Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

POSTANOWIENIE

Dnia 23 września 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym, w składzie:

Przewodniczący – Sędzia: SA Piotr Filipiak

Protokolant: Bożena Waniek

przy udziale prokuratora Prokuratury Apelacyjnej Tadeusza Trzęsimiecha

po rozpoznaniu w sprawie K. K.

podejrzanego o popełnienie przestępstwa z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29.07.2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

zażalenia obrońcy podejrzanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Częstochowie

z dnia 03.09.2015 r., sygn. akt II Kp 560/15 (1 Ds. 838/15)

w przedmiocie przedłużenia stosowania wobec podejrzanego środka zapobiegawczego
w postaci tymczasowego aresztowania

na podstawie art. 437 § 1 kpk

postanawia

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 03.09.2015 r., sygn. akt II Kp 560/15 (1 Ds. 838/15), Sąd Okręgowy w Częstochowie przedłużył wobec podejrzanego K. K.
stosowanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, zastosowanego postanowieniem Sądu Rejonowego w Zawierciu z dnia 12.06.2015 r., sygn. akt II Kp 309/15, na okres do dnia 07.11.2015 r., godz. 17.05.

Na postanowienie to zażalenie wniósł obrońca podejrzanego, który zaskarżył je
w całości, zarzucając mu obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na jego treść, to jest art. 258 § 2 kpk poprzez dalsze stosowanie tymczasowego aresztowania wobec podejrzanego z uwagi na uzasadnioną obawę, że przebywając na wolności może podejmować działania utrudniające lub nawet uniemożliwiające prawidłowy jego przebieg, w sytuacji gdy istnieje prawdopodobieństwo, iż w razie uznania winy podejrzanego zostanie orzeczona wobec niego kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, co powoduje, że obawa matactwa realnie nie istnieje, a prawidłowe zabezpieczenie dalszego postępowania możliwe jest przy pomocy łagodniejszych środków zapobiegawczych, takich jak na przykład dozór Policji.

Podnosząc powyższe zarzuty obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uchylenie tymczasowego aresztowania i zastąpienia tego środka innym, łagodniejszym środkiem zapobiegawczym.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Zważywszy na fakt, iż zachodzenie
w sprawie przesłanki ogólnej stosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania nie jest przez skarżącego kwestionowane, wystarczającym w tym zakresie jest poprzestanie na stwierdzeniu, że Sąd Okręgowy w sposób prawidłowy przyjął, iż dotychczas zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje na duże prawdopodobieństwo, że podejrzany dopuścił się popełnienia zarzuconego mu czynu. Trafnie również Sąd Okręgowy uznał, że ustawowe zagrożenie karą zarzuconego podejrzanemu czynu, okoliczności jego popełnienia, motywacja i pobudki, którymi podejrzany się kierował, a także stopień społecznej szkodliwości czynu, wyrażający się w szczególności znaczną ilością środków odurzających będących jego przedmiotem powodują, że w przypadku uznania sprawstwa
i winy podejrzanego wymierzenie mu surowej kary jest w pełni realne. W aktualnym stanie sprawy prognozowanie kary tak dalece łagodnej, jak wskazywana przez obrońcę, nie znajduje miarodajnych podstaw, zwłaszcza w sytuacji, gdy okoliczności powołane w uzasadnieniu tego argumentu mogą być postrzegane wyłącznie w kategoriach okoliczności łagodzących,
co nie przekłada się na prawidłowość stanowiska zaprezentowanego przez Sąd Okręgowy
w sytuacji, gdy zarzucony podejrzanemu czyn stanowi zbrodnię. Zgodnie natomiast
z brzmieniem art. 258 § 2 kpk, obawy utrudniania prawidłowego toku postępowania,
o których mowa w § 1, uzasadniające stosowanie środka zapobiegawczego, mogą wynikać także z surowości grożącej oskarżonemu kary, przy czym mając w polu widzenia argumentację powołaną w zażaleniu zaznaczyć trzeba, iż obawa utrudniania prawidłowego toku procesu nie wyczerpuje się wyłączne w obawie matactwa (czy też obawie ucieczki, bądź ukrywania się), ale obejmuje także „inny bezprawny sposób utrudniania postępowania karnego. Stwierdzić także trzeba, że zważywszy na okres stosowania wobec podejrzanego tymczasowego aresztowania, środek ten, na obecnym etapie postępowania, nie może być
w uzasadniony sposób postrzegany w kategoriach antycypacji kary. W konsekwencji stwierdzić trzeba, że Sąd Okręgowy w sposób prawidłowy i uzasadniony przyjął, że
w aktualnym stadium procesu, dla zabezpieczenia jego prawidłowego biegu, niewystarczające byłoby poprzestanie na ewentualnym zastosowaniu wobec K. K. wolnościowych środków zapobiegawczych. Jednocześnie po stronie podejrzanego nie zachodzą ujemne przesłanki stosowania aresztu tymczasowego.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w części dyspozytywnej.

Z/

- o treści postanowienia powiadomić podejrzanego oraz obrońcę,

- akta zwrócić.

Katowice, dnia 23.09.2015 r.