Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

Przewodniczący

SSA Robert Kirejew

Sędziowie

SA Małgorzata Niementowska (spr.)

SA Mirosław Ziaja

Protokolant

Magdalena Golyszny

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 352/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Bielsku- Białej sygn.akt. III K 32/22 z dnia 19 maja 2022 roku.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

-rażąca niewspółmierność orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- apelacja nie zasługuje na uwzględnienie. Odnosząc się do zarzutu skarżącego stwierdzić należy, że zastosowanie jednej z zasad wymiaru kary łącznej, czyli zasady absorbcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu w tym przedmiocie uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi i pozostającymi w zbiegu realnym czynami. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski związek przedmiotowo-podmiotowy łączy czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały one popełnione. Im bliższe są te relacje, tym bardziej wyrok łączny powinien być zbliżony do dopuszczalnego minimum, uwarunkowanego wysokością kar orzeczonych za przestępstwa objęte tym wyrokiem. Całkowitą absorpcję można zastosować wówczas, gdy wszystkie czyny wykazują bardzo bliską więź podmiotową i przedmiotową albo gdy orzeczone za niektóre z czynów kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną, albo też istnieją jakieś inne szczególne okoliczności dotyczące osoby skazanego. Jednocześnie podkreśla się, że niezależnie od możliwości zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady pełnej absorpcji, asperacji, jak i zasady pełnej kumulacji, oparcie wymiaru na zasadzie absorpcji lub kumulacji traktować należy jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo i wymagające szczególnego uzasadnienia, a priorytetową zasadą wymiaru kary łącznej powinna być zasada asperacji (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28 listopada 2016 r., II AKa 99/16, Lex nr 2200280).

Obrońca skazanego R. P. podkreśla, że z uwagi na zachodzenie pomiędzy popełnionymi przez skazanego przestępstwami bliskiego związku czasowego oraz tożsamości przedmiotowej, względem niego powinno się zastosować przy wymiarze kary łącznej zasadę absorpcji. Z takim postawieniem sprawy Sąd Apelacyjny nie może się zgodzić, ponieważ podzielenie poglądu skarżącego prowadziłoby do premiowania sprawcy takiego jak skazany, popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, na szkodę wielu osób, zatem do praktycznej bezkarności części zachowań zabronionych. Skazany zaś, co słusznie wyeksponował Sąd Okręgowy, popełniał przestępstwa na przestrzeni przeszło 2 lat. Gdy dodać do tego różnorodzajowość podmiotów zaatakowanych przez skazanego, jak również, co niezmiernie istotne, wielość osób pokrzywdzonych przestępstwami skazanego, zastosowanie względem niego pobłażliwości przy wymiarze kary łącznej w postaci zastosowania zasady absorbcji nie mogło mieć miejsca. Przy kształtowaniu kary łącznej nie można również pominąć sylwetki skazanego, która nie prezentuje się pozytywnie. To prawda, że skazany zachowuje się w warunkach izolacji poprawnie niemniej prognoza kryminologiczna przez kierownictwo zakładu karnego została sformułowana wobec niego jako negatywna. Nie można również pominąć, że skazany był 19-krotnie karany, a wiele czynów zostało popełnionych przez niego w ramach powrotu do przestępstwa określanych zarówno art.64§1 k.k. jak i 64§2 k.k.. Słusznie zatem zauważa sąd I instancji, że uprzednie orzekanie wobec oskarżonego kar łącznych pozbawienia wolności na zasadzie asperacji zbliżonej do zasady absorbcji nic nie zmieniło w jego postawie i nie wdrożyło go do przestrzegania prawa. Nie sposób zatem uznać, aby ukształtowanie wobec skazanego kary łącznej na zasadzie pełnej absorbcji na obecnym etapie jego życia przyniesie odmienne rezultaty od poprzednich.

Zatem apelację obrońcy należy uznać za niezasadną w zakresie, w jakim kwestionuje wymiar kary łącznej, gdyż apelujący, akcentując, istnienie ścisłego związku przedmiotowo- podmiotowego pomiędzy popełnionymi przez skazanego przestępstwami nie wykazał skutecznie, aby orzeczona przez Sąd I instancji kara łączna była karą rażąco niewspółmierną.

Wniosek

-wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie kary łącznej na zasadzie pełnej absorbcji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Powody uznania wniosku za niezasadny jak w punkcie 3.1

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok utrzymano w mocy w całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Powody utrzymania wyroku jak w punkcie 3.1

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt.2

Zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów postępowania odwoławczego obciążając nimi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

SSA Małgorzata NiementowskaSSA Robert KirejewSSA Mirosław Ziaja

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskaronego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Pkt 1i 2

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana