Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSA Marek Żurecki (spr.)
Sędziowie	SSA Irena Goik SSA Marek Procek
Protokolant	Beata Gandyk

po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2012r. w Katowicach

sprawy z odwołania A. M. (A. M. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach Ośrodka Zamiejscowego w Rybniku

z dnia 13 lipca 2011r. sygn. akt IX U 2538/10

oddala apelację.

/-/ SSA I. Goik /-/ SSA M. Żurecki /-/ SSA M. Procek

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn.akt III AUa 2012/11

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku wyrokiem z dnia 13.lipca 2011 roku zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. z dnia 29.listopada 2010 roku odmawiającą A. M. prawa do emerytury określonej w art.184 w zw. z art.32 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z FUS w ten sposób, że przyznał ubezpieczonej prawo do emerytury od daty złożenia wniosku o emeryturę.

Sąd uwzględnił odwołanie ubezpieczonej (ur. (...)) w którym domagała się uznania za pracę w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w Zakładzie (...) w R. od 1.07.1978 roku do 16.08.1998 roku na stanowiskach: robotnika magazynowego i stokażowego jako pracy wykonywanej przy przetwórstwie, magazynowaniu, przepompowywaniu, przeładunku, transporcie i dystrybucji ropy naftowej i jej produktów, tj. pracy wymienionej w dziale IV (chemia) poz.19 wykazu A do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Sąd Okręgowy na podstawie zeznań świadków – współpracowników ubezpieczonej w spornym okresie: J. K., M. W., A. J. ustalił, że skarżąca w okresie od 1.07.1978 roku do 1.12.1993 roku jako pracownik magazynu produktów naftowych pracowała przy wydawaniu olejów, płynów hamulcowych z beczek, pomiarach benzyny w zbiornikach.

Jako stokażowy od 1.12.1993 roku wykonywała te same czynności. Od 19.08.1998 roku była zatrudniona na stacji benzynowej przy dystrybucji paliw, wykonywała też prace przy wystawianiu faktur z komputera.

Sąd uznał zeznania świadków za wiarygodne, gdyż nie były sprzeczne z dokumentacją pracowniczą. Sąd wskazał, że zgodnie z zarządzeniem nr 7 Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego z dnia 7.07.1989 roku precyzującego jakie stanowiska pracy są zaliczane do prac wykonywanych w szczególnych warunkach w branży chemicznej – stanowiska pracownika magazynu i stokażowego należą do prac określonych w dziale IV poz.19 wykazu A rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku.

Stwierdził też Sąd, że ubezpieczona nawet po wyłączeniu z okresu pracy w szczególnych warunkach okresu przebywania na urlopie wychowawczym od 3.02.1982 roku do 28.02.1984 roku posiadała ponad 15 lat pracy w szczególnych warunkach na dzień 1.01.1999 roku przy niespornych okolicznościach posiadania ponad 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych na dzień 1.01.1999 roku oraz osiągnięcia w chwili złożenia wniosku o emeryturę (9.11.2010r.) 55 lat życia, rozwiązania stosunku pracy i nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego.

W apelacji od wyroku organ rentowy zarzucił rozstrzygnięciu Sądu:

- naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art.184 i art.32 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. nr 153 poz.1227 z 2009r.) w zw. z § 2 i § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. nr 8, poz.43), poprzez błędne przyjęcie, że ubezpieczona spełnia warunki do przyznania wcześniejszej emerytury a w szczególności, że posiada wymagany okres zatrudnienia w szczególnych warunkach

oraz

- naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art.328 § 2 kpc, mające istotny wpływ na wynik postępowania, poprzez sprzeczność pomiędzy prawną oceną wyroku a poczynionymi ustaleniami faktycznymi, polegającą z jednej strony na ustaleniu, że w okresie od 1.07.1978 roku do 16.08.1998 roku ubezpieczona pracowała w warunkach szczególnych a z drugiej strony przyjęcie, że w okresie od 3.02.1982 roku do 28.02.1984 roku przebywała na urlopie wychowawczym, który nie zalicza się do pracy w warunkach szczególnych a także, że wykonując prace na stanowisku stokażowego wykonywała prace biurowe, tzn. nie wykonywała stale i w pełnym wymiarze pracy w szczególnych warunkach.

Wskazując na powyższe podstawy apelacji organ rentowy wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie odwołania albo o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu środka odwoławczego apelujący podnosił, że w uznanym przez Sąd okresie zatrudnienia od 1.07.1978 roku do 16.08.1998 roku ubezpieczona nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy albowiem były pracodawca w świadectwie pracy zaznaczył, że ubezpieczona na stanowisku stokażowego wykonywała jednocześnie prace biurowe i przy komputerze.

Ponadto organ rentowy podniósł, że z uznanego okresu pracy w szczególnych warunkach należy wyłączyć okres urlopu wychowawczego z lat 1982-1984.

Sąd Apelacyjny nie uwzględnił apelacji uznając za bezzasadne podniesione w niej zarzuty.

W szczególności Sąd nie znalazł podstaw dla podzielenia stanowiska apelującego, że ubezpieczona nie udowodniła wymaganych co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach na dzień wejścia w życie ustawy o emeryturach i rentach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przy magazynowaniu, dystrybucji ropy naftowej i jej produktów, tj. pracy wymienionej w dziale IV poz.19 wykazu A do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku – jako przepisów dotychczasowych o których mowa w art.184 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z FUS.

W tym względzie Sąd Apelacyjny przyjął i podzielił ustalenia Sądu Okręgowego oparte na spójnych i zgodnych zeznaniach przesłuchanych w sprawie świadków – bezpośrednich współpracowników ubezpieczonej w spornym okresie mających oparcie w treści akt osobowych ubezpieczonej z Zakładu (...) w R..

Akta te potwierdzają, że od 1.07.1978 roku do 30.11.1993 roku ubezpieczona była zatrudniona w tym Zakładzie jako pracownik magazynu. Od 1.12.1993 roku do 16.08.1998 roku była zatrudniona na stanowisku stokażowego zajmując się czynnościami związanymi ze składowaniem, pomiarami i wydawaniem produktów pochodnych ropy naftowej.

Wprawdzie z świadectwie pracy z dnia 30.06.2000 roku w pkt 6 (informacje uzupełniające) pracodawca zaznaczył, że ubezpieczona na stanowisku stokażowego wykonywała prace biurowe, na komputerze oraz obsługiwała punkt sprzedaży detalicznej to jednak ta ogólna informacja nie wskazuje, czy wskazany rodzaj czynności był związany z magazynowaniem i dystrybucją ropy naftowej a ponadto z informacji tej wynika, iż rzeczone czynności ubezpieczona wykonywała od 17.08.1998 roku. Zatem w oparciu o taką treść świadectwa pracy nie można przyjąć, że ubezpieczona jako stokażowy nie wykonywała tej pracy stale i w pełnym wymiarze czasu pracy od 1.12.1993 roku do lipca 1998 roku.

Analizując akta osobowe ubezpieczonej należało zauważyć, że karta czynności robotnika magazynowego z dnia 1.02.1989 roku wskazywała na zakres obowiązków ubezpieczonej nie związany z pracami magazynowymi – odbiór poczty, listów przewozowych, zakup biletów pracowniczych, wydawanie posiłków regeneracyjnych dla pracowników.

W oparciu o ten dokument możliwe byłoby wyłączenie ze spornego okresu, zatrudnienia od 1.02.1989 roku do 31.01.1993 roku (tj. do chwili zmiany stanowiska pracy na stokażowego) jednak wyłączenie tego okresu pozostaje bez wpływu na konstatację, że ubezpieczona legitymuje się ponad 15 letnim okresem pracy w szczególnych warunkach od 1.07.1978 roku do 31.01.1989 roku (10 lat, 7 miesięcy) i od 1.12.1993 roku do 16.08.1998 roku (4 lata i 8 miesięcy).

Sąd Apelacyjny nie podzielił bowiem zarzutu apelacji dotyczącego niezasadności wliczenia do okresu pracy w szczególnych warunkach okresu urlopu wychowawczego od 3.08.1982r. – 1.03.1984r. albowiem w myśl art.32 ust.1a ustawy o emeryturach i rentach przy ustalaniu okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie uwzględnia się okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał po dniu 14.11.1991r. wynagrodzenie lub świadczenie z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Wskazany urlop natomiast dotyczy okresu sprzed listopada 1991 roku.

Mając zatem powyższe na uwadze Sąd orzekł o oddaleniu apelacji (art.385 kpc).

/-/ SSA I. Goik /-/ SSA M. Żurecki /-/ SSA M. Procek

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JM