Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSA Antonina Grymel (spr.)
Sędziowie	SSA Krystyna Budzianowska SSA Lena Jachimowska
Protokolant	Ewa Bury

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2012r. w Katowicach

sprawy z odwołania J. B. (1) (J. B. (1) )

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o zwrot nienależnie pobranego świadczenia

na skutek apelacji ubezpieczonego J. B. (1)

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Katowicach

z dnia 31 maja 2011r. sygn. akt X U 526/11

1.  zmienia zaskarżony wyrok oraz poprzedzającą go decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o tyle, iż zwalnia ubezpieczonego J. B. (1) z obowiązku zwrotu nienależnie pobranej renty rolnej za okres od 4 sierpnia 2008r. do 31 grudnia 2009r.,

2.  oddala apelację w pozostałej części.

/-/SSA K.Budzianowska /-/SSA A.Grymel /-/ SSA L.Jachimowska

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 2383/11

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 stycznia 2011r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wstrzymał od 1 października 2010r. dalszą wypłatę renty rolnej dla J. B. (1) z powodu wyłączenia wstecz z ubezpieczenia społecznego rolników zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 11 lutego 2009r., a nadto - wskazując na brak wymaganego okresu podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu do nabycia prawa do renty rolnej w okresie od 4 sierpnia 2008r. do 30 września 2010r. zobowiązał go do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia za okres od 4 sierpnia 2008r. do 30 września 2010r. w kwocie 20.589,98 zł.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczony zarzucił, iż decyzja jest dla niego krzywdząca, albowiem spełnił i nadal spełnia warunki do pobierania renty rolnej ze względu na zły stan zdrowia.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania powołując się na okoliczności przytoczone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach wyrokiem z dnia 31 maja 2011r. oddalił odwołanie.

Z ustaleń Sądu Okręgowego wynika, iż J. B. (1), urodzony (...), był współwłaścicielem gospodarstwa rolnego o łącznej powierzchni 9,14 ha fizycznych, tj. 5,28 ha przeliczeniowych położonego w obrębie wsi Z., F., K. w województwie (...), które wraz z rodzeństwem odziedziczył po ojcu J. B. (2), zmarłym w dniu 19 czerwca 1955r., każdy po 1/8 części.

Gospodarstwo rolne prowadzili i zamieszkiwali w nim bracia ubezpieczonego: S. B. (1) oraz T. B., będący pozostałymi współwłaścicielami, którzy decydowali o losach gospodarstwa i zarządzali całą gospodarką rolną.

Odwołujący nigdy nie prowadził działalności rolniczej we wskazanym wyżej gospodarstwie. Od 1983r. mieszka w T., tj. około 140 km od rodzinnej wsi. Do swojego rodzeństwa przyjeżdżał rzadko, raz na kilka miesięcy - na święta, wesela, pogrzeby.

Sąd I instancji podał także, iż od lipca 2006r. toczyło się postępowanie o dział spadku po J. B. (2). Postanowieniem z dnia 27 marca 2008r. Sąd Rejonowy w Radomsku w sprawie sygn. akt I Ns 545/06 dokonał działu spadku przyznając fizycznie wydzielone części na rzecz G. P., T. B., S. B. (1) i B. P. ze spłatą na rzecz pozostałych współwłaścicieli, m.in. J. B. (1).

W dniu 4 sierpnia 2008r. ubezpieczony wystąpił do organu rentowego
z wnioskiem o przyznanie renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy
w gospodarstwie rolnym wskazując, iż prowadzi gospodarstwo rolne. Nie poinformował organu rentowego, iż w wyniku sądowego postępowania o dział spadku przestał być współwłaścicielem gospodarstwa rolnego. Od rodzeństwa, tj. T. B. i S. B. (1) odwołującemu przysługiwała spłata w kwocie 26.085 zł.

Decyzją z dnia 22 września 2008r.organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym na okres od 4 sierpnia 2008r. do 30 września 2009r. Na prawo do świadczenia zaliczono okresy podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników: od 1 lipca 1998r. do
30 września 1999r., od 1 stycznia 2000r. do 30 września 2000r. oraz od
1 października 2001r. do 30 czerwca 2008r. Świadczenie zostało przyznane w części składkowej oraz w 50% części uzupełniającej z uwagi na dalsze prowadzenie działalności rolniczej.

W dniu 19 listopada 2008r. do Placówki Terenowej Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w K. wpłynęło postanowienie Sądu Rejonowego w Radomsku sygn. akt I Ns 545/06 o dziale spadku po zmarłym J. B. (2).

Decyzją z dnia 28 listopada 2008r. organ rentowy podjął wypłatę części uzupełniającej renty rolniczej w pełnej wysokości, począwszy od 1 listopada 2008r., wobec faktu, iż ubezpieczony zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej.

W dniu 27 lipca 2009r. J. B. (1) wystąpił z wnioskiem o prawo do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym na dalszy okres. Lekarz rzeczoznawca orzeczeniem z dnia 8 września 2009r. orzekł o jego dalszej okresowej, całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym do dnia
30 września 2010r.

Decyzją z dnia 14 września 2009r. organ rentowy przyznał odwołującemu prawo do renty rolniczej na okres od 1 października 2009r. do 30 września 2010r.

W dniu 2 września 2010r. ubezpieczony ponownie wystąpił z wnioskiem
o rozpatrzenie prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy
w gospodarstwie rolnym na dalszy okres.

W dniu 1 października 2010r. do Placówki Terenowej Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w K. wpłynęła informacja Placówki Terenowej w R. dotycząca ustania ubezpieczenia społecznego rolników względem J. B. (1) w okresach: od 1 października 1995r. do 31 grudnia 1995r., od 17 maja 1996r. do 30 czerwca 1996r., od 1 października 1997r. do 31 grudnia 1997r., od 1 lipca 1998r. do 30 września 1999r. oraz od 1 stycznia 2000r. do 30 czerwca 2008r. w oparciu o wyrok Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 11 lutego 2009r. w sprawie sygn. akt V U 1171/08, na podstawie którego organ rentowy wydał decyzję stwierdzającą ustanie ubezpieczenia odwołującego w powyższych okresach, z uwagi na fakt, iż odwołujący nie prowadzi i nigdy nie prowadził działalności rolniczej na spadkowych gruntach.

Po wyłączeniu okresów ubezpieczenia: od 1 października 1995r. do
31 grudnia 1995r., od 17 maja 1996r. do 30 czerwca 1996r., od 1 października 1997r. do 31 grudnia 1997r., od 1 lipca 1998r. do 30 września 1999r. oraz od
1 stycznia 2000r. do 30 czerwca 2008r. ubezpieczony nie posiada wymaganego okresu podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu, niezbędnego do nabycia prawa do renty rolnej. Po korekcie okresów podlegania przedmiotowemu ubezpieczeniu odwołujący udowodnił jedynie okres pracy zawodowej wynoszący
7 miesięcy i 14 dni.

Orzeczeniem lekarza rzeczoznawcy z dnia 25 września 2010r. J. B. (1) został uznany za okresowo, całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym, jednak z uwagi na korektę okresów ubezpieczenia emerytalno-rentowego nie udokumentował wymaganego przepisami prawa okresu podlegania temu ubezpieczeniu przez co najmniej 20 kwartałów. Również jego inwalidztwo powstało
w okresie późniejszym niż okres podlegania ubezpieczeniu i później niż w ciągu
18 miesięcy od ustania ubezpieczenia.

Wobec powyższego decyzją z dnia 3 listopada 2010r. odmówiono ubezpieczonemu prawa do renty rolnej z tytułu niezdolności do pracy
w gospodarstwie rolnym.

Kolejną decyzją z dnia 10 stycznia 2011r. organ rentowy wstrzymał odwołującemu wypłatę świadczenia oraz zażądał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń za okres od 4 sierpnia 2008r. do 30 września 2010r. w łącznej kwocie brutto 20.589,98 zł.

W oparciu o powyższe ustalenia Sąd Okręgowy uznał, iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd wyjaśnił, iż stosownie do regulacji zawartej w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy, przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1)  podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres,
o którym mowa w ust. 2;

2)  jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym;

3)  całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2 lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Warunek podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres uważa się za spełniony, jeżeli okres ubezpieczenia emerytalno-rentowego ubezpieczonego wynosi co najmniej 5 lat - jeżeli całkowita niezdolność do pracy
w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 30 lat. Okres 5 lat, o którym mowa w ust. 2 pkt 5, powinien przypadać w okresie ostatnich 10 lat przed złożeniem wniosku o przyznanie renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy (art. 21 ust. 2 pkt 5 i ust. 8 powołanej ustawy).

Sąd I instancji przypomniał także, iż zgodnie z art. 52 ust. 2 tej samej ustawy w związku z art. 138 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych osoba, która nienależnie pobrała świadczenia, jest obowiązana do ich zwrotu. Za nienależnie pobrane świadczenia
w rozumieniu ust. 1 uważa się:

1)  świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń
w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenia była pouczona
o braku prawa do ich pobierania;

2)  świadczenia przyznane lub wypłacone na podstawie fałszywych zeznań lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą świadczenia.

Nie można żądać zwrotu kwot nienależnie pobranych świadczeń za okres dłuższy niż 12 miesięcy, jeżeli osoba pobierająca świadczenia zawiadomiła organ rentowy o zajściu okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń w całości lub w części, a mimo to świadczenia były jej nadal wypłacane, w pozostałych zaś wypadkach - za okres dłuższy niż 3 lata (art. 138 ust. 4 powyższej ustawy).

Przenosząc powyższe regulacje prawne na grunt niniejszej sprawy Sąd Okręgowy uznał, iż zaskarżona decyzja jest zasadna i zgodna z obowiązującym porządkiem prawnym.

Podkreślił, iż ubezpieczony nie spełnia taksatywnie wyliczonych w art. 21 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników przesłanek koniecznych do nabycia renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Mimo bowiem, iż odwołujący jest osobą okresowo niezdolną do pracy
w gospodarstwie rolnym, jednak nie legitymuje się (i wcześniej nie legitymował się) okresem podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez co najmniej
20 kwartałów. Jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego ubezpieczony nigdy nie pracował w gospodarstwie rolnym. We wniosku
o świadczenie rentowe podał nieprawdziwe informacje, iż nadal jest współwłaścicielem gospodarstwa rolnego oraz w nim pracuje. Tymczasem na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Radomsku w sprawie o dział spadku przestał być współwłaścicielem gospodarstwa rolnego – od rodzeństwa, tj. T. B. oraz S. B. (1) ubezpieczonemu przysługiwała spłata
w kwocie 26.085 zł, który to fakt zataił przed organem rentowym. Dopiero na podstawie nadesłanej informacji wraz z dokumentacją z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Placówki Terenowej w R. w dniu 1 października 2010r. organ rentowy mógł ponownie zweryfikować zasadność przyznania odwołującemu renty od 4 sierpnia 2008r.

Jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego ubezpieczony udowodnił jedynie okres pracy zawodowej wynoszący 7 miesięcy
i 14 dni.

W konsekwencji uznając zaskarżoną decyzję za słuszną i zgodną
z obowiązującym porządkiem prawnym Sąd I instancji w oparciu o powołane przepisy oraz art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzekł o oddaleniu odwołania.

Apelację od przedstawionego orzeczenia wywiódł ubezpieczony.

Powołując się na zarzut nierozpoznania istoty sprawy, wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i umorzenie należności dochodzonych przez organ rentowy, względnie o uchylenie tego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu podniósł, iż stanowiącą przedmiot sporu rentę pobierał
w przeświadczeniu, iż stanowi należne świadczenie, które zużył na własne potrzeby, w związku z czym nie jest obecnie wzbogacony, co uzasadnia zastosowanie art. 409 kc i stwierdzenie, że obowiązek jego zwrotu wygasł.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja ubezpieczonego zasłużyła na częściowe uwzględnienie.

Spór w rozpatrywanym przypadku sprowadzał się do oceny, czy wypłacona J. B. (1) za okres od 4 sierpnia 2008r. do 30 września 2010r. renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy, stanowi świadczenie nienależnie pobrane podlegające w związku z tym zwrotowi.

Przypomnieć należy, iż stosownie do treści prawidłowo powołanego przez Sąd I instancji art. 138 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r., nr 153,
poz. 1227 ze zm.) – z mocy art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r.
o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jednolity: Dz. U. z 2008r., nr 50, poz. 291 ze zm.) znajdującego zastosowanie także w przypadku zwrotu nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczenia społecznego rolników – osoba, która nienależnie pobrała świadczenia, jest obowiązana do ich zwrotu.

Po myśli ust. 2 tego samego przepisu, za nienależnie pobrane świadczenia
w rozumieniu jego ust. 1 uważa się:

1)  świadczenia wypłacone mimo okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń
w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenie była pouczona
o braku prawa do ich pobierania;

2)  świadczenia przyznane lub wypłacone na podstawie fałszywych zeznań lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą świadczenia.

Wypada również dodać, iż według ust. 4 omawianego przepisu, nie można żądać zwrotu kwot nienależnie pobranych świadczeń za okres dłuższy niż
12 miesięcy, jeżeli osoba pobierająca świadczenia zawiadomiła organ rentowy
o zajściu okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń w całości lub w części, a mimo to świadczenia były jej nadal wypłacane, w pozostałych zaś wypadkach – za okres dłuższy niż 3 lata, z zastrzeżeniem ust. 5, który nie dotyczy rozpatrywanego przypadku – przy czym okres 12 miesięcy lub 3 lat, o którym mowa wyżej, to okres bezpośrednio poprzedzający żądanie zwrotu (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 czerwca 2011r., III UK 214/10, LEX nr 1095955).

Jak trafnie przyjął Sąd Okręgowy, okoliczności faktyczne charakteryzujące niniejszą sprawę istotnie uzasadniają uznanie, iż objęta sporem renta rolnicza za okres od 4 sierpnia 2008r. do 30 września 2010r. stanowi świadczenie nienależnie pobrane w rozumieniu cytowanego art. 138 ust. 2 pkt 2 ustawy o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Wskutek bowiem świadomego wprowadzenia organu rentowego przez skarżącego w błąd polegający na podaniu w złożonym w dniu 4 sierpnia 2008r. wniosku o przyznanie renty inwalidzkiej rolniczej, iż jest współwłaścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 9,14 ha (5,28 ha przeliczeniowych) i nie zaprzestał prowadzenia gospodarstwa rolnego oraz dołączeniu do tego wniosku postanowienia Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 20 lipca 2004r. w sprawie sygn. akt I Ns 555/04 o stwierdzeniu nabycia spadku po rodzicach – S. B. (2) zmarłej dnia 8 listopada 1966r. i J. B. (2) zmarłym dnia
19 czerwca 1995r., a także decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 14 lutego 2008r. o podleganiu ubezpieczeniu społecznemu rolników: wypadkowemu, chorobowemu i macierzyńskiemu oraz emerytalno-rentowemu w okresie od 1 sierpnia 1995r. do 31 grudnia 1995r., od 17 maja 1996r. do 30 czerwca 1996r., od 11 września 1997r. do 31 grudnia 1997r., od 3 kwietnia 1998r. do 30 września oraz od 1 stycznia 2000r., J. B. (1) rzeczywiście zataił fakt, iż na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 27 marca 2008r. w sprawie o dział spadku po J. B. (2) – sygn. akt I Ns 545/06 – spadek został podzielony w ten sposób, iż wchodzące w skład spadku szczegółowo opisane nieruchomości zostały przyznane na własność rodzeństwu odwołującego: G. P., T. B. i S. B. (1) oraz B. P., natomiast na jego rzecz tytułem spłat zasądzono solidarnie od T. B. i S. B. (1) kwotę 26.085 zł, odraczając płatność do dnia 31 grudnia 2008r. (postanowienie uprawomocniło się w dniu 1 maja 2008r.), co oznaczało, iż już w dacie złożenia wspomnianego wniosku o rentę rolniczą nie posiadał on statusu rolnika w rozumieniu przepisów powołanej ustawy
o ubezpieczeniu społecznym rolników, prowadząc w konsekwencji do przyjęcia, iż pobrana przez apelującego renta rolnicza w okresie 4 sierpnia 2008r. do 30 września 2010r. rzeczywiście stanowi – w świetle cytowanych przepisów – świadczenie nienależnie, uzasadniając żądanie jego zwrotu.

Jedynie na marginesie należy zauważyć, iż powyższa okoliczność utraty przez J. B. (1) statusu rolnika stanowiła także podstawę ustania jego ubezpieczenia społecznego rolników w zakresie ubezpieczenia wypadkowego, chorobowego i macierzyńskiego oraz emerytalno-rentowego poczynając od 1 lipca 2008r., co jednoznacznie wynika z treści znajdującej się na k. 26 akt organu rentowego decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia
26 maja 2008r.

Jednocześnie nie sposób jednak pominąć, iż w dniu 19 listopada 2008r. wraz z wnioskiem o doliczenie okresu zatrudnienia u B. S. od 1 czerwca 1996r. do 10 września 1997r. skarżący wystąpił o podjęcie wypłaty części uzupełniającej świadczenia w pełnej wysokości – na dowód zaprzestania prowadzenia działalności rolniczej – przedkładając wymienione wyżej postanowienie Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 27 marca 2008r. w sprawie sygn. akt I Ns 545/06 dotyczącej działu spadku po J. B. (2), w odniesieniu do której decyzją z dnia 28 listopada 2008r. organ rentowy podjął wypłatę części uzupełniającej renty rolniczej w pełnej wysokości.

Prawidłowo jednak w oparciu o powyższe orzeczenie, w powiązaniu z już wcześniej dostępną decyzją Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego
z dnia 26 maja 2008r. stwierdzającą ustanie ubezpieczenia społecznego rolników od 1 lipca 2008r., organ rentowy winien był dokonać weryfikacji uprawnień J. B. (1) do przyznanej od dnia 4 sierpnia 2008r. renty rolniczej, wstrzymując dalszą jej wypłatę, a to wobec faktu, iż - niezależnie od późniejszego wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim
z dnia 11 lutego 2009r. w sprawie sygn. akt V U 1171/08 zmieniającego decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 14 lutego 2008r.
i ustalającego, iż w okresach wskazanych w tej decyzji skarżący nie podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników, w dacie przyznania prawa do renty rolniczej, nie posiadając gospodarstwa rolnego, a zatem nie będąc rolnikiem, już tylko z tej przyczyny nie spełniał warunków do nabycia prawa do tego świadczenia.

Wskutek oczywistego błędu organu rentowego - pomimo nie budzącego, zdaniem Sądu Apelacyjnego, wątpliwości zawiadomienia przez odwołującego
o zajściu okoliczności powodujących wstrzymanie wypłaty renty rolniczej w całości, przedmiotowe świadczenie wypłacono za okres do 30 września 2010r., co
w konsekwencji sprawia, iż sformułowane w kontrolowanej decyzji żądanie zwrotu nienależnie pobranych świadczeń nie może wykraczać poza okres dłuższy niż 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających żądanie zwrotu, tj. za okres sprzed
1 stycznia 2010r.

Kierując się przedstawionymi motywami Sąd Apelacyjny na mocy art. 386 § 1 kpc zmienił częściowo zaskarżony wyrok oraz poprzedzającą go decyzję organu rentowego orzekając jak w pkt 1 wyroku, po myśli art. 385 kpc, oddalając dalej idącą apelację ubezpieczonego jako bezzasadną, stosownie do pkt 2 wyroku.

/-/SSA K.Budzianowska /-/SSA A.Grymel /-/ SSA L.Jachimowska

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JR