Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

POSTANOWIENIE

Dnia 9 lutego 2021 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Iwona Hyła

Protokolant: Damian Skril

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Katowicach del. do Prokuratury Regionalnej w Katowicach Jolanty Tałaj

po rozpoznaniu w sprawie P. H.

skazanego za przestępstwo z art. 298 § 1 k.k.

zażalenia wniesionego przez obrońcę skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 18 grudnia 2020 roku,

sygn. akt VIII Kow 3710/20

w przedmiocie odmowy udzielenia zgody na odbywanie kary pozbawienia wolności

w systemie dozoru elektronicznego

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k., art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

postanawia

1.  utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie,

2.  zwolnić skazanego P. H. od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze i obciążyć nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Zażalenie obrońcy skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Przeprowadzona przez Sąd Apelacyjny kontrola instancyjna zaskarżonego postanowienia prowadzi do wniosku, że Sąd Okręgowy słusznie uznał, że P. H. nie daje należytej rękojmi odbycia we właściwy sposób orzeczonej kary pozbawienia wolności
w systemie dozoru elektronicznego. Taki system wymusza bowiem na skazanym samokontrolę, samodyscyplinę i odpowiedzialność.

Tymczasem dotychczasowy sposób życia skazanego wskazuje na brak powyższych cech, koniecznych do zgodnego z prawem oraz zasadami współżycia społecznego funkcjonowania w warunkach wolnościowych. Nie może być inaczej, gdy ma się w polu widzenia jego wielokrotną karalność, czy nieodpowiedzialne podejście do uprzednich wyroków skazujących, na co słusznie wskazał Sąd Okręgowy. Postawa taka stoi w sprzeczności z funkcją gwarancyjną i ochronną, jaką powinna wypełniać kara pozbawienia wolności.

Z tych zatem względów nieuzasadnionym byłoby pokładanie w skazanym dalszego zaufania, że będzie on właściwie zachowywał się w warunkach wolnościowych, a przede wszystkim ponownie nie naruszy porządku prawnego. Stanowisko to jest tym bardziej uzasadnione jeśli uwzględni się fakt, że nawet uprzednio wymierzone kary nie powstrzymały skazanego przed popełnieniem kolejnych przestępstw. Słusznie zatem Sąd Okręgowy uznał, że takie zachowanie skazanego rodzi obawę, że nie sprosta on wymogom związanym z odbywaniem kary w systemie dozoru elektronicznego. Tym bardziej, że instytucja ta została pomyślana dla sprawców incydentalnych.

Odnosząc się natomiast do treści zażalenia wskazać należy, że podnoszone w nim argumenty nie były w stanie zreformować zaskarżonego postanowienia w kierunku,
o jaki wnosi. Skazany, popełniając kolejne przestępstwa powinien bowiem liczyć się
z nieuchronnymi konsekwencjami takiego zachowania. Przechodząc dalej, zauważyć należy, wbrew twierdzeniu skarżącego, że Sąd Okręgowy wydając zaskarżone orzeczenie miał w polu widzenia sytuację życiową skazanego, która uległa stabilizacji, co znalazło wyraz w treści rozstrzygnięcia sądu. Podkreślenia wymaga jednak, że przy ocenie warunków materialnych do udzielenia zgody na odbywanie kary pozbawienia wolności w SDE badana jest nie tylko aktualna, ale cała dotychczasowa postawa skazanego, w tym jego stosunek do prawomocnych orzeczeń. Z kolei okoliczności dotyczące sytuacji zdrowotnej skazanego, chęć podjęcia pracy zarobkowej i odciążenie najbliższych pod kątem finansowym nie mają wpływu na decyzję merytoryczną w przedmiocie udzielenia zgody na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego. W gruncie rzeczy zażalenie stanowi wyłącznie polemikę z ustaleniami Sądu Okręgowego i nie zawiera argumentów, które mogłyby zmienić zapatrywanie Sądu Apelacyjnego na sytuację prawną, jak i faktyczną skazanego.

W tym stanie rzeczy Sąd Apelacyjny postanowił utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

ZARZĄDZENIE

1.  odpis postanowienia doręczyć skazanemu z pouczeniem o prawomocności co do punktu 1. oraz obrońcy.

2.  akta sprawy zwrócić.

Katowice, dnia 9 lutego 2021 roku