Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

Przewodniczący

SSA Michał Marzec

Sędziowie

SSA Iwona Hyła

SSA Andrzej Ziębiński (spr.)

Protokolant

Agnieszka Bargieł

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 629/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok łączny Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 8 października 2019 r., sygn. akt II K 82/19

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obrazy art. 4 § 1 k.k. w zw. z art. 85 k.k. i art. 89 § 1 k.k.
w brzmieniu obowiązującym do 7 czerwca 2010 r. poprzez ich niezastosowanie w sytuacji, gdy jedno z przestępstw objętych wyrokiem łącznym zostało popełnione w okresie od lutego 2004 r. do 25 kwietnia 2005 r.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Po pierwsze, potrzeba wydania zaskarżonego wyroku łącznego (orzeczenia kary łącznej) wystąpiła w związku z prawomocnym skazaniem po dniu 1 lipca 2015 r., a zatem po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r., poz. 396). Zgodnie zatem z art. 19 ust. 1 tejże ustawy w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego w brzmieniu nadanym przez tę ustawę.

Po drugie, przestępstwo przypisane skazanemu wyrokiem Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie z dnia 29 stycznia 2016 r., sygn. akt III K 625/14, opisanym w punkcie 8 części wstępnej zaskarżonego wyroku, zostało popełnione w okresie od 25 września 2012 r. do 3 października 2012 r., czyli po wejściu w życie w dniu 8 czerwca 2010 r. ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Kodeks karny wykonawczy, ustawy - Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 206, poz. 1589).

Po trzecie, gdyby zgodnie z wnioskiem skarżącego w sprawie zastosować przepisy kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym przed dniem 8 czerwca 2010 r., sytuacja skazanego uległaby pogorszeniu. Mianowicie należałoby wówczas ustalić realne zbiegi przestępstw w oparciu o kryterium „pierwszego” wyroku. W sprawie wystąpiłyby dwa takie zbiegi przestępstw. Na pierwszy zbieg, w którym pierwszy byłby wyrok Sądu Rejonowego w Zawierciu z dnia 9 maja 2003 r., II K 222/99, opisany w punkcie 1, składałyby się nadto skazania objęte wyrokami opisanymi w punktach 2, 3, 5 i 7, czyli połączeniu podlegałyby kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanym i w punktach 1, 2, 5 i 7. Kary te zostały już objęte węzłem kary łącznej (orzeczonej wyrokiem łącznym opisanym w punkcie 9) w wysokości 5 lat pozbawienia wolności. Drugi zbieg wyznaczałby wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 12 października 2012 r., sygn. akt XXI K 232/10, opisany w punkcie 4, a obejmowałby nadto skazania objęte wyrokami opisanymi w punktach 8 i 10. Kary pozbawienia wolności orzeczone tymi trzema wyrokami nie mogłyby zostać połączone. W przypadku kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem opisanym w punkcie 4 upłynął okres próby i dalsze 6 miesięcy, wystąpiła zatem dostrzeżona przez sąd I instancji przeszkoda w objęciu tej kary węzłem kary łącznej. Kar natomiast pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami opisanymi w punktach 8 i 10 nie można byłoby połączyć z uwagi na ówcześnie obowiązującą treść art. 89 § 1 k.k. Wymiar kary łącznej pozbawienia wolności niewątpliwie przekroczyłby bowiem 2 lata (w szczególności wobec znacznego przedziału czasowego dzielącego popełnienie przestępstw, brak związku podmiotowo-przedmiotowego), co uniemożliwiłoby warunkowe zawieszenie jej wykonania, przy czym mając na uwadze wielokrotną karalność skazanego brak jest podstaw do formułowania wobec niego pozytywnej prognozy kryminologicznej uzasadniającej zastosowanie tego dobrodziejstwa. W konsekwencji skazany musiałby odbyć sumę kar 5 lat i 2 lat pozbawienia wolności, podczas gdy zaskarżonym wyrokiem łącznym orzeczono karę łączną w rozmiarze 6 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku i połączenie na podstawie art. 569 § 1 k.p.k. w zw. z art. 39 § 1 i 2 k.k.s. i art. 20 § 2 k.k.s. i art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. i art. 89 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do 7 czerwca 2010 r. kar pozbawienia wolności orzeczonych w wyrokach:

- Sądu Okręgowego w Częstochowie, II K 204/16,

- Sądu Okręgowego w Poznaniu, III K 384/08

i wymierzenie kary łącznej w wymiarze 6 lat pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uznania zarzutu za niezasadny, brak było podstaw do uwzględnienia wniosku. Nadto nawet w sytuacji uznania zarzutu za zasadny, nie byłoby możliwe uwzględnienie wniosku i połączenie kar orzeczonych wskazanymi w nim wyrokami, z których jeden - wyrok Sądu Okręgowego w Częstochowie, sygn. akt II K 204/16, to wyrok łączny. Tymczasem na podstawie przepisów kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym do dnia 7 czerwca 2010 r. nie jest możliwe objęcie wyrokiem łącznym kary łącznej. Niedopuszczalne jest zaś wybiórcze stosowanie aktualnie i uprzednio obowiązujących przepisów.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

W całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok utrzymano w mocy, uznając apelację wniesioną przez obrońcę skazanego za niezasadną, jak też nie stwierdzając z urzędu podstaw do uchylenia lub zmiany wyroku niezależnie od podniesionych zarzutów.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Zgodnie z art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono skazanego od ponoszenia wydatków postępowania odwoławczego i obciążono nimi Skarb Państwa, uznając, że ich uiszczenie byłoby zbyt uciążliwe dla skazanego ze względu na izolację oraz sytuację majątkową i wysokość dochodów.

7.  PODPIS

SSA Andrzej Ziębiński SSA Michał Marzec SSA Iwona Hyła

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca skazanego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie z punktu 1

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana