Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 listopada 2018 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach V Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:	SSA Grzegorz Stojek (spr.)
Sędziowie:	SA Zofia Kołaczyk SA Lucjan Modrzyk
Protokolant:	Diana Pantuchowicz

po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2018 r. w Katowicach

na rozprawie

sprawy z powództwa J. M.

przeciwko (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w R.

o uchylenie uchwały

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach

z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. akt II C 313/16,

1.  oddala apelację;

2.  oddala wniosek powoda o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego.

SSA Zofia Kołaczyk

SSA Grzegorz Stojek

SSA Lucjan Modrzyk

Sygn. akt V ACa 489/17

UZASADNIENIE

Powód J. M. pozwem z 3 lutego 2016 r. wniósł o uchylenie uchwały nr (...) podjętej przez Radę Nadzorczą (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w dniu 20 października 2015 r. o wykreśleniu go z rejestru członków pozwanej (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w R..

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu.

Zaskarżonym wyrokiem z 11 kwietnia 2017 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach uchylił uchwałę nr (...) podjętą przez Radę Nadzorczą (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w R. w dniu 20 października 2015 r. oraz orzekł o nieuiszczonych kosztach sądowych.

Rozstrzygnięcie oparł o następujące ustalenia faktyczne i oceny prawne.

Od 1978 r. powód jest członkiem pozwanej Spółdzielni i przysługuje mu spółdzielcze własnościowe prawo do mieszkania przy ul. (...) w R.. Powód mieszka sam, otrzymuje świadczenie emerytalne w wysokości 1.200 zł netto miesięcznie i został uznany za osobę o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, czyniącym go niezdolnym do pracy.

Rada Nadzorcza pozwanej pismem z 17 września 2015 r. powiadomiła powoda o jego zadłużeniu względem pozwanej z tytułu „czynszu” w kwocie 4.707,55 zł wraz
z odsetkami w kwocie 285,08 zł oraz o planowanym na dzień 20 października 2015 r. posiedzeniu, na którym rozpatrzony zostanie wniosek o wykreślenie go z rejestru członków Spółdzielni z uwagi na zadłużenie, żeby umożliwić mu złożenie wyjaśnień. Pisma tego powód nie odebrał, mimo dwukrotnego awizowania przesyłki.

Powód, w związku ze złym stanem zdrowia, w dniach 15-23 września 2015 r., 2-8 października 2015 r. i 3-16 16 listopada 2015 r., a więc również w czasie nadawania ww. korespondencji, przebywał w (...) Szpitalu (...) w R.. Powód nie miał możliwości odebrania korespondencji od pozwanej, bowiem w tym okresie albo był hospitalizowany, albo przebywał u córki, gdyż ze względu na przebyte leczenie wymagał odpoczynku i pomocy osoby trzeciej.

Ponieważ powód przebywał w szpitalu, nie był obecny podczas posiedzenia Rady Nadzorczej w dniu 20 października 2015 r. Mimo że przewodniczący K. Z. poinformował obecnych na spotkaniu o problemach zdrowotnych powoda i jego pobycie w szpitalu, doszło do głosowania nad uchwałą nr (...) o wykreśleniu powoda z rejestru członków Spółdzielni (8 głosów za podjęciem uchwały o wykreśleniu, brak głosów przeciwnych, 6 osób wstrzymało się od głosu). W uzasadnieniu uchwały wskazano, że powód „zalega z opłatami za mieszkanie przy ul. (...) i jest winien Spółdzielni 4.707,55 zł oraz 285,08 zł tytułem odsetek”. Uchwała wydana została na podstawie § 30 ust. 1 pkt 24 Statutu pozwanej Spółdzielni, zgodnie z którym „do zakresu działań Rady Nadzorczej należy podejmowanie uchwał w sprawie pozbawienia członkostwa przez wykluczenie lub wykreślenie z rejestru członków Spółdzielni”. Pozwana powołała się też na § 11 ust. 2 pkt 8 Statutu, zgodnie z którym „przyczyną wykreślenia może być niewywiązywanie się członka spółdzielni ze zobowiązań finansowych wobec spółdzielni, a w szczególności zaleganie z opłatami za używanie lokali do niego należących lub z pokrywaniem zobowiązań spółdzielni z innych tytułów, jeśli z uwagi na ustaloną sytuację rodzinną i majątkową nie można przypisać mu winy”.

W celu powiadomienia powoda o podjęciu uchwały oraz pouczenia o możliwości, sposobie i terminie wniesienia odwołania od uchwały Spółdzielnia wysłała do niego pismo z 26 października 2015 r. Pomimo dwukrotnego awizowania przesyłki, powód nie odebrał pisma. W tym czasie przebywał w szpitalu lub u córki, która zajmowała się nim i pomagała mu w codziennym funkcjonowaniu. Jeżeli nawet chwilowo znajdował się w swoim mieszkaniu, to ze względu na znaczne osłabienie i ograniczoną możliwość samodzielnego funkcjonowania nie był on w stanie podjąć korespondencji nadesłanej przez pozwaną.

Pismem z 12 listopada 2015 r. powód zwrócił się do pozwanej, informując, że w toku nieoficjalnej rozmowy dowiedział się o wydaniu uchwały, jednak nie otrzymał od pozwanej żadnej formalnej informacji w tym względzie. Poinformował, że uznaje swój dług względem pozwanej, jednakże na skutek braku właściwego zawiadomienia uniemożliwiono mu udzielenie wyjaśnień. W odpowiedzi na to Rada Nadzorcza sporządziła pismo, po pierwsze, z informacją dla powoda o tym, że po zapoznaniu się z dokumentacją dotyczącą wezwania go na posiedzenie i podjęcia uchwały nie dostrzega w tym zakresie żadnych nieprawidłowości, bowiem postępowanie toczyło się w zgodzie z § 12 ust. 1-4 Statutu, po drugie, z sugestią odwołania się od decyzji; pismo nie zostało doręczone powodowi.

Powód już wcześniej był zadłużony względem pozwanej Spółdzielni z tytułu „czynszu”. Pozwana umożliwiła mu wówczas spłatę odsetek w ratach wraz z bieżącym „czynszem” i powód spłacił ten dług. W chwili podejmowania zaskarżonej uchwały zaległość powoda, będąca przyczyną podjęcia względem niego postępowania wewnątrzspółdzielczego, wynosiła 6.983 zł.

Dopiero w dniu 22 kwietnia 2016 r. powód otrzymał korespondencję Spółdzielni z informują o uchwale o wykreśleniu go z rejestru członków pozwanej, podjętej podczas posiedzenia Rady Nadzorczej w dniu 20 października 2015 r. W związku z tym w dniu 26 kwietnia 2016 r., a więc już w toku postępowania sądowego, powód wystąpił do Walnego Zgromadzenia Spółdzielni z odwołaniem od uchwały, zarzucając niezgodność jej podjęcia ze Statutem, polegającą na braku prawidłowego poinformowania go we właściwym terminie o posiedzeniu Rady Nadzorczej dotyczącym podjęcia uchwały wykreślającej z rejestru członków Spółdzielni.

Sąd Okręgowy wskazał dowody, na których się oparł. Dał wiarę dowodowi z przesłuchania powoda, gdyż jego zeznanie jest poparte zeznaniami świadków K. Z. i M. M. o poinformowaniu członków Rady Nadzorczej przez K. Z. o chorobie powoda oraz jego pobycie w szpitalu. Powód wskazał, że podczas jego pobytu w szpitalu w 2015 r. odwiedził go K. Z., który wiedział o jego problemach zdrowotnych i poinformował o tym fakcie pozostałych członków Rady Nadzorczej. Taka wersja wydarzeń znalazła potwierdzenie również w zeznaniach świadka M. M. (członka komisji rewizyjnej Rady Nadzorczej), który potwierdził wzajemne animozje pomiędzy powodem i niektórymi członkami Rady Nadzorczej. Świadek poinformował, że przyjętą i przestrzeganą praktyką było wezwanie członka, żeby udzielił wyjaśnień, gdy istniały przesłanki do wykreślenia. Świadek K. Z. również potwierdził fakt odwiedzenia powoda w szpitalu oraz podania informacji o jego pobycie w szpitalu członkom Rady Nadzorczej. Świadek E. M., członek Rady Nadzorczej, odpowiedzialna za protokołowanie i nagrywanie przebiegu posiedzeń, zeznała, że w trakcie posiedzenia w dniu 20 października 2015 r. świadkowie K. Z. i M. M. nie poinformowali pozostałych członków o chorobie powoda oraz jego pobycie w szpitalu i że przystępując do głosowania członkowie Rady Nadzorczej nie mieli wiedzy na ten temat. Zdaniem Sądu Okręgowego, członkom Rady Nadzorczej podano informację o sytuacji powoda, jednak nie wszyscy ją usłyszeli. Taką sytuację uznał wysoce prawdopodobna, biorąc pod uwagę, że podczas posiedzeń odbywają się rozmowy, zarządza się przerwy itp. Sąd Okręgowy stwierdził, że nie pozostaje to w sprzeczności z tym, że przekazanie informacji nie zostało zanotowane w stenogramie, czy też zauważone przez niektórych z członków Rady Nadzorczej. Zbieżność i wzajemna spójność zeznań powoda świadków K. Z. i M. M. w tej kwestii, jak również cały zebrany w sprawie materiał dowodowy, w ocenie Sądu Okręgowego, pozwoliły mu uznać te zeznania za wiarygodne.

Działalność spółdzielni mieszkaniowych regulowana jest ustawą z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jednolity w Dz. U. z 2013 r. poz. 1222 z późn. zm.; dalej: u.s.m.). Zgodnie z art. 1 ust. 7 u.s.m., w zakresie nieuregulowanym w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych do spółdzielni mieszkaniowej stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (tekst jednolity w Dz. U. z 2016 r. poz. 21 z późn. zm.; dalej: pr. spółdz.). Ponieważ uchylanie uchwał organów spółdzielni nie zostało uregulowane w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych, dlatego zastosowanie mają przepisy prawa spółdzielczego. Przepis art. 198 pr. spółdz. przewiduje powództwo o uchylenie uchwały rady nadzorczej spółdzielni. Zgodnie z art. 198 § 2 pr. spółdz., członek spółdzielni może dochodzić w drodze sądowej uchylenia uchwały rady spółdzielni o wykluczeniu lub wykreśleniu bez wyczerpania postępowania wewnątrz spółdzielczego. W takim wypadku zaskarżeniu przez członka podlega uchwała rady spółdzielni, a termin do wniesienia powództwa o uchylenie tej uchwały wynosi sześć tygodni i liczy się od dnia doręczenia członkowi zawiadomienia o wykluczeniu albo wykreśleniu wraz z uzasadnieniem. Proces o uchylenie uchwały rady nadzorczej o wykluczeniu lub wykreśleniu jest więc środkiem obrony, który został przewidziany przez ustawodawcę, jako alternatywa dla zaskarżania uchwały walnego zgromadzenia wydanej wskutek odwołania od uchwały rady nadzorczej w postępowaniu wewnątrz spółdzielczym. Skarżący żądający chylenia uchwały rady nadzorczej może podnieść te same zarzuty, co w powództwie o uchylenie uchwały walnego zgromadzenia, które zostały określone w art. 42 § 3 pr. spółdz. Zgodnie z ostatnio wskazanym przepisem zaskarżona do sądu może być uchwała sprzeczna z postanowieniami statutu bądź dobrymi obyczajami lub godząca w interesy spółdzielni albo mająca na celu pokrzywdzenie jej członka.

Do doręczenia pism spółdzielni nie stosuje się art. 139 k.p.c., który dotyczy doręczania pism sądowych, lecz art. 61 k.c., zgodnie z którym oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Ze względu na szczególną sytuację, jaką był długotrwały pobyt powoda w szpitalu oraz poddanie go operacjom ratującym życie i rekonwalescencji, nie miał on możliwości zapoznania się z treścią korespondencji przesyłanej przez pozwaną. W czasie prowadzonego przez pozwaną postępowania wewnątrzspółdzielczego w przedmiocie wykreślenia powoda z rejestru członków przebywał on albo w szpitalu, w tym na oddziale chirurgicznym, gdzie poddany był trzem operacjom jelita grubego oraz przepukliny, albo w mieszkaniu swojej córki, która zajmowała się nim w okresie rekonwalescencji. Nawet jeśli okresowo był w swoim mieszkaniu, to ze względu na znaczne obciążenie jego organizmu wskutek przebytych operacji oraz wynikającej z tego ograniczonej możliwości samodzielnego funkcjonowania nie był on w stanie podjąć korespondencji wysyłanej przez pozwaną. Potwierdza to dokumentacja medyczna złożona do akt sprawy przez powoda, jak również jego przesłuchanie, a także zasady doświadczenia życiowego. Nie można bowiem wymagać od człowieka schorowanego, odbywającego trudne leczenie operacyjne, mieszkającego samotnie, aby w trakcie tak szczególnej sytuacji życiowej podejmował korespondencję dochodzącą na jego adres domowy.

Zgodnie z art. 24 § 4 pr. spółdz., wykluczenia albo wykreślenia może dokonać, stosownie do postanowień statutu, rada nadzorcza albo walne zgromadzenie spółdzielni, zaś organ ten ma obowiązek wysłuchać wyjaśnień zainteresowanego członka spółdzielni. Z kolei art. 24 § 5 pr. spółdz., stanowi, że organ, który podjął uchwałę w sprawie wykreślenia albo wykluczenia, ma obowiązek zawiadomić członka na piśmie wraz z uzasadnieniem o wykreśleniu albo wykluczeniu ze spółdzielni w terminie dwóch tygodni od dnia podjęcia uchwały. Takie same zasady wynikają z § 11 Statutu pozwanej.

Na skutek braku prawidłowego doręczenia korespondencji informującej powoda o terminie posiedzenia Rady Nadzorczej w przedmiocie jego wykreślenia, a następnie o treści podjętej uchwały, doszło do naruszenia jego prawa do udzielenia wyjaśnień. Tym samym uchwała nr (...) została wydana z naruszeniem przepisów prawa. Powód otrzymał bowiem powiadomienie o powyższych kwestiach dopiero w kwietniu 2016 r. Sam fakt, że wcześniej miał wiedzę na temat wydania niekorzystnej dla niego uchwały pozostaje bez znaczenia, gdyż przepisy prawa jednoznacznie wymagają zawiadomienia członka spółdzielni na piśmie, co w świetle art. 61 k.c. nie miało miejsca. Nie może być zatem mowy o naruszeniu przez powoda art. 42 § 6 pr. spółdz. Skoro powódka formalnie powiadomiła go dopiero 22 kwietnia 2016 r., to nie jest zasadny zarzut przekroczenia 6-tygodniowego terminu do wystąpienia z pozwem.

Z tych przyczyn Sąd Okręgowy uznał, że zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem przytoczonych przepisów prawa spółdzielczego oraz wewnętrznych regulacji (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w R. i uchylił ją na mocy art. 198 § 2 w związku z art. 24 § 4 pr. spółdz.

Orzeczenie o nieuiszczonych kosztach sądowych umotywował wynikiem sprawy i treścią art. 98 k.p.c.

W apelacji pozwana wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku przez oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania za obie instancje.

Zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, mianowicie art. 233 § 1 k.p.c. i poczynienie błędnych ustaleń.

Ponadto pozwana zarzuciła naruszenie prawa materialnego, to jest art. 6 k.c. oraz art. 61 § 1 w związku z art. 65 ¹ k.c., a także art. 42 § 6 i art. 24 § 6 pr. spółdz.

Powód wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd Apelacyjny podziela ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Okręgowy, które sprowadzają się do uzyskania przez powoda członkostwa w pozwanej Spółdzielni, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w którym sam mieszka, rozmiaru jego emerytury i niezdolności do pracy z uwagi na niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym, nadania przesyłki pocztowej z zawiadomieniem o posiedzeniu Rady Nadzorczej planowanym na dzień 20 października 2015 r. i jego celu oraz o poziomie zadłużenia powoda względem pozwanej, nieodebrania przez powoda awizowanej przesyłki, nieuczestniczenia w posiedzeniu Rady Nadzorczej w dniu 20 października 2015 r., leczenia szpitalnego powoda i jego pobytu u córki, która udzielała mu pomocy poszpitalnej, podjęcia uchwały nr (...) o wykreśleniu powoda z rejestru członków Spółdzielni i jej uzasadnienia faktycznego oraz prawnego, wysłania do powoda z uzasadnieniem i jej niepodjęcia, uzyskania przez powoda informacji o podjęciu zaskarżonej uchwały, co stało się przedmiotem jego pisma z 12 listopada 2015 r., odpowiedzi na to pismo, zadłużenia powoda względem pozwanej i jego spłacania oraz otrzymania przez powoda w dniu 22 kwietnia 2016 r. korespondencji Spółdzielni z informują o uchwale o wykreśleniu go z rejestru członków pozwanej, podjętej podczas posiedzenia Rady Nadzorczej w dniu 20 października 2015 r. i wystąpienia do Walnego Zgromadzenia Spółdzielni. Te ustalenia, jako prawidłowe, Sąd Apelacyjny uznaje za własne.

Dalej będzie mowa o tym, że dla wyniku sprawy nie ma już znaczenia, czy podczas posiedzenia Rady Nadzorczej w dniu 25 października 2015 r. przewodniczące tego organu poinformował pozostałe osoby wchodzące w jego skład o przyczynie nieobecności powoda. Nieistotne jest więc odniesienie się do zarzutu naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. w kontekście dowodów, które dotyczyły tego zagadnienia.

W dniu 23 września 2015 r., gdy awizowana była przesyłka do powoda, w której zawarte było zawiadomienie o posiedzeniu Rady Nadzorczej wyznaczonym na dzień 20 października 2015 r., powód był jeszcze w szpitalu i był tam nie tylko w ostatnim dniu do jej odbioru (7 października 2015 r.), ale też w dniu jej zwrotu do nadawcy, co nastąpiło 8 października 2015 r. (k. 31 i 32). Hospitalizowany był bowiem od 15 do 23 września 2015 r. i od 2 do 8 października 2015 r. Jeżeli chodzi o przesyłkę zawierającą odpis zaskarżonej uchwały, termin jej odbioru po awizowaniu w dniu 30 października 2015 r. upływał 13 listopada 2015 r. Jako niepodjęta przez adresata, została zwrócona nadawcy w dniu 14 listopada 2015 r. (k. 34 i 35). Wówczas powód przebywał w szpitalu w dniach 3-16 listopada 2015 r. Zatem w ostatnim dniu odbioru każdej z tych przesyłek powód był poddany leczeniu szpitalnemu.

Sąd Apelacyjny podziela stanowisko judykatury, dotyczące problematyki skutecznego dotarcia do adresata oświadczenia woli (także wiedzy) w taki sposób, że mógł się z nim zapoznać z jego treścią, a także wzruszenia domniemania doręczenia prawidłowo nadanej korespondencji. Domniemanie to obalone jest nie tylko wtedy, gdy adresat wykaże, że przesyłka do niego nie dotarła, ale także wówczas, gdy udowodni, że nie mógł jej odebrać, pomimo jej awizowania (zawiadomienia o niej). Pozwana odwołała się do mniejszościowego poglądu orzecznictwa, który przyjmowany był w odniesieniu do przedsiębiorców, którego nie sposób zaakceptować z braku przekonującej argumentacji prawnej, jaka za nim przemawiałaby. Gdy w art. 61 § 1 k.c. mowa jest o możliwości zapoznania się przez adresata oświadczenia woli z jego treścią (art. 61 § 1 k.c., który w myśl art. 65 ¹ k.c. ma odpowiednie zastosowanie do innych oświadczeń), chodzi przecież o realną możliwość zapoznania się z oświadczeniem. Oznacza to wymóg rzeczywistej możliwości udania się przez adresata do placówki pocztowej i odebrania tam przesyłki z oświadczeniem, o jakie chodzi, której nie odebrał nie będąc w miejscu zamieszkania w chwili jej dostarczania, co stało się przyczyną zawiadomienia o niej przez awizo.

Powód nie miał realnej możliwości odebrania w placówce pocztowej obu przesyłek, o jakie w sprawie chodzi, gdyż w czasie przeznaczonym do ich odbioru albo przebywał w szpitalu, albo u córki, która zapewniała mu pomoc poszpitalną.

Nie sposób więc w okolicznościach sprawy zgodzić się z podniesionym w apelacji zarzutem naruszenia art. 61 § 1 i art. 65 ¹ k.c.

W tej sytuacji 6-tygodniowy termin do zaskarżenia uchwały z 20 października 2015 r., wynikający z art. 24 § 6 pkt 2 pr. spółdz., nie rozpoczął biegu w pierwszym dniu roboczym, w którym przesyłka awizowana w dniu 30 października 2015 r. mogła być odebrana, to jest w dniu 31 października 2015 r., jak chce tego pozwana. Termin ten rozpoczął swój bieg, gdy powodowi doręczono zaskarżoną uchwałę z uzasadnieniem. To zaś nastąpiło dopiero 22 kwietnia 2016 r., to jest już po wniesieniu pozwu. Trudno w takiej sytuacji zgodzić się z zarzutem spóźnionego wniesienia pozwu.

W kontekście niewysłuchania powoda przez radę nadzorczą przed podjęciem uchwały o pozbawieniu członkostwa w pozwanej Spółdzielni przez wykreślenie z rejestru członków trzeba zwrócić uwagę na rozbieżne poglądy judykatury, czy naruszenie przewidującego taki obowiązek przepisu art. 24 § 4 pr. spółdz. jest tego rodzaju uchybieniem formalnym, które stanowi samodzielną podstawę do uchylenia uchwały. W okolicznościach rozpoznawanej sprawy nie ma jednak potrzeby zajmowania stanowczego stanowiska w tym względzie, podobnie jak odnoszenia się do zarzutów naruszenia przepisów postępowania, a to z uwagi na wskazaną poniżej zmianę stanu prawnego, jaka w od dnia wystąpiła od dnia zamknięcia rozprawy przez Sąd Okręgowy (30 marca 2017 r., k. 134) do dnia zamknięcia rozprawy apelacyjnej (8 listopada 2018 r., k. 179). Wystarczające jest ograniczenie się do wypowiedzi o sprzeczności zaskarżonej uchwały z dobrymi obyczajami, co miało znaczenie w czasie orzekania przez Sąd Okręgowy. Podjęta została przecież w odniesieniu do samotnie mieszkającego, schorowanego członka pozwanej o niskich dochodach, który spłacał zadłużenie względem Spółdzielni, starając się ze skromnych środków uczynić zadość obowiązkom wobec pozwanej (wcześniejsze zadłużenie, wynoszące 6.369,21 zł spłacił 22 kwietnia 2014 r., a to będące przyczyną wykreślenia powód spłacił 25 maja 2016 r., zanim wydany został zaskarżony wyrok; powołane przez Sąd Okręgowy pismo kierownika ds. windykacji T. M., k. 50).

Zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia apelacji ma jednak sygnalizowana już zmiana stanu prawnego, jaka nastąpiła po wydaniu zaskarżonego wyroku.

Mianowicie ustawą z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo spółdzielcze (Dz. U. poz. 1596; dalej: ustawa zmieniająca), która weszła w życie z dniem 9 września 2017 r., zmieniony został art. 1 ust. 7 u.s.m. Ustawodawca nadał przepisowi art. 1 ust. 7 u.s.m. takie brzmienie, zgodnie z którym w zakresie nieuregulowanym w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 8 i 9 u.s.m. Z tych dwu ostatnio wskazanych jednostek redakcyjnych art. 1 u.s.m. podstawowe znaczenie ma przepis zawarty w art. 1 ust. 8 u.s.m. brzmieniu obowiązującym od 9 września 2017 r. Stanowi on, że w spółdzielni mieszkaniowej nie stosuje się przepisów prawa spółdzielczego, dotyczących wystąpienia ze spółdzielni, wykluczenia ze spółdzielni i wykreślenia z rejestru członków spółdzielni i że osoba będąca założycielem spółdzielni oraz właściciel lokalu będący członkiem spółdzielni może wystąpić z niej za wypowiedzeniem. Z kolei art. 10 ustawy zmieniającej stanowi, że do spraw sądowych wszczętych i niezakończonych prawomocnym orzeczeniem przed dniem wejścia jej w życie niniejszej stosuje się przepisy ustawy zmieniającej. Oznacza to, że w rozpoznawanej sprawie zastosowanie ma art. 1 ust. 8 u.s.m. w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą. Tym samym w niniejszej sprawie nie może już być mowy o stosowaniu przepisu o wykreśleniu z rejestru członków spółdzielni mieszkaniowej, jaką jest pozwana, gdyż ustanie członkostwa w spółdzielniach mieszkaniowych zostało od 9 września 2017 r. inaczej uregulowane niż w stanie prawnym obowiązującym przed tym dniem.

Podsumowując, zaskarżony wyrok odpowiada prawu (art. 316 § 1 k.p.c.).

Apelacja – jako bezzasadna – podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.

Oddaleniu podlegał wniosek powoda o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego, które sprowadzają się do kosztów przejazdu powoda do Sądu drugiej instancji, jako że kosztów tych nie był w stanie wykazać (art. 98 § 2 k.p.c.).

SSA Zofia Kołaczyk SSA Grzegorz Stojek SSA Lucjan Modrzyk