Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

POSTANOWIENIE

Dnia 15 czerwca 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach, Wydział V Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Janusz Kiercz

Sędziowie: SA Olga Gornowicz – Owczarek (spr.)

SA Aleksandra Janas

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2015 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku Przedsiębiorstwa Handlowo – Usługowego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wN.

z udziałem (...) Spółki Akcyjnej w W.

o nadanie klauzuli wykonalności

na skutek zażalenia powódki

na pkt 3 postanowienia Sądu Okręgowego w Gliwicach

z dnia 24 marca 2015 r., sygn. akt X GCo 44/15

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt V ACz 557/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy oddalił wniosek wierzyciela o nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu – prawomocnemu nakazowi zapłaty Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 9 grudnia 2013 r., sygn. akt X GNc 733/13 przeciwko nabywcy nieruchomości (uczestnikowi postępowania) należącej do dłużnika osobistego wymienionego w tytule. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż wierzyciel nie przedłożył żadnych dokumentów, z których wynikałoby zbycie przez dłużnika osobistego należącej do niego nieruchomości na rzecz uczestnika postępowania w ramach umowy zbycia przedsiębiorstwa, a tylko w takiej sytuacji, stosownie do art. 789 k.p.c., zachodziłyby podstawy do uwzględnienia złożonego wniosku. Stąd też wniosek o nadanie klauzuli wykonalności
w zakresie dotyczącym nabywcy nieruchomości należącej do dłużnika osobistego podlegał oddaleniu.

W zażaleniu na powyższe postanowienie wierzyciel wnosił o jego zmianę poprzez uwzględnienie złożonego przez niego wniosku o nadanie klauzuli wykonalności w całości. Podniósł, iż Sąd Okręgowy dokonał oceny okoliczności faktycznych sprawy z punktu widzenia niewłaściwych norm prawnych. Skarżący nie żądał bowiem nadania klauzuli wykonalności przeciwko nabywcy nieruchomości należącej do dłużnika osobistego jako nabywcy przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 789 k.p.c., lecz jako dłużnikowi rzeczowemu, który stał się takowym poprzez nabycie nieruchomość obciążonej hipotecznie. Dopuszczalność zaś powyższego żądania w oparciu o art. 788 k.p.c. potwierdzona została
w orzecznictwie.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie, aczkolwiek z innych względów niż wskazane przez Sąd Okręgowy.

Słusznie skarżący podniósł, iż podstawę jego żądań stanowił art. 788 k.p.c.
i okoliczność nabycia przez uczestnika nieruchomości obciążonej hipotecznie, która to nieruchomość należała uprzednio do dłużnika przeciwko któremu wystawiony został tytułu egzekucyjny objęty wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności w niniejszej sprawie. Tym samym rozważenia Sądu Okręgowego w zakresie dotyczącym możliwości zastosowania
art. 789 k.p.c. nie dotyczyły istoty sprawy. Niemniej jednak wskazać należało, że zgodnie
z powołanym już art. 788 k.p.c. podstawą uwzględnienia wniosku o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko następcy prawnemu osoby wymienionej w tytule egzekucyjnym jest wykazanie następstwa prawnego za pomocą dokumentu urzędowego, bądź też dokumentu prywatnego z podpisem urzędowo poświadczonym.

W realiach niniejszej sprawy celem wykazanie następstwa prawnego po stronie dłużnika rzeczowego (uczestnika postępowania) skarżący przedłożył wydruki z elektronicznej księgi wieczystej dostępnej na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości. Zgodnie jednak z art. 36 ⁴ ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece wydruki treści wyświetlonych w trybie przeglądania księgi wieczystej nie posiadają mocy dokumentów wydawanych przez sąd. Abstrahując zatem od treści przedłożonych wydruków, jak również od oceny zasadności podnoszonych przez skarżącego zarzutów dotyczących zastosowania art. 788 k.p.c., stwierdzić należało, że nie przedłożył on żadnych dokumentów wymaganych tym przepisem, celem wykazania następstwa prawnego po stronie dłużnika rzeczowego. Brak ten nie stanowił zaś braku formalnego wniosku o nadanie klauzuli wykonalności, lecz brak merytoryczny skutkujący oddaleniem wniosku.

Stąd też zaskarżone postanowienie odpowiadało prawu, a zażalenie, jako bezzasadne, należało oddalić na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.