Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

POSTANOWIENIE

Dnia 14 listopada 2023 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia S.A. Marek Charuza

Sędziowie: S.A. Robert Kirejew (spr.)

S.A. Rafał Doros

Protokolant: Magdalena Golyszny

w sprawie skargi R. S.

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki

w postępowaniu sądowym w sprawie Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej o sygn. IV Kow 324/23,

na podstawie art. 2 ust 1b ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1725) w zw. z art. 430 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 ww. ustawy

postanawia

pozostawić skargę bez rozpoznania;

kosztami postępowania w sprawie skargi obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 12 września 2023 r. R. S. wniósł skargę na przewlekłość postępowania w sprawie Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej, sygn. akt IV Kow 324/23, wnosząc o zobowiązanie tego sądu do niezwłocznego rozpatrzenia jego skargi na decyzję Dyrektora Zakładu Karnego w C. i zasądzenie na jego rzecz kwoty 5 000 zł.

Prezes Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej pismem z dnia 31 października 2023 roku wniósł o odrzucenie skargi.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Skargę R. S. należy uznać za niedopuszczalną z mocy prawa i w związku z tym pozostawić bez rozpoznania. Żądanie stwierdzenia przewlekłości w postępowaniu prowadzonym przed Sądem Okręgowym w Bielsku-Białej w sprawie o sygn. akt IV Kow 324/23 pozbawione jest bowiem podstawy prawnej.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1725, dalej: "u.s.p.p.") strona może wnieść skargę, domagając się stwierdzenia, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie zmierzające do wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne dla wyjaśnienia istotnych okoliczności faktycznych i prawnych albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania). Jednak art. 2 ust 1b u.s.p.p. zawiera odstępstwo od tej zasady, wskazując, że przepisu ust. 1 nie stosuje się w sprawach, o których mowa w art. 1 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 2023 r. poz. 127, z 2022 r. poz. 2600 oraz z 2023 r. poz. 818), chyba że dotyczą one obowiązku naprawienia szkody, zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub nawiązki orzeczonej na rzecz pokrzywdzonego.

Postępowanie, którego dotyczy niniejsza skarga, jest postępowaniem w przedmiocie rozpoznania skargi na decyzję Dyrektora Zakładu Karnego w C., a więc nie należy do żadnej z wyjątkowych kategorii spraw określonych w art. 2 ust. 1b u.s.p.p., w których możliwe jest wniesienie skargi na przewlekłość postępowania w postępowaniu karnym wykonawczym.

Podkreślić przy tym należy, że kwestia dopuszczalności wniesienia skargi na przewlekłość postępowania w sprawie karnej wykonawczej, niejednokrotnie już była przedmiotem wypowiedzi, zarówno sądów apelacyjnych (postanowienie SA we Wrocławiu z 21.07.2020 r., II S 28/20, LEX nr 3043040.), jak i Sądu Najwyższego, z których wynika wprost, że w przypadku postępowania karnego wykonawczego skargę na przewlekłość można złożyć jedynie w przypadku spraw dotyczących obowiązku naprawienia szkody, zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub nawiązki orzeczonej na rzecz pokrzywdzonego, jak to wynika z ustawy (vide: postanowienie SN z 7.12.2022 r., I NSP 346/22, LEX nr 3457576; Postanowienie SN z 28.09.2020 r., I NSP 125/20, LEX nr 3056617.).

W tym stanie rzeczy uznać więc trzeba, że skarga R. S. jest niedopuszczalna ze względu na przedmiot postępowania, którego dotyczy, a więc należy ją pozostawić bez rozpoznania na podstawie art. 2 ust 1b u.s.p.p. w zw. z art. 430 § 1 k.p.k. i w zw. z art. 8 ust. 2 u.s.p.p. jako niedopuszczalną z mocy ustawy.

SSA Robert Kirejew SSA Marek Charuza SSA Rafał Doros