Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

POSTANOWIENIE

Dnia 13 lipca 2021 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach w Wydziale II Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SA Waldemar Szmidt

Protokolant: Damian Skril

przy udziale Prokuratora Prokuratury Regionalnej w Katowicach Marty Irzyńskiej

po rozpoznaniu w sprawie T. L.

skazanego za przestępstwo z art. 178a § 4 k.k.

zażalenia złożonego przez skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Gliwicach

z dnia 6 maja 2021 roku, sygn. akt VII Kow 1034/21

w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. oraz art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

postanawia

1. utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie;

2. zwolnić skazanego od obowiązku uiszczenia wydatków postępowania odwoławczego, obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Zażalenie skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Przeprowadzona przez Sąd Apelacyjny kontrola odwoławcza zaskarżonego postanowienia prowadzi do wniosku, że poczynione przez sąd I instancji ustalenia faktyczne i prawne są prawidłowe, a wydane orzeczenie zasadne.

Zaaprobować należy wyrażony przez Sąd Okręgowy pogląd, że jakkolwiek skazany spełnia formalne wymogi do uzyskania zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, to nie spełnia wymogów materialnych określonych w przepisie art. 43 la § 1 i 3 k.k.w., w związku z czym odbycie przez T. L. (1) kary w systemie dozoru elektronicznego nie będzie wystarczające dla osiągnięcia celów kary.

Zasadnie sąd penitencjarny przyjął, że wobec skazanego brak jest podstaw do sformułowania pozytywnej prognozy kryminologiczno – społecznej. Zważywszy bowiem na uprzednią wielokrotną karalność skazanego, a także brak skuteczności stosowanych wobec wymienionego kar o charakterze wolnościowym i środków probacyjnych, nie sposób zakładać, że skazany w warunkach wolnościowych będzie poprawnie funkcjonował w społeczeństwie, a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa. Podkreślić także należy, że skazany odbywał uprzednio karę w systemie dozoru elektronicznego, jednakże wobec jego nagannej postawy uchylono zezwolenie na wykonywanie przez T. L. kary w SDE. Nie można wreszcie tracić z pola widzenia okoliczności, że zachowanie skazanego warunkach izolacji penitencjarnej oceniane jest jedynie jako poprawne. Skazany nie wykazuje większego zaangażowania w proces własnej resocjalizacji, odbywając karę pozbawienia wolności w systemie zwykłym, nie wykonując zaleceń psychologa w zakresie uczestnictwa w programie z zakresu profilaktyki alkoholowej, jak również nie posiada promesy zatrudnienia.

W opisanych okolicznościach, zaaprobować należy wyrażony przez sąd I instancji pogląd, że procesy resocjalizacyjno – wychowawcze wobec skazanego powinny być kontynuowane w warunkach izolacji, tak by ukierunkować jego dalsze postępowanie na respektowanie obowiązującego porządku prawnego.

W świetle powołanych wyżej okoliczności subiektywne przekonanie skazanego o prawidłowym przebiegu procesu jego resocjalizacji nie dostarcza wystarczających podstaw do wzruszenia zaskarżonego orzeczenia.

Należało tym samym podzielić wyrażony przez Sąd Okręgowy pogląd o konieczności resocjalizacji skazanego w warunkach zakładu karnego, gdyż odbycie przez wymienionego kary w systemie dozoru elektronicznego w istocie byłoby niewystarczające dla osiągnięcia celów kary.

O kosztach postępowania orzeczono według przepisów powołanych na wstępie.

Mając na uwadze powyższe Sąd Apelacyjny orzekł, jak w części dyspozytywnej postanowienia.

ZARZĄDZENIE

- o treści prawomocnego postanowienia poinformować skazanego;

- zwrócić akta sprawy.

Katowice, 13 lipca 2021 roku.