Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach

Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSA Marek Żurecki (spr.)
Sędziowie	SSA Jolanta Pietrzak SSA Irena Goik
Protokolant	Aneta Szafruga

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2014r. w Katowicach

sprawy z odwołania J. C. (J. C. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o zwrot nienależnie pobranego świadczenia

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Katowicach

z dnia 27 listopada 2012r. sygn. akt X U 1952/12

zmienia zaskarżony wyrok i oddala odwołanie.

/-/ SSA J. Pietrzak /-/ SSA M. Żurecki /-/ SSA I. Goik

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 882/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17.05.2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w C. zobowiązał J. C. do zwrotu kwoty 12.955,59 zł tytułem nienależnie pobranej emerytury za 2011 rok wskutek osiągnięcia przychodów ze stosunku pracy, uzasadniających zawieszenie wypłaty świadczenia w okresie od stycznia do kwietnia
2011 roku i jego zmniejszenie od maja do grudnia 2011 roku.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach wyrokiem z dnia 27 listopada 2012 roku zmienił powyższą decyzję zobowiązując ubezpieczonego do zwrotu kwoty 409,59 zł tytułem nienależnie pobranego świadczenia za 2011 rok.

Sąd tym samym uwzględnił odwołanie ubezpieczonego przyjmując, że znaczna część jego przychodów (wynagrodzenie za grudzień 2010 rok tzw.14 pensja, nagroda jubileuszowa) zostały wypłacone przed 1 lutego 2011 rokiem, tj. przed datą ustalenia prawa do emerytury
w związku z czym przychody te nie miały wpływu na zawieszenie ani na zmniejszenie świadczeń zgodnie z § 1 ust.4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 22.07.1992 roku w sprawie szczegółowych zasad zawieszania lub zmniejszania emerytury lub renty.

Sąd ustalił, że decyzją z dnia 23.06.2010 roku ustalono ubezpieczonemu prawo do górniczej emerytury, której wypłatę zawieszono z zaznaczeniem, że „wznowienie wypłaty nastąpi po przedłożeniu zaświadczenia o dochodach od miesiąca przyznania świadczenia”.

Decyzją z dnia 7.03.2011 roku podjęto wypłatę emerytury ubezpieczonego od dnia
1.02.2011 roku.

Sąd wskazał, że ubezpieczony z tytułu zatrudnienia w (...) osiągnął następujące przychody:

- w dniu 10.01.2011 roku - w kwocie 10.421,46 zł z tytułu wynagrodzenia za grudzień
2010 rok,

- w dniu 10.02.2011 roku - w kwocie 10.538,61 zł z tytułu wynagrodzenia za styczeń
2011 rok,

- w dniu 10.03.2011 roku - w kwocie 63.762,20 zł z tytułu wynagrodzenia za luty 2011 roku wynagrodzenie za niewykorzystany w 2011 roku urlop wypoczynkowy i nagrody jubileuszowej,

- w dniu 1.04.2011 roku - w kwocie 11.948,94 zł z tytułu XIV pensji za 2010 rok,

- w dniu 30.06.2011 roku - w kwocie 2.339,00 zł z tytułu nagrody barbórkowej za 2011 rok.

Sąd mając na uwadze okoliczność, że ubezpieczony zaczął pobierać emeryturę od 1.02.2011 roku stwierdził, że użyte w przepisie § 1 ust.4 rozporządzenia z dnia 22.07.1992 roku pojęcie ustalenia prawa do emerytury dotyczy sytuacji w której „wypłata świadczenia podjęta zostaje od dnia nabycia tego prawa”, stąd dla rozliczenia emerytury ma znaczenie tylko taki przychód, który zostaje osiągnięty w okresie pobierania świadczenia. W związku
z tym Sąd uznał, że organ rentowy w sposób nieuprawniony przyjął do rozliczenia wysokość wynagrodzenia za grudzień 2010 rok, styczeń 2011 rok, XIV pensję za 2010 rok oraz nagrody jubileuszowej. Kierując się takim stanowiskiem Sąd nakazał organowi rentowemu ponowne rozliczenie wysokości przychodów w stosunku miesięcznym z uwzględnieniem dobrowolnej wpłaty ubezpieczonego w kwocie 142,50 zł. W rezultacie wyliczeń organ rentowy wskazał, że kwota nienależnie pobranych świadczeń wyniosłaby 409,50 zł.

W apelacji od wyroku organ rentowy zarzucił rozstrzygnięciu Sądu błąd w ustaleniach faktycznych polegający na uznaniu, że ubezpieczony „nie pobrał świadczenia emerytalnego
w 2010 roku” oraz błąd w ustaleniach, że ubezpieczony od 1.02.2011 roku nabył prawo do emerytury, co narusza przepis art.104 ust.1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS
w związku z § 1 ust.4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 22.07.1992 roku w sprawie szczegółowych zasad zawieszania lub zmniejszania emerytury i renty.

Wskazując na powyższe zarzuty apelujący wnosił o zmianę wyroku i oddalenie odwołania.

W uzasadnieniu apelacji podniesiono, iż uszło uwadze Sądu, że decyzją z dnia 7.04.2011 roku organ rentowy dokonał rozliczenia przychodów ubezpieczonego i emerytury za 2010 rok
w wyniku, którego dokonano zwrotu ubezpieczonemu kwoty 4.295,80 zł tytułem należnej mu emerytury za maj 2010 rok.

W piśmie z dnia 24.10.2013 roku organ rentowy wskazał, że w związku z faktem, iż za rok 2010 ubezpieczony został rozliczony wg daty wypłaty, co poskutkowało zwrotem świadczenia należnego za maj 2010 rok, w dniu 27 marca 2012 roku organ rentowy wydał zawiadomienie o miesięcznym rozliczeniu świadczenia za rok 2011, przyjmując do jego dokonania przychody wg daty ich wypłaty.

W stanie faktycznym sprawy, ewentualne zastosowanie na tym etapie ust.5 § 1 rozporządzenia (tj. poprzez wliczenie przychodu do miesiąca, za który ten przychód przysługuje), implikowałoby konieczność ponownego rozliczenia świadczenia za rok 2010.

W odpowiedzi na apelację pełnomocnik ubezpieczonego wnosił o jej oddalenie
i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego aprobując w pełni rozważania i stanowisko prawne Sądu Okręgowego, które zdaniem skarżącego ma oparcie w wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 22.01.2008 roku sygn. III AUa 237/07.

Sąd Apelacyjny uwzględnił apelację organu rentowego wobec słuszności zarzutu naruszenia przez Sąd pierwszej instancji przepisu § 1 ust.4 rozporządzenia Ministra Pracy
i Polityki Socjalnej z dnia 22.07.1992 roku w sprawie szczegółowych zasad zawieszania lub zmniejszania emerytury i renty, mającego zastosowanie w sprawie na podstawie art.194 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Zgodnie z tym przepisem dochód (przychód) wypłacony z tytułu pracy, służby lub działalności wykonywanej przed miesiącem, od którego ustalono prawo do emerytury lub renty, nie ma wpływu na zawieszenie ani na zmniejszenie świadczeń.

W przypadku ubezpieczonego niewątpliwie prawo do emerytury zostało ustalone od dnia 1.05.2010 roku decyzją z dnia 23.06.2010 roku. W związku z tym bez wpływu na zawieszenie lub zmniejszenie świadczenia mogły mieć jedynie przychody z tytułu pracy wykonywanej przed majem 2010 roku. Fakt zawieszenia wypłaty emerytury w okresie od maja 2010 roku do 1.02.2011 roku nie wywoływał - jak przyjął Sąd pierwszej instancji - skutków z § 1 ust.4 rozporządzenia.

Przychód wypłacony z tytułu pracy, służby lub działalności, o których mowa w § 1 ust.1 rozporządzenia z dnia 22.07.1992 roku wykonywanej w czasie, w którym wypłata świadczenia była zawieszona uważa się bowiem za przychód uzyskany w tym okresie, jeżeli jest to dla emeryta lub rencisty korzystniejsze - taką zasadę określa przepis § 1 ust.5 powołanego rozporządzenia.

Odnosząc powyższe regulacje do stanu faktycznego w sprawie należało stwierdzić,
że organ rentowy dokonując rozliczenia przychodu ubezpieczonego za 2011 rok był uprawniony do uwzględnienia w rozliczeniu należności osiągniętych przez ubezpieczonego
w 2011 roku, również należności ze stosunku pracy wypłaconych przed dniem
1.02.2011 roku.

Ponadto w sprawie nie można pominąć faktu uprawomocnienia się decyzji organu rentowego z dnia 7.04.2011 roku o zwrocie na rzecz ubezpieczonego kwoty 4.295,80 zł tytułem należnej mu emerytury za maj 2010 rok wskutek rozliczenia przychodów ubezpieczonego ze stosunku pracy za 2010 rok, w których nie były ujęte należności z tytułu pracy wykonywanej w tym czasie a wypłaconych skarżącemu w pierwszych dwóch miesiącach 2011 roku (wynagrodzenie za grudzień 2010 roku, należności z tyt. XIV pensji
za 2010 rok).

Okoliczność ta w ocenie Sądu uniemożliwia obecnie ingerencję w treść decyzji
z dnia 7.04.2011 roku, która nie jest przedmiotem niniejszego postępowania odwoławczego.

Potwierdzając zatem trafność zasadniczego zarzutu apelacji Sąd orzekł o zmianie wyroku jak w sentencji w myśl art.386 § 1 k.p.c.

/-/ SSA J. Pietrzak /-/ SSA M. Żurecki /-/ SSA I. Goik

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JM