Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

POSTANOWIENIE

Dnia 7 maja 2013r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach Wydział V Cywilny w składzie

Przewodniczący : SSA Iwona Wilk

Sędziowie : SSA Barbara Kurzeja

SSO del. Grzegorz Misina (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2013r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku uprawnionego - (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

przeciwko obowiązanemu - A. T.

o udzielenie zabezpieczenia

na skutek zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 11 marca 2013r. sygnatura akt XIV GCo 48/13

postanawia :

oddalić zażalenie

Sygn. akt. V ACz 391/13

UZASADNIENIE

Uprawniony - (...) sp. z o.o w K. domagał się udzielenia zabezpieczenia przysługujących mu roszczeń o ochronę prawa z rejestracji wspólnotowych wzorów przemysłowych poprzez zakazanie obowiązanemu – A. T. wprowadzania do obrotu , oferowania oraz sprzedaży płyt z betonu architektonicznego, nawiązujących do wzorów przemysłowych , na które uzyskał ochronę , a ponadto zobowiązania go do udostępnienia ksiąg handlowych i wyciągów z kont świadczących o wysokości przychodów ze sprzedaży w/w płyt . Jako podstawę prawną swoich roszczeń wskazał przepisy art. 18 ust.1 pkt 1-3, art.3ust.1, art.13 ust.1 oraz art. 16 ust.1 pkt 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji .

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Katowicach oddalił wniosek stwierdzając, że wnioskodawca nie uprawdopodobnił swoich roszczeń.

W zażaleniu wnioskodawca domagał się zmiany tego postanowienia i udzielenia mu zabezpieczenia zgodnie z wnioskiem zarzucając :

1. naruszenie prawa procesowego, a to

- art. 233 k.p.c. poprzez przeprowadzenie postępowania dowodowego w sposób „nie wszechstronny”, co skutkowało błędnym przyjęciem, że roszczenie nie zostało uprawdopodobnione ,

- art. 730 ¹§ 1 k.p.c poprzez błędne przyjęcie, że wnioskodawca nie uprawdopodobnił swoich roszczeń,

-art.328 § 2 k.p.c w zw. z art.361 k.p.c poprzez jego niezastosowanie i brak wskazania, dlaczego Sąd odmówił wiary przedstawionym dowodom i uznał roszczenie za nie uprawdopodobnione ,

2. naruszenie prawa materialnego , a to :

- art. 286 ¹ ustawy Prawo własności przemysłowej poprzez jego błędne zastosowanie i przyjęcie, że wnioskodawca powinien uprawdopodobnić swoje roszczenie w wysokim stopniu , podczas gdy przepis ten w okolicznościach sprawy nie ma zastosowania,

- art. 3 ust.1 , art. 13 ust.1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 2 Ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji poprzez błędną ich wykładnię i uznanie , że przesłanką udzielenia zabezpieczenia jest uprawdopodobnienie, że przeciwnik wprowadza do obrotu płyty z betonu architektonicznego , podczas gdy okoliczność ta nie ma znaczenia dla oceny , czy dopuścił się czynu nieuczciwej konkurencji ,

- art. 79 ust.1 pkt 3 lit.a w zw. z art.80 ust.1 pkt 2 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ,poprzez błędną ich wykładnię i uznanie , że wnioskodawcy nie przysługuje roszczenie o udostępnienie ksiąg handlowych i wyciągów z kont przeciwnika, podczas gdy prawidłowa wykładnia tego przepisu prowadzi do przeciwnego wniosku .

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie , gdyż zaskarżone postanowienie jest prawidłowe. Sąd I instancji dokonał trafnej oceny, że na podstawie przedstawionych dowodów roszczenie wnioskodawcy nie zostało uprawdopodobnione w sposób wystarczający do udzielenia zabezpieczenia. Rację ma wprawdzie skarżący argumentując, że skoro przeciwnik wniosku umieścił w swoich folderach reklamowych produkt w postaci płyt z betonu architektonicznego , to można przyjąć domniemanie faktyczne, że również wprowadza ten produkt do obrotu . Rzecz jednak w tym, że prawo z rejestracji wzoru przemysłowego nie daje uprawnionemu wyłączności na wprowadzanie do obrotu płyt z betonu architektonicznego w ogólności , lecz daje mu jedynie ochronę wobec konkurentów wprowadzających do obrotu produkty podobne i to w takim stopniu podobieństwa , że stwarza to ryzyko konfuzji u klientów co do tożsamości konkurujących ze sobą towarów lub producentów . Taki sam zakres ochrony dają uprawnionemu również przepisy ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Badanie ,czy doszło do naruszenia zasad uczciwej konkurencji polegającego na naśladownictwie produktu , wymaga całościowego porównania produktów z punktu widzenia osoby używającej w sposób stały przedmiotów z danej grupy i zorientowanej w stanie ich wzornictwa wynikającym z zakresu swobody twórczej oraz dokonanie oceny, czy ogólne wrażenie, jakie wywołuje na takiej osobie produkt - wzór zakwestionowany, różni się od ogólnego wrażenia wywołanego przez produkt – wzór uprawnionego. Istotą postępowania zabezpieczającego jest to, że sąd dokonuje w tym zakresie jedynie pobieżnej, wstępnej analizy dostarczonego przez wnioskodawcę materiału dowodowego i dokonuje oceny , czy prima facie istnieje znaczna szansa istnienia roszczenia po stronie wnioskodawcy .W niniejszej sprawie już na podstawie wstępnej analizy przedstawionych dowodów w postaci załączonych do wniosku materiałów reklamowych zauważyć można pewne różnice pomiędzy produktami uczestników postępowania, poddające w wątpliwość prawdopodobieństwo istnienia roszczeń uprawnionego . Z folderu reklamowego (...) wynika, że A. T. oferuje płyty w rozmiarach 1100 x 400 mm , podczas gdy wnioskodawca oferuje płyty w rozmiarach 1200 x 600 mm. Ocena , czy pomimo tej różnicy doszło do naruszenia praw wnioskodawcy wymaga przeprowadzenia wnikliwego postępowania dowodowego a wobec nieposiadania przez Sąd specjalistycznej wiedzy i przymiotu „zorientowanego użytkownika", istnieje poważne ryzyko zbyt pochopnego zakazania obowiązanemu wprowadzania do obrotu jego produktu . Argumentem decydującym w tej sytuacji nie może być sugerowane we wniosku naruszenie przez obowiązanego praw autorskich, polegające na wykorzystaniu zdjęcia produktu uprawnionego . Nawet gdyby okazało się, że faktycznie obowiązany wykorzystał w reklamie zdjęcie cudzego produktu, to dawałoby to uprawnionemu podstawę do formułowania innych roszczeń , niż zakazanie wprowadzania do obrotu produktu , który w rzeczywistości dostatecznie odróżniałby się od produktu uprawnionego .

Reasumując stwierdzić należy, że dysponując takim materiałem dowodowym jaki zaoferował uprawniony , zasadnie Sąd pierwszej instancji odmówił udzielenia zabezpieczenia.

W tym stanie rzeczy zażalenie należało oddalić na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.