Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej wyrokiem z dnia 5 lutego 2020r. oddalił odwołanie Z. P. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w B. z dnia 28 czerwca 2019r. o ponownym ustaleniu wysokości emerytury i o zawieszeniu jej wypłaty do czasu wyboru przez ubezpieczonego świadczenia, które ma być wypłacane - emerytura z tytułu zaopatrzenia emerytalnego lub emerytura
z ubezpieczenia społecznego.

Sąd ustalił, że ubezpieczony (ur. w (...)r.) pobiera od 1 maja 1998r. emeryturę
z zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy w wysokości 80% postawy jej wymiaru.

Zaskarżona w sprawie decyzja została wydana na wniosek ubezpieczonego
z 12 czerwca 2019r. o podjęcie wypłaty emerytury z tytułu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego - ustalonej zaliczkowo decyzją z dnia 12 lipca 2018r., jako drugiego świadczenia emerytalnego obok pobieranej emerytury policyjnej.

Organ rentowy odmówił podjęcia wypłaty emerytury na podstawie art. 95
ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS w związku
z przepisem art. 18 e ustawy z dnia 18 lutego 1994r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa i Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (dalej ustawa
o zaopatrzeniu funkcjonariuszy).

Sąd nie znalazł podstaw dla uwzględnienia odwołania, w którym skarżący domagał się kumulacji świadczeń emerytalnych. Sąd, po przywołaniu treści przepisu
art. 95 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach oraz art. 7 ustawy o zaopatrzeniu funkcjonariuszy wskazał, że w przypadku ubezpieczonego emerytura z zaopatrzenia emerytalnego została obliczona na podstawie art. 15 ust. 1, 2 i 4 w związku z art. 18
ust. 1 ustawy o zaopatrzeniu funkcjonariuszy w maksymalnym procencie podstawy jej wymiaru. W związku z tym, nie ma podstaw do dalszego uwzględnienia w wysłudze emerytalnej okresów ubezpieczenia społecznego, jakie skarżący przebył po zwolnieniu ze służby w Państwowej Straży Pożarnej (art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o zaopatrzeniu funkcjonariuszy).

W ocenie Sądu Okręgowego, „skoro emerytura z zaopatrzenia emerytalnego została obliczona w/g wskazanych zasad określonych w art. 15a lub art. 18e ustawy
o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, to tym samym, przysługuje skarżącemu jedynie prawo do wypłaty wyższego lub wybranego świadczenia”.

W apelacji od wyroku ubezpieczony (za pośrednictwem adwokata) wnosił
o zmianę zaskarżonego wyroku i decyzji poprzez zobowiązanie organu rentowego
do podjęcia zawieszonej wypłaty emerytury.

Sąd uwzględnił apelację podzielając kierunek wykładni art. 95 ust. 1 i 2 ustawy
o emeryturach i rentach z FUS, nakreślony w wyroku Sądu Najwyższego z dnia
24 stycznia 2019r., I UK 426/17, w odniesieniu do użytego w art. 95 ust. 2 ustawy
o emeryturach i rentach sformułowania dotyczącego art. 18 e ustawy z 10 grudnia
1993r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych (o treści analogicznej,
jak w przepisie art. 18 e ustawy z dnia 18 lutego 1994r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy) - na co wskazywał skarżący w treści apelacji.

Zgodnie z powołanym judykatem, o wyjątku od zasady pobierania jednego świadczenia z art. 95 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach nie decyduje data przyjęcia do służby wojskowej, ale brak możliwości obliczenia emerytury wojskowej przy uwzględnieniu „cywilnego” stażu emerytalnego, co zachodzi w sytuacji spłaszczenia podstawy wymiaru emerytury z zaopatrzenia emerytalnego do maksymalnego pułapu 75%, skutkującego obiektywnie brakiem prawnej możliwości skonsumowania jakiegokolwiek okresu ubezpieczenia społecznego spoza służby.

W szczególności, należało podzielić eksponowany w treści uzasadnienia powołanego orzeczenia Sądu Najwyższego argument, że powyższa okoliczność stanowi istotną cechę relewantną, określającą krąg osób - świadczeniobiorców uprawnionych
do pobierania emerytur w zbiegu.

Sąd Apelacyjny ze względu na tożsamość regulacji zawartych w art. 18 e ustawy o zaopatrzeniu funkcjonariuszy i o zaopatrzeniu żołnierzy zawodowych, a także z uwagi na istotność oraz zasadność argumentacji nawiązującej do konstytucyjnej zasady równości wyrażonej w art. 32 ust. 1 Konstytucji (nakaz jednakowego traktowania podmiotów prawa w obrębie określonej kategorii) zastosował w rozpoznanej sprawie powyższe podejście interpretacyjne.

Niewątpliwie bowiem, w przypadku ubezpieczonego wysokość emerytury
z zaopatrzenia emerytalnego została ustalona z uwzględnieniem wyłącznie okresów pełnienia służby w Państwowej Straży Pożarnej w latach 1964 - 1998r. i że podstawa wymiaru tej emerytury została ustalona na maksymalnym pułapie. Bezspornie również ubezpieczony zgromadził okres składkowy i nieskładkowy pozwalający na nabycie prawa do emerytury na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998r., który
to staż ubezpieczeniowy nie może zostać uwzględniony w ramach emerytury
z zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy.

Taki stan rzeczy pozwolił na ocenę sytuacji ubezpieczonego w kontekście powołanego orzeczenia.

/-/ SSA W. Bzibziak /-/ SSA M. Żurecki /-/ SSA A. Kolonko

Sędzia Przewodniczący Sędzia