Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lutego 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSA Wojciech Bzibziak (spr.)
Sędziowie	SSA Alicja Kolonko SSA Witold Nowakowski
Protokolant	Agnieszka Turczyńska

Przy udziale –

po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2013r. w Katowicach

sprawy z odwołania H. R. (1) (H. R. (1))

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

na skutek apelacji ubezpieczonego H. R. (1)

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach

z dnia 7 września 2011r. sygn. akt X U 188/11

1.  zmienia zaskarżony wyrok i poprzedzającą go decyzję organu rentowego w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu H. R. (1) prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia 1 listopada 2010r. do dnia 31 grudnia 2013r.,

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz ubezpieczonego H. R. (1) kwotę 30 zł (trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

/-/ SSA A.Kolonko /-/ SSA W.Bzibziak /-/ SSA W.Nowakowski

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 2433/11

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 grudnia 2010r., Nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu H. R. (1) prawa do renty
z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres po 31.10.2010r., ponieważ komisja lekarska ZUS orzeczeniem z 21.12.2010r. stwierdziła, że jest on zdolny do pracy.

W odwołaniu od tej decyzji ubezpieczony domagał się jej zmiany i przyznania renty na dalszy okres podnosząc, że niezdolność do pracy występuje u niego od 8.11.2005r., kiedy przeszedł pierwszy zawał serca. Z kolei w dniu 30.05.2006r. miał miejsce drugi zawał, który wpłynął na pogorszenie stanu zdrowia. Pomimo leczenia w klinice kardiologicznej bóle zamostkowe utrzymują się nawet w stanie spoczynku.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podając okoliczności wskazane
w zaskarżonej decyzji.

Wyrokiem z dnia 7 września 2011r., sygn. akt X U 188/11 Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach oddalił odwołanie H. R. (1).

Na podstawie opinii biegłego sądowego z zakresu kardiologii (k.17-19 a.s.) ustalił Sąd,
że odwołujący się nie utracił zdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia. Nie stwierdza się u niego istotnych zmian chorobowych uniemożliwiających codzienne funkcjonowanie. Ubezpieczony jest w pełni wydolny krążeniowo i oddechowo. Dominującym schorzeniem występującym u H. R. od wielu lat jest nadciśnienie tętnicze, które nie dało do dnia dzisiejszego powikłań mogących ograniczać jego zdolność do pracy. Zapisy w dokumentacji lekarskiej nie potwierdzają stale utrzymujących się wysokich wartości ciśnienia tętniczego.
W dniu badania przez biegłego ciśnienie było wysokie, jednak podczas zobiektywizowanego badania utrzymywało się w prawidłowych wartościach lub było jedynie nieznacznie podwyższone. Badanie dna oka wskazuje na zmiany o I stopniu zaawansowania. Biegły nie stwierdził u odwołującego się cech przerostu mięśniówki serca, które zazwyczaj występują przy utrwalonym nadciśnieniu tętniczym. W badaniu EKG nie stwierdzono uszkodzenia mięśnia serca. Zdaniem biegłego, pomimo przebytych zawałów serca, ubezpieczony obecnie jest zdolny do pracy, przy czym wymaga leczenia i pobierania leków. W ocenie tego specjalisty w całej dokumentacji medycznej nie ma żadnych dowodów potwierdzających występowanie u H. R. schorzeń zagrażających życiu lub zdrowiu uniemożliwiających wykonywanie pracy.

Sąd podzielił wnioski zawarte w powyższej opinii uznając ją za rzetelną, starannie opracowaną, wydaną po zapoznaniu się przez biegłego z dokumentacją medyczną
i przeprowadzeniu bezpośredniego badania odwołującego się. W konsekwencji, na mocy art.477 ¹⁴ §1 kpc Sąd Okręgowy w Katowicach oddalił odwołanie H. R..

Powyższy wyrok zaskarżył ubezpieczony domagając się jego zmiany i przywrócenia renty. Podał, że jest po dwóch zawałach serca, ma skoki ciśnienia, częste bóle zamostkowe, problemy z kręgosłupem i bardzo szybko się męczy. Lekarze leczący go zalecili mu unikania dźwigania i ciężkiej pracy, jaką wykonywał dotychczas w zawodzie murarza.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

apelacja - przy uwzględnieniu wyników postępowania przeprowadzonego w II instancji - zasługuje na uwzględnienie.

Spór w rozstrzyganej sprawie dotyczył prawa do renty na podstawie art.57 ustawy
z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.), przy czym sprowadzał się do oceny, czy ubezpieczony H. R. (1), ur. (...), posiadający wyuczony zawód murarza i pracujący w tym zawodzie w latach 1969-1989 i od maja 2003r. do listopada 2005r. oraz jako monter w latach 1990-1993, pracownik remontowo-budowlany w latach 1994-1996, a także murarz pieców, kotłów i kanałów przemysłowych w okresie od marca 1997r. do kwietnia 2003r., pobierający w okresie od 4.05.2007r. do 31.10.2010r. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy
(a wcześniej świadczenie rehabilitacyjne od 9.05.2006r. do 3.05.2007r.) - nadal jest osobą niezdolną do pracy w rozumieniu art.12 ust.1 tej ustawy, czyli czy całkowicie lub częściowo utracił zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje jej odzyskania po przekwalifikowaniu.

Dla wyjaśnienia tego zagadnienia Sąd Okręgowy w Katowicach przeprowadził postępowanie dopuszczając dowód z opinii biegłego z zakresu kardiologii, który uznał, że skarżący nie jest osobą niezdolną do pracy.

Ponieważ jednak Sąd I instancji dokonując oceny stanu zdrowia ubezpieczonego pod kątem istnienia niezdolności do pracy nie odniósł się do jego kwalifikacji zawodowych i brak jest również takiego odniesienia w opinii wydanej w postępowaniu przed tym Sądem (ogólnikowo jedynie stwierdzono o możliwości wykonywania pracy „w swoim zawodzie” nigdzie go nie określając - por. k.17-19 a.s.) - Sąd II instancji uznał za celowe uzupełnienie postępowania poprzez dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego sądowego z zakresu kardiologii.

Specjalista ten po rozpoznaniu u H. R. choroby niedokrwiennej serca CCS I/II, stanu po przebytych zawałach serca - NSTEMI w 2005 i 2006 roku, komorowych
i nadkomorowych zaburzeń rytmu serca, nadciśnienia tętniczego i hyperlipidemii uznał,
że jest on nadal częściowo niezdolny do pracy do końca 2013r. Biegły wskazał,
że ubezpieczony przebył dwukrotnie zawały serca - bez uniesienia odcinka ST. Podał,
że mimo, iż badanie koronarograficzne z 2006r. wykazało jedynie nieistotne zmiany miażdżycowe naczyń wieńcowych oraz pomimo stosowanego leczenia farmakologicznego, nadal nawracają objawy stenokardialne. Z tego powodu skarżący był wielokrotnie hospitalizowany i rehabilitowany. Oprócz występujących nadal bólów w klatce piersiowej, niskiej wydolności fizycznej pojawiły się dodatkowo arytmie serca. Aktualne badanie EKG Holter z września 2011r. wykazuje arytmię nadkomorową oraz mnogą arytmię komorową pojedynczą i złożoną. Uzasadnia to przeprowadzenie kontrolnej koronarografii. Zdaniem biegłego, mając na uwadze charakter wykonywanego przez H. R. zawodu murarza, pracownika budowlanego jest on nadal po 1.11.2010r. niezdolny do tych prac związanych
z dużym wysiłkiem fizycznym (k.70-72 a.s.).

Zdaniem Sądu Apelacyjnego wnioski zawarte w przedstawionej opinii w pełni zasługują na uwzględnienie. Została ona bowiem wydana po przeprowadzeniu bezpośredniego badania ubezpieczonego przez biegłego właściwej specjalności, po zapoznaniu się przez niego
z całością zebranej dokumentacji lekarskiej (w tym najnowszych wyników badań specjalistycznych z września 2011r., nieznanych poprzedniemu specjaliście kardiologowi) oraz zawiera fachowe i przekonywujące uzasadnienie.

Podkreślić należy, że biegły odniósł się do faktycznie posiadanych przez H. R. kwalifikacji zawodowych. Ubezpieczony z zawodu jest murarzem i przez zdecydowaną większość zatrudnienia (ponad 30 lat) pracował w tym zawodzie. Nie ulega wątpliwości,
że praca taka wymaga znacznego wysiłku fizycznego i jest przeciwwskazana dla osoby
ze schorzeniami takimi jak stwierdzono u skarżącego.

W ocenie Sądu Apelacyjnego opinia wydana w II instancji jest bardziej miarodajna aniżeli sporządzona przez biegłego w postępowaniu przed Sądem Okręgowym w Katowicach.
W opinii z 30.09.2012r. powołany przez Sąd II instancji specjalista, dokonując oceny stanu zdrowia ubezpieczonego pod kątem istnienia niezdolności do pracy w sposób wyraźny odniósł się bowiem do jego kwalifikacji zawodowych (czego brak było w poprzedniej opinii). Ocena taka była niezbędna w świetle art.12 ust.3 i art.13 ust.1 pkt 2 ustawy z 17.12.1998r.

W kontekście tych stwierdzeń za bezzasadne uznać należy zarzuty podniesione przez ZUS
w piśmie procesowym z 1.02.2013r. (k.82-83 a.s.).

Zdaniem Sądu Apelacyjnego okoliczności sporne sprawy zostały już dostatecznie wyjaśnione i zbędne było dalsze uzupełnianie postępowania dowodowego (v. art.217 §3 kpc). Stąd też pominięto wniosek dowodowy organu rentowego o przeprowadzenie kolejnego dowodu z opinii innego biegłego.

Mając powyższe względy na uwadze, skoro apelacja okazała się zasadna, Sąd II instancji na mocy art.386 §1 kpc zmienił zaskarżony wyrok i poprzedzającą go decyzję organu rentowego i przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 1.11.2010r. do 31.12.2013r. O kosztach procesu orzeczono na podstawie art.98 §1 i §2 kpc w związku z art.108 §1 zd.II kpc oraz art.36 ustawy
z 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010r.,
Nr 90, poz.594 ze zm.).

/-/ SSA A.Kolonko /-/ SSA W.Bzibziak /-/ SSA W.Nowakowski

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JM