Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z dnia
28 lutego 2020r. określił wysokość zaległości składkowych S. K.
z tytułu pozarolniczej działalności za okres od kwietnia 2013r. do września 2017r.
w łącznej kwocie około 69.273 zł.

Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej wyrokiem z dnia 14 lipca 2020r. zmienił powyższą decyzję o tyle, że stwierdził, iż zadłużenie ubezpieczonego nie obejmuje należności składkowych za kwiecień i maj 2013r. (pkt 1 wyroku), oddalając odwołanie
w pozostałej części (pkt 2 wyroku).

Sąd stwierdził, że prawomocną decyzją organu rentowego z dnia 23 lutego 2015r. ustalone zostało dla ubezpieczonego ustawodawstwo polskie, jako ustawodawstwo właściwe z zakresu ubezpieczeń społecznych, począwszy od 1 października 2013r.,
na podstawie przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 833/04
z 29 kwietnia 2004r.w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego
i przepisów rozporządzenia wykonawczego nr 987/2009 z 16 września 2009r.

Ponadto Sąd ustalił, że ze względu na przeprowadzone postępowanie
odwoławcze w sprawie o objęcie obowiązkiem ubezpieczeń społecznych należało przyjąć, że zawieszenie biegu przedawnienia składek miało miejsce w okresach:
od 23 lutego 2015r. do 3 września 2015r. (6 miesięcy i 10 dni) oraz od 25 maja 2018r.
do 11 lipca 2019r. (1 rok, 1 miesiąc i 16 dni), tj. łącznie przez 1 rok, 7 miesięcy i 26 dni.

W związku z tym Sąd stwierdził, że podniesiony przez skarżącego zarzut przedawnienia należności składkowych jest skuteczny jedynie w odniesieniu do zaległości za maj i kwiecień 2013r.

W apelacji od wyroku ubezpieczony wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku
i decyzji organu rentowego poprzez ustalenie braku zaległości składkowych w okresie objętym sporem.

Apelujący zarzucił bezpodstawność i błąd w ustaleniu, że w okresie spornym był objęty obowiązkiem ubezpieczeń społecznych w Polsce.

Skarżący podnosił, że w okresie wskazanym w decyzji był osobą wykonującą pracę najemną u słowackiego pracodawcy M. s.r.o., zaś postępowanie w tej kwestii nie zostało zakończone w Słowacji.

Sąd Apelacyjny nie uwzględnił apelacji.

W świetle prawidłowych ustaleń przedstawionych szczegółowo w uzasadnieniu sądu pierwszej instancji dotyczących przebiegu postępowań odwoławczych od decyzji organu rentowego w przedmiocie określenia ustawodawstwa właściwego z zakresu ubezpieczeń społecznych dla ubezpieczonego po 1 października 2013r. zakończonych prawomocnymi wyrokami Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej z dnia 23 czerwca
2015r. i z dnia 4 grudnia 2018r., nie ulega wątpliwości, że kwestia objęcia ubezpieczonego obowiązkiem ubezpieczeń społecznych z tytułu pozarolniczej działalności wykonywanej w kraju została definitywnie rozstrzygnięta.

Stąd, podnoszone w treści apelacji okoliczności nawiązujące do kwestii dotyczących podlegania ubezpieczeniom społecznym w Słowacji z tytułu rzekomego wykonywania pracy najemnej u tamtejszego pracodawcy nie mają znaczenia
i skuteczności w rozpoznanej sprawie.

Istota ustaleń w zakończonych postępowaniach wyraża się w stwierdzeniu,
że między instytucją słowacką i polską nie doszło do rozbieżności co do zastosowania ustawodawstwa właściwego w przypadku ubezpieczonego. Tego rodzaju ustalenia skarżący zdaje się nie akceptować.

W rozpoznanej sprawie o wysokość zadłużenia składkowego apelujący nie przedstawił zarzutów i argumentacji podważającej sposób naliczenia zaległości składkowych lub błędnej oceny przedawnienia należności zaprezentowanej przez Sąd Okręgowy.

/-/SSA Marek Żurecki