Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 stycznia 2010 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSA Krystyna Budzianowska (spr.)
Sędziowie	SSA Krystyna Merker SSA Małgorzata Woźnowska-Gallos
Protokolant	Wioletta Drobiec

Przy udziale –

po rozpoznaniu w dniu 6 stycznia 2010r. w Katowicach

sprawy z odwołania G. C. (G. C. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi Wojewódzkiemu

w C.

o prawo do renty socjalnej

na skutek apelacji ubezpieczonego G. C.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Katowicach

z dnia 30 czerwca 2009r. sygn. akt X U 2306/07

oddala apelację.

/-/SSA M.Woźnowska-Gallos /-/SSA K.Budzianowska(spr.) /-/SSA K.Merker

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn.akt III AUa 3384/09

UZASADNIENIE

Organ rentowy – Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. decyzją z 17.09.2007r. odmówił przyznania ubezpieczonemu G. C. prawa do renty socjalnej.

Ubezpieczony wniósł apelację od powyższego wyroku podnosząc, iż nie zgadza się z zaskarżoną decyzją.

Organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania powołując się na treść orzeczenia lekarza orzecznika ZUS-u z 9.08.2007r. oraz Komisji Lekarskiej ZUS-u z 7.09.2007r., z których wynika, iż ubezpieczony pozostaje wprawdzie całkowicie okresowo niezdolny do pracy, ale niezdolność ta nie pozostaje w związku z naruszeniem sprawności organizmu powstałym przed ukończeniem 18-tego roku życia lub w trakcie nauki w szkole, lub w szkole wyższej – przed ukończeniem 25-go roku życia.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach po rozpoznaniu sprawy wyrokiem z 30.06.2009r. oddalił odwołanie.

Z dokonanych przez Sąd Okręgowy ustaleń wynikało, iż ubezpieczony G. C., urodzony (...), szkołę podstawową ukończył w 1996r. a następnie dwukrotnie podejmował naukę w technikach. Zaprzestał kontynuowania nauki w marcu, kwietniu 1998r.

Celem ustalenia czy ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało przed ukończeniem 18-tego roku życia, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych lekarzy specjalistów z zakresu psychiatrii oraz psychologii a ponadto z zakresu chorób zakaźnych oraz dwóch lekarzy specjalistów neurologów.

W ocenie biegłych sądowych lekarze psychiatrzy uznali, iż stan psychiczny ubezpieczonego uzasadnia uznanie go za częściowo niezdolnego do pracy od lipca 1998r. do grudnia 2012 roku.

Biegła lekarz specjalista chorób zakaźnych rozpoznała u ubezpieczonego przewlekłe zapalenie wirusem HIV (C3) w trakcie leczenia antyretrowirusowego od stycznia 2007r. oraz stan po ciężkim obustronnym zapaleniu płuc, z ostrą niewydolnością oddechową w 2006r.

Schorzenia te powodują całkowitą niezdolność ubezpieczonego do pracy powstałą 21.11.2006r.

Natomiast biegła sądowa lekarz neurolog B. G. stwierdziła, iż rozpoznane u ubezpieczonego schorzenia encefalopatii wieku dziecięcego, zespół nerwicowy z zaburzeniami zachowania oraz przewlekłe zakażenie wirusem HIV spełniają kryteria naruszenia sprawności organizmu powstałego przed ukończeniem 18-tego roku życia.

Na obraz dysfunkcji organizmu nałożyło się zakażenie wirusem HIV, co uzasadnia przyjęcie, iż ubezpieczony pozostaje całkowicie niezdolny do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu przed ukończeniem 18-tego roku życia.

Z uwagi na zgłoszone do tej opinii zarzuty organu rentowego Sąd dopuścił dowód z opinii drugiego biegłego lekarza neurologa Z. K., który uznał, iż ubezpieczony z przyczyn neurologicznych pozostaje częściowo niezdolny do pracy, a niezdolność ta powstała przed ukończeniem 18-tego roku życia. Przewlekłe zakażenie wirusem HIV z powikłaniami powstało po ponad 6 latach po ukończeniu przez opiniowanego 18-tego roku życia.

W oparciu o opinię biegłych sądowych lekarzy: psychiatry, specjalisty chorób zakaźnych oraz neurologa Z. K. oraz psychologa Sąd ustalił, iż ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy spowodowanej naruszeniem sprawności organizmu, które powstało po ukończeniu 18 – roku życia i tym samym nie spełnia określonych warunków w art.4 ust.1 ustawy z 27.06.2003r. do przyznania uprawnień do renty socjalnej.

Apelację od powyższego wyroku wniósł ubezpieczony, który zarzucając sprzeczność istotnych ustaleń z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego, błędną ocenę stopnia naruszenia sprawności organizmu poprzez brak uznania całkowitej niezdolności do pracy, wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku i przyznanie mu uprawnień do renty socjalnej w oparciu o opinię biegłego sądowego lekarza neurologa B. G.. Zdaniem ubezpieczonego w sytuacji, w której organ rentowy kwestionował tę opinię Sąd Okręgowy powinien dopuścić dowód z opinii biegłego sądowego lekarza psychiatry, a nie lekarza neurologa.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja ubezpieczonego nie ma uzasadnionych podstaw.

Sąd Okręgowy przeprowadził bowiem w niniejszej sprawie prawidłowe i wnikliwe postępowanie dowodowe celem ustalenia, czy stwierdzona u ubezpieczonego całkowita niezdolność do pracy pozostaje w związku przyczynowym z naruszeniem sprawności organizmu istniejącym w okresach wskazanych w art.4 ust.1 ustawy z 27.06.2003r. o rencie socjalnej.

Spełnienie bowiem tych wymogów warunkuje przyznanie uprawnień do renty socjalnej w oparciu o w/p przepis.

Z treści art.4 ustawy wynika, iż renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało przed ukończeniem 18-tego roku życia, w trakcie nauki w szkole lub szkole – przed ukończeniem 25-roku życia. W sytuacji ubezpieczonego, który przestał uczęszczać do szkoły przed ukończeniem 18-tego roku życia, do przyznania uprawnień do renty socjalnej konieczne jest wykazanie, iż całkowita niezdolność ubezpieczonego do pracy powstała przed ukończeniem 18-tego roku życia. W świetle zebranych dowodów i dokonanych na tej podstawie ustaleń, które Sąd Apelacyjny uznał za własne, nie budzi żadnych wątpliwości, iż ubezpieczony pozostaje wprawdzie całkowicie niezdolny do pracy ale niezdolność ta powstała 21.11.2006r. i nie można jej powiązać z naruszeniem sprawności organizmu przed ukończeniem 18-tego roku życia.

Ubezpieczony pozostaje bowiem całkowicie niezdolny do pracy z uwagi na rozpoznane przewlekłe zakażenie wirusem HIV (C-3) w trakcie leczenia antyretrowirusowego.

Zakażenie wirusem HIV wykryto u ubezpieczonego w marcu 2004r. i od tego czasu pozostaje on w stałym leczeniu w Poradni (...). Powstanie całkowitej niezdolności do pracy w ocenie biegłego sądowego lekarza specjalisty chorób zakaźnych należy powiązać z przyjęciem do szpitala w dniu 21.11.2006r. w związku z powikłaniami w przebiegu HIV.

Sąd Okręgowy w sposób trafny i przekonywujący przedstawił w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku z jakich powodów oparł swoje ustalenia w kwestii oceny stopnia niezdolności do pracy ubezpieczonego, oparł na opinii lekarza neurologa dr Z. K., a odrzucił wnioski opinii biegłego sądowego lekarza tej samej specjalności B. G.. Należy bowiem powtórzyć za Sądem Okręgowym, iż nie można powiązać stwierdzonych u ubezpieczonego przed ukończeniem 18-tego roku życia zaburzeń zachowania w połączeniu z niedorozwojem umysłowym i zakażeniem wirusem HIV, rozpoznanym u ubezpieczonego w 2004r. a więc po upływie 6 lat od ukończenia 18-tu lat.

Brak było podstaw do dopuszczenia dowodu z opinii następnego biegłego sądowego lekarza psychiatry, skoro z opinii biegłego sądowego tej samej specjalności powołanej przez Sąd Okręgowy wynika, iż rozpoznane u ubezpieczonego zaburzenia konwersyjne i ociężałość umysłowa pozwala na przyjęcie, iż pozostaje on częściowo niezdolny do pracy od lipca 1998r. do grudnia 2012r.

Sąd Apelacyjny podzielił ocenę dowodów dokonaną przez Sąd Okręgowy uznając, iż nie przekracza ona granic swobodnej oceny wyrażonej w art.233 k.p.c.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny oddalił apelację ubezpieczonego od zaskarżonego wyroku, orzekając po myśli art.385 k.p.c. jak w sentencji.

/-/SSA M.Woźnowska-Gallos /-/SSA K.Budzianowska /-/SSA K.Merker

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JM