Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 maja 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach

Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSA Krystyna Merker (spr.)
Sędziowie	SSA Irena Goik SSO del. Ewelina Kocurek - Grabowska
Protokolant	Wioletta Drobiec

po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2014r. w Katowicach

sprawy z odwołania B. J. (B. J. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

na skutek apelacji ubezpieczonej B. J.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Katowicach

z dnia 6 marca 2013r. sygn. akt X U 2301/11

1.  zmienia zaskarżony wyrok i poprzedzającą go decyzję organu rentowego częściowo w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonej B. J. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 15 czerwca 2012 roku do dnia 30 czerwca 2015 roku,

2.  oddala apelację w pozostałej części,

3.  zasądza od organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. na rzecz ubezpieczonej B. J. kwotę 210 złotych (dwieście dziesięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

/-/SSA I. Goik /-/SSA K. Merker /-/SSO del. E. Kocurek – Grabowska

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 1091 /13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach oddalił odwołanie ubezpieczonej B. J. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. z dnia 8 września 2011 r. odmawiającej przyznania ubezpieczonej prawa do renty z ogólnego stanu zdrowia.

Sąd Okręgowy rozpoznając odwołanie zasięgnął opinii biegłych neurologa, internisty.

W opinii sąd. lek. z dnia 8.12.2011r. biegły neurolog rozpoznał u odwołującej:

- zespół bólowy kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych bez ostrych objawów korzeniowych i bez objawów ubytkowych,

- bóle głowy naczyniopochodne,

- dyskopatię,

- małe ognisko niedokrwienia w prawym płacie skroniowym bez objawów ogniskowych w badaniu neurologicznym.

Biegły uznał, iż ubezpieczona nie jest częściowo niezdolna do pracy. W badaniu neurologicznym nie stwierdzono ostrych objawów korzeniowych, objawów ogniskowego uszkodzenia nerwowego. Badanie radiologiczne kręgosłupa wykazuje jedynie zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne o średnim nasileniu, które mogą powodować zespół bólowy kręgosłupa, ale w tym okresie ubezpieczona może być leczona w ramach czasowej niezdolności do pracy. Badanie TK głowy wykazało małe ognisko niedokrwienia w prawym płacie skroniowym ale nie stanowi to przeciwwskazania do podjęcia pracy.

W opinii sąd. lek. z dnia 29.11.2011r. biegła specjalista chorób wewnętrznych rozpoznała u odwołującej:

- nadciśnienie tętnicze,

- zaburzenie gospodarki lipidowej.

Biegła uznała, że pod względem internistycznym ubezpieczona jest zdolna do pracy. Zgłasza ona głównie dolegliwości ze strony układu nerwowego, a stwierdzone zaburzenia gospodarki lipidowej wymagają stosowania statyn, zaś prawidłowy zapis EKG, UKG i Holtera oraz ujemna próba wysiłkowa nie daje podstaw do rozpoznania choroby wieńcowej.

Na rozprawie w dniu 14.03.2012r. ubezpieczona oświadczyła, że w styczniu miała przeprowadzoną tomografię komputerową głowy, z którą nie mógł się zapoznał biegły neurolog.

Sąd zwrócił się do biegłego neurologa o wydanie opinii uzupełniającej na okoliczność, czy rozpoznanie poczynione w TK głowy pozwala na uznanie ubezpieczonej za niezdolną do pracy.

W opinii uzupełniającej z dnia 25.03.2012r. biegła stwierdziła, iż ubezpieczona pod względem neurologicznym nie jest częściowo niezdolna do pracy. TK głowy
z 30.01.2012r. wykazało w prawej półkuli mózgowia obszar o obniżonej gęstości tkankowej, odcinkowe zaniki korowe w obu półkulach. Podobną zmianę wykazało wcześniejsze badanie TK głowy. Zmiany te nie stanowią przeciwwskazania do podjęcia przez ubezpieczoną pracy. Z uwagi na to, iż ubezpieczona wykazuje ograniczone pole widzenia, biegła wskazała, iż konieczna byłaby ocena biegłego
z zakresu okulistyki.

Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego okulisty, który w opinii z dnia 5.06.2012r. rozpoznał:

- krótkowzroczność obu oczu,

- angiopatię nadciśnieniową,

- stan po udarze niedokrwiennym mózgu.

Biegła stwierdziła, iż obecny stan narządu wzroku nie daje podstaw do uznania ubezpieczonej za częściowo niezdolną do pracy. Ubytki w polu widzenia nie ograniczają go w istotny sposób.

W dniu 5.06.2012r. ubezpieczona przedłożyła wynik rezonansu magnetycznego wykonany 28.05.2012r., w związku z czym Sąd ponownie skierował akta do biegłego neurologa z prośbą o zapoznanie się z tymi wynikami oraz wskazanie, czy opinia główna ulega zmianie.

Biegły neurolog sporządził opinię uzupełniającą 18.07.2012r.

Stwierdził, iż pod względem neurologicznym ubezpieczona nie jest częściowo niezdolna do pracy. Aktualne badanie nie wnosi nowego rozpoznania poza tym stwierdzonym w badaniu TK głowy.

Biegła zaproponowała dokonanie oceny stanu zdrowia ubezpieczonej przez biegłego z zakresu neurochirurgii wobec rozpoznania oponiaka mózgu oraz biegłego
z zakresu psychologii, celem dokonania oceny wyższych czynności mózgowych ze względu na wskazane nowe ogniska niedokrwienne mózgu.

Sąd dopuścił dowód z opinii neurochirurga, który sporządził opinię sąd. lek.
w dniu 10.10.2012r.

Rozpoznał u odwołującej:

- niewielki guz mózgu, o charakterze oponiaka w okolicy ciemieniowej, prawej bez cech ogniskowego uszkodzenia OUN,

- dyskopatię szyjną segmentu kręgosłupa C5-C7 bez funkcji statyczno-dynamicznej kręgosłupa.

Biegły uznał, że aktualny stan badania ubezpieczonej jest dobry. Nie wykazuje ogniskowych zmian neurologicznych i ruchowego deficytu. Dolegliwości zgłaszane przez ubezpieczoną choć okresowo mogą powodować dyskomfort dobrego samopoczucia mogą być leczone w warunkach czasowej niezdolności do pracy.

W opinii sądowo psychologicznej z dnia 15.12.2012r. biegły psycholog wskazał, iż u ubezpieczonej występuje obniżenie funkcji pamięci słuchowej, zaburzona koordynacja wzrokowa, niższa od przeciętnej zdolność odróżniania cech istotnych od mniej istotnych.

Biegły psycholog uznał, że ubezpieczona wykazuje deficyty w zakresie wyższych czynności nerwowych pod postacią wtórnego obniżenia funkcji poznawczych w zakresie pamięci słuchowej, wzrokowej i koncentracji uwagi, a także w zakresie procesów wzrokowo-przestrzennych oraz zdolności do nabywania nowych sprawności, uczenia się. Przyczyn powyższego obniżenia biegły upatruje
w stwierdzonych w badaniu TK i MR głowy ogniskach niedokrwiennych w prawym płacie skroniowym oraz w okolicy ciemieniowej, a także odcinkowych zaników korowych w obu półkulach. Zdaniem biegłego ubezpieczona nie kwalifikuje się do pracy zawodowej z uwagi na zapoczątkowany proces degeneracyjny kory mózgowej, który zdaniem biegłej ma charakter nieodwracalny. Podejrzenie guza mózgu wymaga dalszej obserwacji w celu stwierdzenia, czy nie będzie wykazywał tendencji rozrostowych. Zdaniem biegłej psycholog ubezpieczona nie jest zdolna do podjęcia pracy zarobkowej.

W piśmie procesowym z dnia 17.01.2013r. organ rentowy wniósł zastrzeżenia do opinii biegłego psychologa, sformułowane przez Przewodniczącego komisji lekarskiej ZUS. Przewodniczący stwierdził, iż opinię niezdolności do pracy mogą wydawać jedynie lekarze, a opinia psychologiczna pełni funkcję pomocniczą. Zawnioskował odrzucenie odosobnionej opinii psychologa i uznanie opinii biegłych sporządzonych w sprawie, uznających odwołującą za zdolną do pracy za właściwe.

W piśmie procesowym z dnia 16.01.2013r. i 15.02.2013r. pełnomocnik ubezpieczonej wniósł o przeprowadzenie ponownego badania ubezpieczonej przez biegłego z zakresu neurologii.

Sąd nie uwzględnił wniosku pełnomocnika odwołującej, bowiem uznał,
że trzykrotne opinie sporządzone w sprawie przez biegłego neurologa stanowią wystarczającą podstawę do oceny stanu zdrowia ubezpieczonej. Tym bardziej,
że opinia ta została pogłębiona przez ocenę dokonaną przez biegłego neurochirurga.

Sąd zgodził się z opiniami biegłych neurologa, internisty, okulisty, neurochirurga ustalającymi stan zdrowia odwołującej. Opinie uznał za rzetelne, profesjonalne, które czynią zadość wymogom przepisów Kodeku postępowania cywilnego, zwłaszcza art. 285 § 1 kpc i zawierają wszystkie elementy niezbędne do dokonania prawidłowej oceny stanu zdrowia ubezpieczonej. Sąd uznał opinie za opracowane staranie, po bezpośrednim badaniu odwołującej jak również
po zapoznaniu się z jej dokumentacją medyczną i to również dodatkową, przedłożoną przez ubezpieczoną w trakcie postępowania sądowego.

Sąd podzielił stanowisko organu rentowego, że opinia psychologiczna sporządzona w sprawie może pełnić wyłącznie funkcję pomocniczą co do oceny stanu zdrowia ubezpieczonej. W opinii tej biegła psycholog główny nacisk kładzie na podejrzenie guza mózgu i stwierdza, że wymaga to dłuższego okresu monitorowania
w zakresie jego wzrostu.

Zdaniem Sądu Okręgowego odwołanie ubezpieczonej nie zasługuje
na uwzględnienie, gdyż ubezpieczona nie spełnia warunków określonych w art. 57 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U.
z 2004r. Nr 39, poz.353 ze zm.), do przyznania prawa do renty.

Od powyższego wyroku apelację wniósł pełnomocnik ubezpieczonej i zarzucił 1. obrazę przepisów postępowania mającą istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. przepisu art. 233 § 1 k.p.c. polegającą na dowolnej ocenie materiału dowodowego zebranego w sprawie poprzez:

- nierozważenie zgodnie z zasadami prawidłowego rozumowania treści opinii biegłego neurologa dr n. med. E. M. (1) z dnia 18 lipca 2012 r. wskazującej na konieczność przeprowadzenia badania ubezpieczonej w zakresie ustalenia występowania zmian naczyniopochodnych oraz oceny wyższych czynności mózgowych celem oceny zdolności ubezpieczonej do pracy

i w konsekwencji

- błędne przyjęcie, że opinia biegłego sądowego z zakresu psychologii - K. P. wskazująca, że ubezpieczona nie jest zdolna do pracy, ma wyłącznie charakter pomocniczy i nie wpływa na ocenę stanu zdrowia ubezpieczonej;

2.  obrazę przepisów postępowania mającą istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. przepisu art. 328 § 2 k.p.c., poprzez niewskazanie w uzasadnieniu wyroku przyczyn, dla których Sąd odmówił mocy dowodowej opinii biegłego sądowego
z zakresu psychologii i w konsekwencji oparł zaskarżony wyrok wyłącznie na treści pozostałych opinii, mimo że opinia biegłego neurologa dr n. med. K. M.prowadzi do odmiennych wniosków.

Wskazując na powyższe zarzuty na podstawie art. 368 § 1 pkt. 5 k.p.c.
wnosił o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku w całości, poprzez uwzględnienie odwołania ubezpieczonej i wydanie orzeczenia co do istoty sprawy, tj. przyznanie ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy;

2.  zasądzenie od organu rentowego na rzecz ubezpieczonej kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego za obie Instancje;

ewentualnie wnosił o :

uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, a to w celu przeprowadzenia uzupełniającej opinii biegłego neurologa
z uwzględnieniem stanowiska biegłego psychologa i zasądzenie od organu rentowego na rzecz ubezpieczonej kosztów postępowania odwoławczego wraz z kosztami zastępstwa procesowego za postępowanie odwoławcze.

Pełnomocnik organu rentowego wniósł o oddalenie apelacji.

Sąd Apelacyjny w Katowicach rozpoznając apelację uznał za istotne zarzuty pełnomocnika ubezpieczonej nierozważenia zgodnie z zasadami prawidłowego rozumowania treści opinii biegłego neurologa dr n. med. E. M. (1) z dnia 18 lipca 2012 r. wskazującej na konieczność przeprowadzenia badania ubezpieczonej przez biegłego psychologa w zakresie ustalenia występowania zmian naczyniopochodnych oraz oceny wyższych czynności mózgowych celem oceny zdolności ubezpieczonej do pracy.

W ocenie tego biegłego, opinia psychologiczna będzie rzutować na faktyczną ocenę stanu zdrowia ubezpieczonej, którego nie można oceniać wyłącznie w oparciu
o fizyczne cechy zmian naczyniowych.

Dlatego też z uwagi na pominięcie powyższych wskazań, Sąd I Instancji błędnie przyjął, że opinia K. P. - biegłego sądowego z zakresu psychologii, wskazująca że ubezpieczona nie jest zdolna do pracy, ma wyłącznie charakter pomocniczy i nie wpływa na ocenę stanu zdrowia ubezpieczonej.

Zgodnie z treścią opinii uzupełniającej sporządzonej w dniu 18.07.2012r. przez biegłego sądowego z zakresu neurologii dr n. med. E. M. (1), w celu prawidłowego ustalenia stanu zdrowia ubezpieczonej B. J. pod kątem oceny jej zdolności do pracy, wskazanym było przeprowadzenie badania w zakresie ustalenia występowania u ubezpieczonej zmian naczyniopochodnych, w szczególności związanych ze stwierdzonym u niej oponiakiem mózgu, jak również ustalenie zakresu tych zmian oraz rokowania co do stanu zdrowia ubezpieczonej.

Ponadto zgodnie z wnioskami przywołanej opinii, zasadnym było również przeprowadzenie badania przez biegłego z zakresu psychologii celem dokonania oceny wyższych czynności mózgowych występujących u ubezpieczonej, a to ze względu na wykazane u niej ogniska niedokrwienne.

Z tych względów Sąd Apelacyjny uzupełnił postępowanie dowodowe
i dopuścił dowód z opinii uzupełniającej biegłej sądowej specjalisty neurologa
dr n. med. E. M. (1) na okoliczność czy ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy, od kiedy i na jaki okres, po zapoznaniu się z opinią biegłej psycholog mgr K. P. z dnia 15 grudnia 2012r. i z dodatkową dokumentacją medyczną.

Z opinii uzupełniających z dnia 25 stycznia 2014r. i z dnia 20 marca 2014r.wydanych przez biegłą neurolog E. M. (1) wynika,
że ubezpieczona pod względem neurologicznym jest częściowo niezdolna do pracy jako kasjerka w supermarkecie od pół roku przed badaniem biegłego z zakresu psychologii tj. od 15 czerwca 2012r. na okres 3 lat. Biegła rozpoznała u ubezpieczonej deficyty w zakresie wyższych czynności nerwowych pod postacią wtórnego obniżenia funkcji poznawczych w przebiegu naczyniowego uszkodzenia mózgu, niewielki guz mózgu bez cech ogniskowego uszkodzenia OUN, dyskopatię C5-C7 bez zaburzeń funkcji statyczno-dynamicznej kręgosłupa.

Zdaniem biegłej przeprowadzone dodatkowo badania psychoorganiczne ubezpieczonej przez biegłego z zakresu psychologii wykazuje deficyty w zakresie wyższych czynności nerwowych pod postacią wtórnego obniżenia funkcji poznawczych w przebiegu naczyniowego uszkodzenia mózgu. Deficyty te narastają stopniowo, zgłaszane przez ubezpieczoną zaburzenia koncentracji i pamięci, znajdują odzwierciedlenie w badaniu psychoorganicznym wykonanym przez biegłego z zakresu psychologii i są powodem orzeczenia czasowej częściowej niezdolności do pracy ubezpieczonej jako sprzedawcy od 15 czerwca 2012r. na okres 3 lat. Zdaniem biegłej ubezpieczona jest zdolna do pracy sprzątaczki i brak jest również podstaw do orzeczenia częściowej niezdolności ubezpieczonej od 2011r.

Zastrzeżenia do powyższej opinii złożyły obie strony.

Organ rentowy powołał się na stanowisko zastępcy Przewodniczącego Komisji Lekarskiej, który podnosił, że kwestionuje opinie uzupełniające biegłej neurolog z dnia 25.01.2014r. i z dnia 20.03.2014r. ponieważ biegła stwierdziła,
że u ubezpieczonej nie występują żadne cechy uszkodzenia układu nerwowego, jednocześnie zgodnie opinią biegłej psycholog, która na podstawie testów organicznych wykazała cechy uszkodzenia OUN biegła neurolog uznała ubezpieczoną za niezdolną do pracy. Jednocześnie organ rentowy wnioskował o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego psychiatry w zakresie oceny objawów zespołu psychoorganicznego. Pełnomocnik ubezpieczonej natomiast zarzucił, że niezdolność ubezpieczonej do pracy trwa od dnia złożenia wniosku w lipcu 2011r. oraz,
że ubezpieczona jest również niezdolna do pracy sprzątaczki i wnosił o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu medycyny pracy.

Sąd Apelacyjny nie uznał zastrzeżeń stron do opinii biegłej neurolog i oddalił wnioski dowodowe uznając je za zbędne w sytuacji wyjaśnienia sprawy stanu zdrowia ubezpieczonej. Zdaniem Sądu Apelacyjnego strony nie przedstawiły argumentów mogących podważyć dotychczasowe opinie a okoliczność, że z opinią biegłej sądowej neurolog nie zgadzają się strony, nie jest wystarczającą przesłanką do dopuszczania dowodu z kolejnych biegłych.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego opinie biegłej neurolog dr n. med. E. M. zasługują na wiarygodność jako wyczerpujące, wnikliwe i kompletne.

Biegła neurolog za istotne w sprawie uznała badanie psychoorganiczne dokonane przez biegłą psycholog, gdyż wnioskowała o przeprowadzenie oceny stanu zdrowia właśnie przez biegłego psychologa. W sytuacji oceny stanu zdrowia przez biegłego neurologa po wydaniu opinii przez biegłego psychologa zbędna jest już opinia biegłego psychiatry, skoro biegła neurolog jest specjalistą z zakresu chorób układu nerwowego a opinia psychologa była konieczna w zakresie ustalenia występowania zmian naczyniopochodnych oraz oceny wyższych czynności mózgowych
u ubezpieczonej. Również zbędny jest wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu medycyny pracy w sytuacji kiedy istotna w sprawie jest ocena stanu zdrowia ubezpieczonej dokonana przez specjalistów z zakresu chorób ubezpieczonej to jest biegłych neurologa, psychologa i neurochirurga.

Sąd Apelacyjny oceniając cały zebrany w sprawie materiał dowodowy zważył co następuje:

Apelacja ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie w znacznej części.

Na podstawie art. 12 ust.1 i 3 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach
z FUS (t.j. Dz. U. z 2009 nr 153, poz.1227 ) częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Natomiast na mocy art. 13 ust. 1 ustawy przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowań na przyszłość uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu i możliwość przywrócenia tejże sprawności w drodze leczenia
i rehabilitacji, a także możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj
i charakter uprzedniego zatrudnienia, wykształcenie, wiek i warunki psychofizyczne ubezpieczonego. Istotne jest zatem w niniejszej sprawie ustalenie czy ubezpieczona jest niezdolna do pracy mając na uwadze jej kwalifikacje.

Z opinii biegłej sądowej wynika, że ubezpieczona jest niezdolna do pracy okresowo w charakterze sprzedawcy i kasjera może natomiast pracować jako sprzątaczka.

Sąd Apelacyjny uznał, że należy przy ocenie niezdolności ubezpieczonej do pracy wziąć pod uwagę kwalifikacje ubezpieczonej do pracy sprzedawcy i kasjera, gdyż praca w charakterze sprzątaczki nie wymaga kwalifikacji.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 24.08.2010r. I UK 64/10 wskazał, że przy ocenie niezdolności do pracy w myśl art. 12 ustawy emerytalnej o tej niezdolności nie przesądza wyłącznie ocena medyczna stwierdzająca występowanie określonych jednostek chorobowych i ich wpływ na funkcjonowanie organizmu człowieka, tylko decydujące znaczenie ma ocena prawna dokonana w oparciu o okoliczności natury medycznej i okoliczności innej natury, w tym zwłaszcza poziom kwalifikacji ubezpieczonego, możliwości zarobkowania w zakresie tych kwalifikacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne
(art. 12 ust. 1 i 3 oraz art. 13 ust. 1 ustawy z 1998 r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w związku z art. 278 § 1 k.p.c.
LEX nr 653663).

Nie budzi jakichkolwiek wątpliwości Sądu Apelacyjnego, iż wskutek stwierdzonych deficytów w zakresie wyższych czynności nerwowych pod postacią wtórnego obniżenia funkcji poznawczych w przebiegu naczyniowego uszkodzenia mózgu oraz zgłaszanych przez ubezpieczoną zaburzeń koncentracji i pamięci, które znajdują odzwierciedlenie w badaniu psychoorganicznym ubezpieczona utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji sprzedawcy
i kasjerki, co czyni ją częściowo niezdolną do pracy w rozumieniu powołanych wyżej przepisów.

W ocenie Sądu Apelacyjnego, jedynie praca na wskazanych wyżej stanowiskach sprzedawcy i kasjera wyznacza poziom faktycznych kwalifikacji zawodowych odwołującej w rozumieniu powołanych przepisów, w odniesieniu do których badać należy jej niezdolność do pracy.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego okoliczność, ze ubezpieczona jest zdolna do pracy sprzątaczki nie może przesądzać wbrew stanowisku organu rentowego co do zdolności ubezpieczonej do pracy.

Na powyższą okoliczność wskazał już Sąd Apelacyjny w wyroku z dnia 24.02.2009r. sygn. akt. III AUa 4383/08 powołując poglądy judykatury, że osobą częściowo niezdolną do pracy w rozumieniu komentowanych przepisów jest osoba, która z powodu stwierdzonych schorzeń ma w istotny sposób ograniczoną zdolność do pracy, natomiast może wykonywać zatrudnienie niżej kwalifikowane, o niższych zarobkach (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2000, II UKN 59/00, OSNAPiUS 2001, nr 10, poz.8).

Z tych względów biorąc pod uwagę powyższe Sąd Apelacyjny stanął na stanowisku, iż zasadnym jest przyznanie ubezpieczonej prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres 3 lat od 15 czerwca 2012r. na mocy
art. 57 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Natomiast brak jest podstaw do przyznania prawa do renty od zgłoszenia wniosku przez ubezpieczoną od lipca 2011r. z powodu nieistnienia w okresie od lipca 2011r. do 14 czerwca 2012r. deficytów wyższych czynności układu nerwowego, braku niezdolności do pracy z powodu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych kręgosłupa oraz schorzeń internistycznych, które nie stanowiły przeciwwskazań do podjęcia pracy w tym okresie.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny na mocy art. 386 § 1 kpc zmienił częściowo zaskarżony wyrok orzekając jak w pkt 1 wyroku i oddalił z mocy
art. 385 kpc apelację ubezpieczonej w pozostałym zakresie jako bezzasadną, stosownie do pkt 2 wyroku.

O kosztach procesu za obie instancje orzeczono na mocy art. 98 i 108 § 1 kpc w związku z § 12 ust. 2 i § 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
(t. j. Dz. U. 2013, poz .461) oraz art. 36 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych( Dz. U. 2010.90.594 t. j.).

/-/SSA I. Goik /-/SSA K. Merker /-/SSO del. E. Kocurek – Grabowska

Sędzia Przewodniczący Sędzia

ek