Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

POSTANOWIENIE

Dnia 15 lutego 2023 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia S.A. Robert Kirejew

Protokolant: Damian Skril

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Katowicach del. do Prokuratury Regionalnej w Katowicach Iwony Skrzypek

w sprawie G. H.

skazanego za przestępstwo z art. 244 k.k. i art. 180a k.k. w zw. zart. 11 § 2 k.k.

po rozpoznaniu zażalenia obrońcy skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Sosnowcu

z dnia 4 stycznia 2023 roku, sygn. akt VI Kow 2002/22,

w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego

na podstawie art. 437 § 1 i 2 k.p.k. oraz art. 626 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

postanawia

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że na mocy art. 43la § 1 i 3 k.k.w. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2022 r. w zw. z art. 20 ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1855) udzielić skazanemu G. H., synowi W. i T., urodzonemu (...) w S., zezwolenia na odbycie poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego reszty kary 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Sosnowcu z dnia 26 września 2022 roku, sygn. akt III K 630/22, za przestępstwo z art. 244 k.k. i art. 180a k.k. w zw. zart. 11 § 2 k.k., zaliczając na jej poczet okres kary dotychczas odbytej od dnia 28 października 2022 roku do chwili zwolnienia z zakładu karnego;

2.  na mocy art. 43lh § 1 pkt 1 i 2 k.k.w. oraz art. 43na k.k.w. w brzmieniu jw.:

a)  zobowiązać skazanego do pozostawania w miejscu stałego pobytu, to jest pod adresem: ul. (...), (...)-(...) C.;

b)  zezwolić skazanemu na oddalanie się z miejsca stałego pobytu w dniach od poniedziałku do piątku w godzinach od 6:30 do 17:30 w celu wykonywania pracy zarobkowej, w soboty w godzinach od 10:00 do 14:00 celem dokonywania niezbędnych zakupów i w niedziele w godzinach od 12:00 do 15:00 celem wykonywania praktyk religijnych i utrzymywania więzi rodzinnych;

c)  ustalić, iż zainstalowaniu podlegają stacjonarne urządzenie monitorujące HU/MU oraz nadajnik RFT/PID na nodze skazanego;

d)  zobowiązać skazanego do zgłoszenia upoważnionemu podmiotowi dozorującemu gotowości do zainstalowania wyżej wskazanych środków technicznych w nieprzekraczalnym terminie 24 godzin od opuszczenia zakładu karnego;

3.  na podstawie art. 43 nb § 1 k.k.w. w brzmieniu jw. w zw. z art. 72 § 1 pkt 1, 4, 5 i 8 k.k. zobowiązać skazanego do:

a)  informowania sądowego kuratora zawodowego o przebiegu dozoru elektronicznego;

b)  wykonywania pracy zarobkowej;

c)  powstrzymywania się od nadużywania alkoholu;

d)  przestrzegania porządku prawnego;

2.  kosztami postępowania odwoławczego obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Wniesione w tej sprawie zażalenie obrońcy skazanego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 43la § 1 k.k.w. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2022 r., które w myśl przepisu art. 20 ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1855) należy stosować do wniosków o dozór złożonych przed dniem 1 stycznia 2023 r., sąd może udzielić zgody na wykonywanie kary pozbawienia wolności nieprzekraczającej jednego roku i sześciu miesięcy w systemie dozoru elektronicznego skazanemu mającemu stałe miejsce pobytu i dysponującemu zgodą osób pełnoletnich wspólnie z nim zamieszkujących, jeżeli jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary oraz jeżeli dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego za tym przemawiają, a nie zachodzą warunki z art. 64 § 2 k.k. i udzieleniu takiego zezwolenia nie stają na przeszkodzie warunki techniczne. Ponadto w myśl art. 43la § 3 k.k.w. w brzmieniu jw. skazanemu, który rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym można udzielić takiego zezwolenia, jeżeli przemawiają za tym dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego.

W przekonaniu Sądu Apelacyjnego skazany G. H. obecnie spełnia nie tylko wymogi techniczne i formalne, ale również materialne do uzyskania rzeczonego zezwolenia. O ile bowiem w pisemnych motywach skarżonego orzeczenia zasadnie wskazano, że G. H. był sześciokrotnie karany w tym ostatnie cztery razy za występek z art. 244 k.k., to nie sposób na podstawie tego wnioskować o utrzymującej się jeszcze do chwili obecnej konieczności poddania skazanego oddziaływaniom resocjalizacyjnym wyłącznie w warunkach izolacji penitencjarnej. Nie można tracić z pola widzenia przemawiających zdecydowanie na korzyść skazanego okoliczności wynikających z wywiadu środowiskowego i opinii z jednostki penitencjarnej oraz faktu, że odbywana przez niego od kilku miesięcy kara pozbawienia wolności jest pierwszym jego pobytem w jednostce penitencjarnej. Zaakcentować należy, że poza wymienionymi występkami, zachowanie D. K., tak w warunkach wolnościowych, jak i w zakładzie karnym jest oceniane jako poprawne. Analiza dowodów zgromadzonych w aktach sprawy uprawnia do wyrażenia poglądu, że skazany nie jest osobą zdemoralizowaną do tego stopnia, że wymaga wyłącznie dokończenia zintensyfikowanych oddziaływań resocjalizacyjnych i wychowawczych w jednostce penitencjarnej. W ocenie sądu II instancji wykonanie reszty opisanej w sentencji postanowienia kary pozbawienia wolności w warunkach wolnościowych, w formie dozoru elektronicznego, pozwoli na realizację celów kary.

Według sądu odwoławczego skazany prezentowaną postawą i zachowaniem dowiódł, że zasługuje na zaufanie, a względy bezpieczeństwa i stopień jego demoralizacji nie przemawiają za potrzebą dalszego wykonywania kary w warunkach zakładu karnego, co potwierdza okoliczność, że Dyrektor Aresztu Śledczego w S. wnioskował o udzielenie skazanemu zezwolenia na wykonanie reszty odbywanej kary w systemie dozoru elektronicznego. Można w tej sytuacji prognozować, że skazany, po kilku miesiącach odbywania po raz pierwszy kary pozbawienia wolności w zakładzie karnym, nie powróci na drogę przestępstwa, będzie szanował porządek prawny oraz zasady współżycia społecznego, pracując i pomagając schorowanym rodzicom.

Nie może też ujść uwadze, że od 1 stycznia 2023 roku ustawowe zasady udzielania rzeczonego zezwolenia zostały zmienione w ten sposób, że dla wniosków o dozór elektroniczny złożonych po tym dniu odmowa ich uwzględnienia ze względów materialnoprawnych wymaga stwierdzenia szczególnych względów wskazujących, że w razie odbycia kary w tym systemie nie zostałyby osiągnięte cele kary.

W tej sytuacji Sąd Apelacyjny uznał za celowe wyrażenie zgody na odbywanie przez skazanego reszty kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, z jednoczesnym zobowiązaniem skazanego do informowania zawodowego kuratora sądowego o przebiegu okresu próby, wykonywania pracy zarobkowej, powstrzymywania się od nadużywania alkoholu oraz do przestrzegania porządku prawnego.

Jeśli pokładane w skazanym zaufanie zostanie przez niego zawiedzione, to oczywistą konsekwencją będzie uchylenie przedmiotowego zezwolenia i konieczność odbycia przez niego reszty kary pozbawienia wolności w zakładzie karnym, czego pełną świadomość skazany winien posiadać.

Z tych wszystkich względów orzeczono jak na wstępie, obciążając jednocześnie Skarb Państwa kosztami postępowania odwoławczego.

ZARZĄDZENIE

- o treści prawomocnego postanowienia poinformować skazanego, doręczając mu stosowne pouczenia;

- zwrócić niezwłocznie akta sprawy.

Katowice, 15 lutego 2023 roku.