Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 listopada 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący	SSA Barbara Suchowska
Sędziowie	SSA Marek Charuza (spr.) SSA Aleksander Sikora
Protokolant	Agnieszka Przewoźnik

przy udziale Prokuratora Prok. Apel. Krzysztofa Błacha

po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2015 r. sprawy

skazanego K. M.

s. A. i G., ur. (...) w K.

- o wydanie wyroku łącznego -

na skutek apelacji obrońcy oskarżonego

od wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 6 lipca 2015 roku

sygn. akt IV K 36/15

I.  zmienia zaskarżony wyrok w pkt 1 i 2 w ten sposób, że:

-

uchyla orzeczenie o karze łącznej grzywny i na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w tym przedmiocie;

-

łagodzi do 5 (pięciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy wymierzoną K. M. karę łączną pozbawienia wolności,

-

na podstawie art. 63 § 1 k.k. oraz art. 577 k.p.k. na poczet wymierzonej skazanemu kary łącznej pozbawienia wolności zalicza mu okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie Sądu Rejonowego w Katowicachsygn. akt IV K 670/01od dnia 4 kwietnia 2001r. do 6 kwietnia 2001r., od dnia 11 stycznia 2004r. do dnia 18 lutego 2004r. i od dnia 18 lutego 2006r. do dnia 17 października 2007r., w sprawie Sądu Okręgowego w Katowicachsygn. akt V K 312/99w okresie od dnia 18 lutego 2004r. do dnia 18 lutego 2006r. oraz w sprawie Sądu Okręgowego w Gliwicachsygn. akt IV K 179/08 w okresie od dnia 4 lipca 2014r. do dnia 7 października 2015r.,

II.  zmienia zaskarżony wyrok w pkt 3 i 4 w ten sposób, że:

-

z podstawy wymiaru kary łącznej usuwa przepis art. 86 § 2 k.k.,

-

łagodzi do 5 (pięciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy wymierzoną skazanemu K. M. karę łączną pozbawienia wolności,

-

na podstawie art. 63 § 1 k.k. oraz art. 577 k.p.k. na poczet wymierzonej skazanemu kary łącznej pozbawienia wolności zalicza mu okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie Sądu Rejonowego w Zabrzusygn. akt II K 982/06 w dniach 14 lipca 1999r. i 3 czerwca 2000r. oraz w okresie od dnia 26 listopada 2000r. do dnia 4 kwietnia 2001r., od dnia 12 kwietnia 2001r. do dnia 21 lutego 2003r., od dnia 27 lutego 2003r. do dnia 15 kwietnia 2003r. i od dnia 4 czerwca 2003r. do dnia 11 stycznia 2004r.

III.  zmienia zaskarżony wyrok w pkt 5 i 6 w ten sposób, że:

-

z podstawy wymiaru kary łącznej usuwa przepis art. 86 § 2 k.k.,

-

łagodzi do 1 (jednego) roku i 9 (dziewięciu) miesięcy wymierzoną skazanemu K. M. karę łączną pozbawienia wolności;

-

na podstawie art. 63 § 1 k.k. oraz art. 577 k.p.k. na poczet wymierzonej skazanemu kary łącznej pozbawienia wolności zalicza mu okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie Sądu Rejonowego w CzęstochowieZamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Kłobuckusygn. akt XIII K 315/11 w okresie od dnia 19 października 2010 roku do dnia 20 października 2010 roku, Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach sygn. akt II K 1202/10 w okresie od dnia 19 czerwca 2012r. do dnia 20 czerwca 2012r. i od dnia 6 listopada 2013r. do dnia 4 lipca 2014r. oraz w sprawie Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach Wydział Zamiejscowy w Piekarach Śląskichsygn. akt VI K 1109/11 w okresie od dnia 6 listopada 2012r. do dnia 6 listopada 2013r.

IV.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

V.  zwalnia skazanego K. M. od ponoszenia kosztów sądowych postępowania odwoławczego wydatkami tegoż postępowania obciążając Skarb Państwa.

SSA Marek Charuza SSA Barbara Suchowska SSA Aleksander Sikora

Sygn. akt II AKa 406/ 15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem łącznym z dnia 6 lipca 2015r. Sąd Okręgowy w Gliwicach wymierzył skazanemu K. M.trzy kary łączne pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny.

I tak, łącząc kary pozbawienia wolności i grzywny orzeczone wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z dnia 25 stycznia 1999r. sygn. akt II K 1006/98

- Sądu Rejonowego w Katowicach z dnia 18 października 1999r. sygn. akt IV 1991/98 oraz kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 7 czerwca 1998r. sygn. akt II K 245/99

- Sądu Okręgowego w Katowicachz dnia 23 marca 2000r. sygn. akt V K 312/99

- Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 25 listopada 2008r. sygn. akt IV K 179/08

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzył skazanemu kary łączne 7 lat pozbawienia wolności oraz 120 stawek dziennych grzywny w wysokości po 20 złotych stawka , zaliczając skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności wskazane okresy dotychczas odbytej kary pozbawienia wolności w wyżej wymienionych sprawach o sygn. akt IV 1991/98, V K 312/99, II K 1006/98, II K 245/99i IV K 179/08 (pkt 1 i 2 zaskarżonego wyroku).

Łącząc kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Zabrzuz dnia 24 stycznia 2001r. sygn. akt II K 341/00

- Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 10 września 2001r. sygn. akt II K 1318/99

- Sądu Rejonowego w Gliwicachz dnia 13 grudnia 2001r. sygn. akt III K 1456/00,

- Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 24 czerwca 2004r. sygn. akt II K 783/02

- Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 20 września 2010r. sygn. akt II K 601/10

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. wymierzył skazanemu karę łączną 7 lat pozbawienia wolności, zaliczając na jej poczet wskazane okresy dotychczas odbytej kary pozbawienia wolności w sprawach sygn. akt II K 341/00, II K 1318/99, III K 1456/00i II K 783/02 (pkt 3 i 4 zaskarżonego wyroku).

Połączono również kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 14 stycznia 2011r. sygn. akt II K 1202/10

- Sądu Rejonowego w CzęstochowieWydział Zamiejscowy w Kłobuckuz dnia 21 czerwca 2012r. sygn. akt XIII K 315/11

- Sądu Rejonowego w Tarnowskich GórachWydział Zamiejscowy w Piekarach Śląskichz dnia 16 grudnia 2011r. sygn. akt VI K 1109/11

i na podstawie art. 86 § 1 i 2 k.k., art. 89 § 1a k.k. oraz art.91 § 2 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, zaliczając na jej poczet okresy dotychczas odbytej kary pozbawienia wolności w sprawach sygn. akt VI K 1109/11 i II K 1202/10 (pkt 5 i 6 zaskarżonego wyroku).

Na koniec na podstawie art. 572 k.p.k. umorzono postępowanie w przedmiocie wydania wyroku obejmującego wyroki Sądu Rejonowego w Mikołowiez dnia 2 czerwca 2010r. sygn.. akt II K 222/10 oraz Sądu Rejonowego w Żorachz dnia 26 kwietnia 2013r. sygn.akt II K 800/12 (pkt 7 zaskarżonego wyroku).

Apelację od powyższego wyroku wniósł obrońca skazanego zarzucając:

1.  naruszenie prawa materialnego , tj. art. 85 k.k. poprzez nienależyte uwzględnienie przez Sąd istnienia bliskiego związku podmiotowo-przedmiotowego zachodzącego pomiędzy popełnionymi przestępstwami oraz związku czasowego pomiędzy czynami za które K. M. został skazany prawomocnymi wyrokami, z których kary zostały połączone zaskarżonym wyrokiem łącznym co skutkowało zastosowaniem przy łączeniu kar zasady asperacji zamiast zasady absorpcji i w konsekwencji wymierzenie skazanemu niewspółmiernie surowego wymiaru kar łącznych w sytuacji, gdy warunki osobiste skazanego, a także rokowania osobowościowe na przyszłość przemawiają za jak najmniejszym stopniem dolegliwości związanej z wymiarem kar pozbawienia wolności,

2.  naruszenie prawa materialnego tj. art. 86 § 1 k.k. poprzez orzeczenie w wyroku łącznym kary, która stwarza dla skazanego większą dolegliwość od tej, jaka wiązałaby się z kolejnym wykonywaniem poszczególnych wyroków podlegających łączeniu,

3.  naruszenie prawa materialnego, tj. art. 4 § 1 k.k. w zw. z art. 82 k.k. polegające na zastosowaniu przez Sąd I instancji art. 82 § 2 k.k. i zaliczenie na poczet orzeczonych w pkt 1 i 3 kar łącznych wyłącznie okresów faktycznie odbytych przez skazanego kar jednostkowych pozbawienia wolności objętych wyrokami łącznymi w sprawach IV K 670/01Sądu Rejonowego w Katowicachoraz II K 982/06 Sądu Rejonowego w Zabrzu, mimo, że w czasie popełnienia przestępstw przez skazanego obowiązywała ustawa względniejsza dla skazanego, zgodnie z którą należało zaliczyć na poczet nowych kar łącznych całość kar łącznych z odbycia których skazany został warunkowo przedterminowo zwolniony, albowiem winny one zostać uznane za odbyte w całości w rozumieniu art. 82 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2011r.

Wskazując na powyższe zarzuty wniósł skarżący o :

- zmianę zaskarżonego wyroku w pkt 1, 3 i 5 poprzez wymierzenie skazanemu kar łącznych z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji

- zmianę zaskarżonego wyroku w pkt 2 i 4 poprzez zaliczenie w całości kar łącznych z odbycia których skazany został warunkowo zwolniony.

Oceniając zarzuty podniesione przez apelującego stwierdzić należało, że choć nie wszystkie uwagi podniesione w apelacji oceniono jako trafne, zaskarżony wyrok ulec musiał zmianie poprzez stosowne złagodzenie wymiaru kar łącznych pozbawienia wolności, umorzenie postępowania w przedmiocie kary łącznej grzywny wymierzonej w pkt 1 wyroku Sądu Okręgowego, dokonanie odpowiednich korekt w zakresie zaliczenia na poczet kar łącznych pozbawienia wolności okresów w jakich skazany odbył już te kary a także usunięcia przepisu art. 86 § 2 k.k. z podstawy prawnej kary łącznej pozbawienia wolności wymierzonej skazanemu w pkt 3 i 5 zaskarżonego wyroku.

Ponieważ zaskarżony wyrok wydany został po dniu 1 lipca 2015r. kiedy to weszły w życie przepisy zasadniczo zmieniające określone w rozdziale IX kodeksu karnego zasady orzekania kar łącznych (ustawa z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z dnia 20 marca 2015r. poz. 396), w pierwszej kolejności, niezależnie od podniesionych przez skarżącego zarzutów, omówić należy wyłaniające się w związku z zaistniałymi kardynalnymi zmianami zagadnienie pierwszeństwa ustawy.

W przedmiotowej sprawie wszystkie kary za popełnione przez skazanego przestępstwa zostały wymierzone mu prawomocnymi wyrokami zapadłymi przed dniem 1 lipca 2015r., a zatem z uwagi na regułę intertemporalną zawartą w art. 19 ust. 1 powołanej ustawy nowelizującej wyrok łączny winien zapaść na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów o karze łącznej – i tak też trafnie rozstrzygnięto w zaskarżonym wyroku.

Rozważyć należy jednak i unormowanie zawarte w art. 19 ust. 2 ustawy nowelizującej, zgodnie z którym w warunkach określonych w tym przepisie dojść musi do obniżenia kary łącznej wymierzonej prawomocnie przed dniem 1 lipca 2015r.

Brzmienie tego przepisu zdaje się ograniczać konieczność łagodzenia kar łącznych jedynie do sytuacji, w których doszło do orzeczenia prawomocnej kary łącznej przed dniem 1 lipca 2015r., co wszakże pozostawałoby w rażącej sprzeczności z zasadą równości i pogorszenia sytuacji osoby skazanej w razie rozpoznania jej wniosku o karę łączną po dniu 1 lipca 2015r., a do takiej sytuacji doszło w sprawie skazanego K. M..

Odwołując się do znowelizowanego brzmienia art. 4 § 2 k.k. który nie ogranicza się do kar orzeczonych przed dniem 1 lipca 2015r. przyjąć można, że kara łączna orzeczona na podstawie poprzednio obowiązujących unormowań nie może jednocześnie przekroczyć górnej granicy wynikającej z przepisów obowiązujących w chwili orzekania – por. Włodzimierz Wróbelw: Nowelizacja prawa karnego 2015, Komentarz pod red. Włodzimierza Wróbla, str.913-915.

A zatem w rozpatrywanej sprawie określając możliwy do zastosowania górny pułap kary łącznej pozbawienia wolności mieć należało na względzie nie sumę wymierzonych wyrokami jednostkowymi kar limitowaną jedynie jej rodzajem, lecz granice wynikające z nowych unormowań art. 85 § 2 k.k. i art. 89 § 1b k.k. – o czym jeszcze poniżej w części dotyczącej wymiaru ostatecznie złagodzonych kar łącznych pozbawienia wolności.

Skoro jednak zgodnie z kluczową normą intertemporalną art. 19 ust.1 ustawy nowelizującej orzekając o karze łącznej stosować należało w pierwszej kolejności wcześniej obowiązujące unormowania, w zaskarżonym wyroku pozostawiono poprzednie brzmienie mających zastosowanie przepisów art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k.. oraz art. 91 § 2 k.k.

Pozostając przy zagadnieniu pierwszeństwa ustawy, a odnosząc się do podniesionego przez skarżącego zarzutu obrazy art. 4 § 1 k.k. w zw. z art. 82 k.k., w tym zakresie uwagi skarżącego ocenić należało jako nietrafne.

Choć od dnia 1 stycznia 2012r. przepis art. 82 k.k. rozbudowano o nowy § 2 jasno stanowiący, że : „w wypadku objęcia wyrokiem łącznym kary, z której odbywania skazany został warunkowo zwolniony, na poczet orzeczonej kary łącznej zalicza się jedynie okres faktycznego odbywania kary” , to jednak i poprzednie brzmienie tego przepisu dawało podstawę do takiego właśnie zaliczania na poczet kary łącznej okresu faktycznego odbywania kary pozbawienia wolności.

Praktyka taka przyjęta była zarówno na podstawie przepisu art. 82 k.k. sprzed nowelizacji w 2012r., jak i tak samo sformułowanego przepisu art. 97 k.k. z 1969r. na bazie którego wydana została w dniu 20 listopada 1991r. uchwała SN w sprawie I KZP 23/91 (OSNKW 1992, 3-4 , poz.20) o tym, że na poczet kary łącznej zalicza się tylko karę pozbawienia wolności faktycznie odbytą do chwili warunkowego zwolnienia.

Co prawda Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 20 stycznia 2005r. w sprawie I KZP 30/04 (OSNKW 2005, 1, poz. 2) wyraził pogląd odmienny od poprzedniego, to jednak podkreślić trzeba, że całkowicie tożsamy był stan prawny stanowiący podstawę do formułowania tych różnych stanowisk judykatury.

Ponieważ zmiana wykładni sądowej nie może być uznana za zmianę ustawy dającą asumpt do stosowania art. 4 k.k., albowiem owa wykładnia sądowa jest wyrazem stanowiska sądu orzekającego w konkretnej sprawie opartego na określonej interpretacji tej samej ustawy, tym samym brak jest warunków do sięgnięcia do unormowań prawa intertemporalnego – por. A.Zoll w: Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz pod red. Andrzeja Zolla, 2004, str. 99-100.

Podzielając pogląd zaprezentowany w powołanej wyżej uchwale SN z dnia 20 listopada 1991r. I KZP 23/91 a także w niektórych wypowiedziach doktryny (por. A.Zoll w: Kodeks karny, cześć ogólna, komentarz pod red. K.Buchały i A.Zolla. 1998, str.575, P.Kardas w: Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz pod red. Andrzeja Zolla, 2004, str. 1244) sąd odwoławczy orzekający w przedmiotowej sprawie stoi na stanowisku, że i na bazie przepisu art. 82 k.k. w brzmieniu sprzed nowelizacji obowiązującej od dnia 1 stycznia 2012r. na poczet kary łącznej zaliczać należało jedynie okres faktycznie odbytej kary pozbawienia wolności.

Przemawia za tym i poprzednia dyspozycja art. 82 k.k. ustalająca jedynie czas od którego uważa się karę za odbytą w razie pomyślnego zastosowania środka probacyjnego w postaci warunkowego przedterminowego zwolnienia, przy czym to okres faktycznego zakończenia odbywania kary decyduje o terminie koniecznym do zatarcia skazania czy przyjęcia powrotu do przestępstwa, a brak jest wskazań do różnicowania tegoż okresu w odniesieniu do zaliczenia go na poczet kary łącznej pozbawienia wolności.

Z tego zatem względu w pkt 2 i 4 zaskarżonego wyroku słusznie zaliczono skazanemu na poczet kar łącznych pozbawienia wolności jedynie okresy w jakich faktycznie odbywał on kary orzeczone wyrokami łącznymi Sądu Rejonowego w Katowicachsygn. akt IV K 670/01 oraz Sądu Rejonowego w Zabrzusygn. akt II K 982/06.

Nie można podzielić i tego zarzutu skarżącego, w którym podnosi on, że wymierzenie kary łącznej nie może stwarzać dla skazanego większej dolegliwości niźli ta, która wynikałaby z kolejnego wykonywania poszczególnych wyroków podlegających łączeniu.

Instytucja kary łącznej jest wszakże instytucją prawa karnego materialnego stąd też jej stosowanie jest obowiązkowe niezależnie od tego czy przynosi ona korzyści osobie skazanej – por. uchwała SN z dnia 27 marca 2001r., I KZP 2/01 (0SNKW 2001, 5- 6 , poz.41).

Przechodząc już do oceny pierwszego z zarzutów zawartych w apelacji obrońcy skazanego (niezależnie od kontrowersyjnego wskazania w nim na obrazę prawa materialnego a to art. 85 k.k. w sytuacji, gdy w zaskarżonym wyroku poprawnie określono wyroki jednostkowe dające podstawę do trafnego przyjęcia poszczególnych zbiegów realnych), jako częściowo uzasadnione uznano wnioski skarżącego zmierzające do złagodzenia wymiaru kar łącznych pozbawienia wolności - jednakże przy zastosowaniu zasady asperacji a nie sugerowanej przez skarżącego zasady absorpcji.

Rację ma bowiem skarżący w tym miejscu, w którym akcentuje dość bliski związek przedmiotowy zbiegających się przestępstw, która to okoliczność winna znaleźć większe odzwierciedlenie przy miarkowaniu wymiaru wszystkich trzech kar łącznych pozbawienia wolności orzeczonych skazanemu.

Przestępstwa objęte pierwszym ze zbiegów (pkt 1 zaskarżonego wyroku) popełnione zostały na przestrzeni zaledwie kilku miesięcy przed 17 laty bo w 1998r., a wymierzone za nie kary pozbawienia wolności - poza jedną - pierwotnie orzekane były z dobrodziejstwem warunkowego zawieszenia ich wykonania.

W tej sytuacji racjonalne i uwzględniające tak wymogi prewencji indywidualnej jak i ogólnej, a także górny pułap kary łącznej możliwej aktualnie do wymierzenia przy zastosowaniu nowego unormowania zawartego w art. 85 § 2 k.k. (o czym było już powyżej), stało się złagodzenie do 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności.

Ponieważ postanowieniem Sądu Rejonowego Katowice – Zachódw Katowicachz dnia 28 lutego 2012r. z powodu przedawnienia wykonalności umorzono postępowanie wykonawcze w odniesieniu do grzywny wymierzonej skazanemu wyrokiem Sądu Rejonowego w Katowicachz dnia 25 października 2001r. sygn. akt IV 670/01, na zasadzie art. 572 k.p.k. umorzyć należało postępowanie w przedmiocie kary łącznej grzywny orzeczonej w pkt 1 zaskarżonego wyroku.

Także do wymiaru 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności złagodzono wymierzoną skazanemu karę łączną pozbawienia wolności za zbieg przestępstw ujęty w pkt 3 zaskarżonego wyroku.

I w tym przypadku okres w jakim skazany dopuścił się przypisanych mu przestępstw skoncentrowany był przed kilkunastoma laty , bo od 1999r. do 2000r., przy czym po wydaniu wyroku łącznego 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności przez Sąd Rejonowy w Zabrzu w dniu 5 lipca 2007r. w sprawie sygn. akt II 982/06doszło już tylko do jednostkowego skazania K. M.za czyn popełniony w marcu 1999r. wyrokiem Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 20 września 2010r. na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat, a karę tą zarządzono do wykonania postanowieniem z dnia 8 listopada 2012r.

Biorąc więc pod uwagę okoliczności związane ze związkiem przedmiotowym przestępstw przeciwko mieniu popełnionych przez skazanego, a także górny pułap kary łącznej możliwej obecnie do wymierzenia w sytuacji objęcia nią wcześniej orzeczonej kary łącznej (art. 85 § 2 k.k.), stosownie złagodzono skazanemu karę łączną wymierzoną mu w pkt 3 zaskarżonego wyroku.

Złagodzenia wymagała i kara łączna pozbawienia wolności orzeczona w pkt 5 zaskarżonego wyroku, a to ze względu na objęcie nią kary jednostkowej 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat (wyrok Sądu Rejonowego w CzęstochowieWydział Zamiejscowy w Kłobuckuz dnia 21 czerwca 2012r. sygn. akt XIII K 315/11).

Ponieważ przepis art. 89 § 1b k.k. nakazuje w takiej sytuacji odpowiednio przeliczyć karę pozbawienia wolności wymierzoną z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, tym samym obniżeniu o 4 miesiące uległ górny pułap możliwej do wymierzenia kary pozbawienia wolności , co spowodowało złagodzenie orzeczonej skazanemu kary łącznej pozbawienia wolności do stosownego wymiaru roku i 9 miesięcy.

Zaznaczyć wypada, że w przedmiotowej sprawie brak było okoliczności do określenia wymiaru kar łącznych przy wykorzystaniu zasady absorpcji, mającej zastosowanie jedynie w sytuacjach wyjątkowo bliskiego związku przedmiotowo-podmiotowego przestępstw popełnionych przez skazanego, którego to związku w rozpatrywanej sprawie nie można się dopatrzeć.

Kierując się uaktualnionymi danymi dotyczącymi odbywania przez skazanego kar pozbawienia wolności (k. 185-199), na zasadzie art. 63 § 1 k.k. oraz art. 577 k.p.k. zaliczono K. M. na poczet wymierzonych mu kar łącznych pozbawienia wolności stosowne okresy w jakich odbywał on już te kary.

Ponieważ karę pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w CzęstochowieWydział Zamiejscowy w Kłobuckuz dnia 21 czerwca 2012r. sygn. akt XIII K 315/11skazany odbywać będzie w ramach kary łącznej 1 roku i 9 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w pkt 5 zaskarżonego wyroku, na zasadzie art. 63 § 1 k.k. zaliczono na jej poczet i okres zatrzymania Kamila Michalskiegood dnia 19 do dnia 20 października 2010r. we wspomnianej sprawie sygn. akt XIII K 315/11, co dla skazanego jest rozwiązaniem bardziej korzystnym niźli zaliczenie okresu zatrzymania na poczet kary grzywny nie podlegającej łączeniu.

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w wyroku.

Na zasadzie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych postępowania odwoławczego, a to mając na uwadze jego ciężką sytuację materialną spowodowaną ciążącymi na nim obowiązkami alimentacyjnymi z powodu których udzielono mu przerwy w karze, a także koniecznością odbycia przezeń pozostałej mu do wykonania kary pozbawienia wolności i z tego powodu ograniczonymi możliwościami zarobkowania.

SSA Marek Charuza SSA Barbara Suchowska SSA Aleksander Sikora