Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

POSTANOWIENIE

Dnia 8 lipca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach V Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący :	SA Barbara Kurzeja

po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2013 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku S. F.

przy udziale J. L.

o zwolnienie od kosztów sądowych

na skutek zażalenia wnioskodawcy

na postanowienie Sądu Okręgowego w Częstochowie

z dnia 3 czerwca 2013 r., sygn. akt V GCo 30/13

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt V ACz 635/13

UZASADNIENIE

Rozpoznając zażalenie wnioskodawcy na postanowienie Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 3 czerwca 2013 r., którym zwolniono go częściowo od kosztów sądowych w postaci opłaty od pozwu ponad 6 000 zł, Sąd Apelacyjny zważył, co następuje: Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Trafnie przyjął Sąd Okręgowy, że skarżący zasługiwał na częściowe zwolnienie od kosztów sądowych – opłaty od pozwu, albowiem prowadzi on działalność gospodarczą, z której uzyskuje przychody. Powództwo, z którym skarżący zamierza wystąpić na drogę sądową, jest związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, stąd też przy ocenie jego zdolności do poniesienia kosztów sądowych Sąd bierze pod uwagę przede wszystkim wysokość przychodów uzyskiwanych z tego tytułu, gdyż to z nich skarżący ponosi koszty prowadzonej działalności, w tym koszty sądowe. Koszty sądowe są bowiem normalnym elementem prowadzenia działalności gospodarczej i stanowią tzw. koszty uzyskania przychodu. Skarżący prowadzi działalność gospodarczą, z której wykazany w zeznaniu podatkowym przychód za 2012 r. wyniósł ponad 700 tys. zł, przekracza zatem wielokrotnie wysokość opłaty od pozwu, ustaloną zaskarżonym postanowieniem. Co prawda, z załączonego do zażalenia podsumowania z księgi przychodów i rozchodów w miesiącu kwietniu 2013 r., wynika, iż działalność gospodarcza skarżącego przyniosła stratę, jednakże podstawą zwolnienia od kosztów sądowych przedsiębiorcy w świetle dyspozycji ustawowej nie jest brak dochodu (strata księgowa), lecz przychody, które obrazują potencjalne możliwości finansowe strony i określają skalę wydatków, jakie jest w stanie ponieść. Zwolnienie od kosztów sądowych może więc uzasadniać wykazanie przez wnioskodawcę, że w ramach uzyskiwanych przychodów nie był w stanie wyasygnować należnej kwoty na koszty sądowe, co w niniejszej sprawie nie nastąpiło. Nadto wskazać trzeba, iż informacje zawarte w oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania oraz same twierdzenia skarżącego, z uwagi na brak precyzji nie dają podstaw do uznania go za osobę zasługującą na całkowite zwolnienie od kosztów sądowych. Skarżący wskazał bowiem, iż pozostaje on we wspólnym gospodarstwie domowym z pełnoletnim synem, pozostającym na jego utrzymaniu. Nie wykazał przy tym z jakich źródeł pokrywa koszty utrzymania swoje i syna, w tym koszty związane z utrzymaniem domu, skoro – jak podał w oświadczeniu - nie osiągnął w bieżącym roku żadnego dochodu. Oczywistym jest natomiast, iż każdy człowiek posiada potrzeby, które z kolei generują koszty związane przykładowo z wyżywieniem, odzieżą, leczeniem czy zamieszkiwaniem. Równocześnie, potrzeby te musi w jakiś sposób pokrywać - poprzez posiadanie środków finansowych lub rzeczowych, pozyskiwanych samodzielnie albo w skutek działania innych osób (np. pomoc rodziny). Informacje te zatem winny zostać ujęte w oświadczeniu majątkowym, a ich brak stanowi przesłankę odmowy zwolnienia od kosztów sądowych. Z uwagi na powyższe, zażalenie okazało się bezzasadne i podlegało oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.

(...)

(...)

-

(...)

(...)

(...)

(...)