Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

Przewodniczący

SSA Waldemar Szmidt (spr.)

Sędziowie

SSA Michał Marzec

SSO del. Piotr Mika

Protokolant

Anna Moczek

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 410/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z 20 sierpnia 2020 roku

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut apelacji obrońcy. Obraza art. 2 i 32 ust .2 Konstytucji R.P w związku z art 106 k.k., poprzez błędne zastosowanie instytucji zatarcia skazania, gdy w niniejszej sprawie prawidłowe zastosowanie przepisów ustawy zasadniczej powinno prowadzić do pominięcia treści art 106 k.k. i objęcia wyrokiem łącznym również skazania z wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach z 25 czerwca 2002 roku sygn. akt IVK 224/01 utrzymanego w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 23 stycznia 2003 r. sygn. IIAka461/02

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty apelującego nie zasługują na uwzględnienie. W ocenie sądu odwoławczego w sprawie brak jest zarówno przesłanek do wydania orzeczenia reformatoryjnego kontestującego de facto literalne brzmienie norm regulujących kwestie zatarcia skazania poprzez zastosowanie tzw. „rozproszonej kontroli konstytucyjności przepisów prawa”, jak i podstaw do zwrócenia się do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym. Sąd Apelacyjny w Katowicach w całości podziela wnioski szczegółowego wywodu, który przedstawił w zakresie postulatów obrońcy sąd I instancji w punkcie 3 pisemnego uzasadnienia wyroku. Zaprezentowany tamże tok rozumowania jawi się jako prawidłowy i absolutnie niezakłócony tezami prezentowanymi w apelacji przez skarżącego. Prezentując w apelacji swoje stanowisko skarżący zdaje się zresztą dostrzegać, iż literalne brzmienie obowiązujących przepisów zastosowanych przez sąd wyklucza uwzględnienie jego wniosków. Drogą dla uzyskania oczekiwanego przez skazanego rezultatu pozostaje zatem jedynie zakwestionowanie konstytucyjności stosowanej w sprawie normy.

Przyjęty tok rozumowania jest błędny i dlatego nie może być skuteczny. Zapatrywanie apelującego, jakoby istniejąca w sprawie in concreto sytuacja wywoływałaby dla skazanego skutki sprzeczne z konstytucyjnymi zasadami demokratycznego państwa prawnego lub też równości wobec prawa, nie wytrzymuje krytyki. Błędnym jest już wstępne założenie, jakoby instytucja kary łącznej w wyroku łącznym, immanentnie powiązaną była z obligatoryjnymi „korzystnymi dla skazanego skutkami”. W tym zakresie stanowisko judykatury oraz doktryny zgodnie wskazuje, że interpretacja taka nie znajduje uzasadnienia zarówno w treści przepisów ustawy jak i norm rangi konstytucyjnej. Operowanie zatem argumentem „korzystności” lub „niekorzystności”, nie jest w sprawie uzasadnione, /dla jasności wskazać należy, że powyższe stwierdzenie nie dotyczy zagadnień „względności” przepisów ustawy zgodnie z dyspozycją art. 4 par 1 k.k., która to kwestia została przez sąd I instancji dostrzeżona i rozstrzygnięta nienagannie/.

W związku z powyższym, rozważania apelującego dotyczące, jak sam zaznacza, „hipotetycznej sytuacji” w której skazanie objęte wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach z 25 czerwca 2002 roku w sprawie IVK 224/01 mogłoby zostać objęte niniejszym wyrokiem łącznym, wobec nie budzącej wątpliwości analizy treści obowiązujących w tym zakresie przepisów, pozostać musza w sferze zagadnień o charakterze wyłącznie teoretycznym i postulatywnym. Pogląd przeciwny stanowiłby o rozstrzygnięciu contra legem, czego w żaden sposób zaaprobować się nie da.

Wniosek

o zmianę wyroku i objęcie skazaniem również wskazanego wyżej wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach, a także o wystąpienie przez Sąd Apelacyjny z pytaniem prawnym do Trybunału Konstytucyjnego odnośnie stosowania art 106 k.k. w sytuacji gdy jego stosowanie prowadzi do skutków niekorzystnych dla skazanego z uwagi na zasady wymierzania kary łącznej

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn wyżej wskazanych /pkt.3.1/ wniosek apelacji nie mógł zostać uwzględniony.

3.2.

Zarzut rażącej niewspółmierności - surowości - orzeczonej kary łącznej

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest oczywiście bezzasadny. Sąd I instancji również gdy chodzi o rodzaj i rozmiar orzeczonej w wyroku łącznym kary łącznej nie popełnił błędu. Stosując w znaczący sposób regułę absorpcji uwzględnił w odpowiedni sposób wszystkie okoliczności dotyczące sytuacji rodzinnej i zawodowej skazanego a także fakt znacznego okresu czasu, który upłynął od popełnienia przez skazanego przestępstw. Również orzeczona kara łączna grzywny nie nosi cech rażąco niewspółmiernej surowości, właściwie korespondując z zadaniami jakie niesie za sobą rozstrzygnięcie o charakterze dolegliwości finansowej.

Wniosek

o zmianę wyroku i wymierzenie kary łącznej w niższym niż dotąd rozmiarze.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest bezzasadny z przyczyn wymienionych wyżej, w punkcie 3.2 niniejszego uzasadnienia.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt 3

z uwagi na sytuację majątkową skazany został zwolniony od ponoszenia kosztów procesu

7.  PODPIS

SSA Michał Marzec SSA Waldemar Szmidt SSO del Piotr Mika

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z 20 sierpnia 2020 roku w sprawie XXIK 59/20

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana