Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Katowicach wyrokiem z dnia 15 stycznia 2021r. oddalił odwołanie M. B. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału
w C. z dnia 16 maja 2019r. odmawiającej ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w następstwie choroby zawodowej skóry stwierdzonej w 1997r.

Powodem odmowy prawa do renty na wniosek ubezpieczonej z dnia 8 marca 2019r. było ustalenie organu rentowego, że u wnioskodawczyni (ur. w (...)r.) nie zachodzi niezdolność do pracy w następstwie choroby zawodowej, której jedynym objawem jest obecność rumienia na twarzy, przy braku dysfunkcji miejscowych.

Wskazano na brak leczenia dermatologicznego od 2012r. (orzeczenie lekarza orzecznika z dnia 8 kwietnia 2019r. i komisji lekarskiej z dnia 13 maja 2019r.).

Sąd podał, że ubezpieczona była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową w okresie od 1 marca 1997r. do
5 września 2001r.

W okresie od 1 grudnia 2006r. do chwili uzyskania przez ubezpieczoną prawa do emerytury z dniem 1 lutego 2019r. ubezpieczona była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia.

Sąd Okręgowy nie uwzględnił odwołania, w którym skarżąca kwestionowała prawidłowość oceny lekarsko-orzeczniczej Zakładu po ustaleniu i przyjęciu, w oparciu
o dowody z opinii biegłych sądowych: dermatologa (Z. J. z 21 listopada 2019r.), alergologa (J. Ł. z 5 lutego 2020r.) oraz specjalisty z zakresu medycyny pracy (A. R. z 31 lipca 2020r.), że w przypadku ubezpieczonej,
ze względu na bezobjawowość choroby zawodowej skóry nie zachodzi co najmniej częściowa niezdolność do pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji skarżącej - suwnicowej i operatora frezarek.

Sąd wskazał, że biegła dermatolog nie stwierdziła u skarżącej zmian skórnych na rękach czy bąbli pokrzywkowych. W ocenie alergologa, alergia na metale - chrom,
kobalt objawia się w łagodnej postaci astmy oskrzelowej, sporadycznych zmianach skórnych - obecnie niewidocznych przy prawidłowej wydolności oddechowej.

Dysponując powyższymi wypowiedziami biegłych sądowych lekarzy, Sąd
nie znalazł podstaw dla zmiany zaskarżonej decyzji.

W apelacji od wyroku ubezpieczona (za pośrednictwem adwokata) wniosła
o zmianę wyroku i przyznanie prawa do renty z tytułu choroby zawodowej.

Apelująca podniosła, że w świetle wypowiedzi dermatologa i alergologa,
u skarżącej występują reakcje alergiczne (pokrzywki, obrzęki) po kontakcie
z czynnikami alergizującymi występującymi w środowisku pracy.

W sytuacji powrotu ubezpieczonej do zatrudnienia, objawy skórne powrócą - co wymagało uzupełniających wypowiedzi biegłych na powyższą okoliczność.

W związku z tym, sformułowano zarzut braku wszechstronnego rozpoznania okoliczności sprawy z art. 233 § 1 k.p.c. skutkujący naruszeniem przepisu art. 6 ust. 1
pkt 6 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Sąd Apelacyjny nie uwzględnił apelacji (art. 385 k.p.c.).

Zgodnie z definicją częściowej niezdolności do pracy zawartą w art. 12 ustawy
z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS (mającym zastosowanie
do świadczeń rentowych z ubezpieczenia wypadkowego poprzez art. 17 ustawy
z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy
i chorób zawodowych) zasadnicze znaczenie ma element medyczny (biologiczny) opisujący ogólną sprawność psychofizyczną organizmu.

Dla przyjęcia częściowej niezdolności do pracy konieczne jest ustalenie naruszenia sprawności organizmu powodujące w stopniu znacznym utratę zdolności do pracy zarobkowej zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Istotny jest zatem nie sam fakt występowania określonego schorzenia lecz stopień jego nasilenia w postaci objawów upośledzających możliwość wykonywania pracy zarobkowej.

W judykaturze Sądu Najwyższego przyjmuje się konsekwentnie, że utrata zdolności do pracy nie może być utożsamiana z niezdolnością do wykonywania ostatniego z dotychczasowych zatrudnień, a zmiany w organizmie powodujące przeciwwskazania zdrowotne do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku, nie są podstawą do uznania osoby ubiegającej się o rentę za niezdolną do pracy, jeżeli została zachowana zdolność do wykonywania pracy zgodnej z kwalifikacjami na innym stanowisku.

O niezdolności do pracy nie stanowi również odsunięcie pracownika
od dotychczasowej pracy w wyuczonym zawodzie z przyczyn profilaktycznych
ze względu jedynie na występujące zagrożenie utraty zdolności do pracy.

Odnosząc powyższe wskazania do okoliczności faktycznych ustalonych
w sprawie należy podkreślić, że w świetle zgodnych wypowiedzi biegłych sądowych lekarzy specjalistów opiniujących stan zdrowia ubezpieczonej - choroba skóry
przebiega w sposób bezobjawowy lub występuje w łagodnej postaci. Od 2012r. nie było potrzeby intensywnego leczenia schorzeń. Ubezpieczona jest obecnie w pełni sprawna fizycznie w kontekście choroby zawodowej. Od 2002r. ubezpieczona nie ma kontaktu
ze stanowiskami pracy w hutnictwie. Posiada wykształcenie średnie w zawodzie kucharki, którego nie wykonywała. Poziom wykształcenia, wiek ubezpieczonej, upływ czasu od zakończenia pracy zawodowej uprawnia do wniosku, że ubezpieczona zachowała zdolność do pracy zarobkowej, przy zachowaniu przeciwwskazań profilaktycznych.

Potencjalna możliwość zaostrzeń objawów choroby zawodowej w przyszłości - eksponowana w treści apelacji - nie czyni zarzutów apelacji uzasadnionymi, a przez to apelację, jako bezzasadną, należało oddalić.

/-/ SSA W.Bzibziak /-/ SSA M.Żurecki /-/ SSA A.Kolonko

Sędzia Przewodniczący Sędzia