Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

POSTANOWIENIE

Dnia 14 lipca 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach V Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący SSA Janusz Kiercz

Sędziowie SA Aleksandra Janas (spr.)

SO (del.) Arkadiusz Przybyło

po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2016 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G.

przeciwko T. B.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w Gliwicach

z dnia 24 maja 2016 roku, sygn. akt II Nc 135/16

p o s t a n a w i a :

uchylić zaskarżone zarządzenie pozostawiając rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego orzeczeniu kończącemu postępowanie w sprawie.

SO (del.) Arkadiusz Przybyło SSA Janusz Kiercz SSA Aleksandra Janas

Sygn. akt V ACz 680/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem Przewodniczący w Sądzie Okręgowym w Gliwicach zwrócił pozew powódki.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, iż zarządzeniem z dnia 29 kwietnia 2016 r. wezwano pełnomocnika powódki do uzupełnienia braków formalnych powództwa poprzez podanie w 2 egzemplarzach czy umowa, która jest powołana w uzasadnieniu pozwu została wypowiedziana, a jeżeli tak to kiedy (data), w przeciwnym wypadku kiedy dochodzone świadczenie stało się wymagalne, podanie za jaki okres skapitalizowano dochodzone odsetki oraz od jakich kwot je obliczono i według jakiej stopy procentowej w terminie 7 dni pod rygorem zwrotu pozwu. Wezwanie doręczono stronie powodowej w dniu 10 maja 2016 roku, co potwierdza zwrotne potwierdzenie odbioru znajdujące się w aktach sprawy.
W zakreślonym terminie powódka podała, iż dochodzi kwoty 39.669,24 zł tytułem odsetek karnych, wyliczonej do dnia 30 listopada 2012 r. w wysokości 26 % w stosunku rocznym. Powódka nie wskazała zatem okresu kapitalizacji, ograniczając się jedynie do podania daty końcowej oraz wysokości stopy procentowej. Skoro więc nieznany jest okres za który powódka dochodzi skapitalizowanych odsetek, zatem żądanie pozwu nie zostało dokładnie określone, uznał więc Sąd, iż powódka nie wykonała nałożonego nań zobowiązania, co skutkowało zwrotem pozwu.

Na powyższe zarządzenie powódka wniosła zażalenie, domagając się jego uchylenia oraz zasądzenia kosztów postępowania zażaleniowego. Podniosła, iż zaskarżone rozstrzygnięcie narusza przepis art. 130 k.p.c. w sytuacji, gdy zarządzenie z dnia 29 kwietnia 2016 r. roku dotyczyło elementów zasadności powództwa a nie wymogów formalnych pozwu. Podkreśliła, iż wskazane w pozwie okoliczności faktyczne powołane na uzasadnienie żądania były na tyle precyzyjne i konkretne, że pozwalały na indywidualizację dochodzonego roszczenia, a tym samym na nadanie sprawie biegu.

Rozpoznając zażalenie powódki Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.

W myśl art. 187 § 1 k.p.c. pozew powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego, a nadto zawierać: 1) dokładnie określone żądanie, a w sprawach o prawa majątkowe także oznaczenie wartości przedmiotu sporu, chyba że przedmiotem sprawy jest oznaczona kwota pieniężna, 2) przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie, a w miarę potrzeby uzasadniających również właściwość sądu. Badając pozew pod kątem zachowania warunków formalnych, przewodniczący,
w razie stwierdzenia braku formalnego pozwu polegającego na niewskazaniu żądania
i okoliczności faktycznych, które je uzasadniają, winien na podstawie art. 130 w zw. z art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c. wezwać powoda do jego usunięcia. Ocena zasadności i prawidłowości tego wezwania podlega jednak ocenie sądu odwoławczego na etapie rozpoznawania zażalenia na zarządzenie o zwrocie pozwu.

W ocenie Sądu Odwoławczego rację ma skarżąca, że danych jakich przestawienia od niej zażądano odnoszą się do meritum sprawy i nie podlegają ocenie na etapie badania braków formalnych pozwu. Powódka wskazała wszak składowe zadłużenia oraz sposób ich naliczenia. W szczególności podała, że dochodzi kwoty 56.789,10 zł tytułem kapitału – co stanowi równowartość niespłaconej przez pozwanego należności wynikającej z zawartej
z poprzednim wierzycielem umowy oraz kwoty 39.669,24 zł tytułem odsetek karnych – naliczanych przez poprzedniego wierzyciela do dnia cesji wierzytelności, tj. do dnia 30 listopada 2012 r. Przytoczone zatem zostały okoliczności faktyczne pozwalające w sposób wystarczający określić podstawę żądania.

Zauważyć należy, iż jedynie całkowity brak przytoczenia przez powódkę okoliczności faktycznych w pozwie mógł być uznany za niezachowanie warunków formalnych, wymaganych przez Kodeks postępowania cywilnego i skutkować zwrotem pozwu, po uprzednim wezwaniu do uzupełnienia braków. Nie ma natomiast podstaw do zwrotu pozwu, gdy powódka podała w pozwie okoliczności faktyczne, pozwalające wystarczająco określić podstawę jej żądania.

Nie przesądzając, co oczywiste na obecnym etapie postępowania, zasadności żądań wskazanych w pozwie, Sąd Apelacyjny uznał, że zwrot pozwu był nieuzasadniony w świetle okoliczności przytoczonych na wstępie.

Z tego względu na podstawie art. 386 § 1 w związku z art. 397 § 2 i 398 k.p.c. orzeczono jak w sentencji postanowienia.

O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na mocy art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

SO (del.) Arkadiusz Przybyło SSA Janusz Kiercz SSA Aleksandra Janas