II AKa 231/19 - wyrok Sąd Apelacyjny w Katowicach z 2020-02-28

Sygn. akt: II AKa 231/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2020 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący

SSA Barbara Suchowska

Sędziowie

SSA Mirosław Ziaja (spr.)

SSA Beata Basiura

Protokolant

Anna Moczek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Katowice- Północ w Katowicach Michała Ziobro

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2020 r. sprawy

1.  D. D. s. S. i T., ur. (...) w S.

oskarżonego z art. 18 par. 3 kk w zw. z art. 279 par. 1 kk,

2.  T. S. s. M. i T., ur. (...) w T.

oskarżonego z art. 278 par. 1 kk i inne,

3.  A. K. (1) s. T. i M., ur. (...) w K.

oskarżonego z art. 291 par. 1 kk i inne,

4.  K. K. s. T. i I., ur. (...) w C.

oskarżonego z art. 278 par. 1 kk i inne,

5.  R. K. s. R. i B., ur. (...) w B.

oskarżonego z art. 278 par. 1 kk i inne,

6.  Ł. D. s. S. i J., ur. (...) w P.

oskarżonego z art. 279 par. 1 kk i inne,

7.  M. S. s. S. i J., ur. (...) w Ż.

oskarżonego z art. 291 par. 1 kk i inne,

8.  M. M. s. M. i T., ur. (...) w S.

oskarżonego z art. 279 par. 1 kk i inne

na skutek apelacji obrońców oskarżonych T. S., A. K. (1), K. K., R. K., Ł. D., M. S. i M. M. oraz prokuratora

od wyroku Sądu Okręgowego w Bielsku - Białej

z dnia 4 lutego 2019 roku, sygn. akt III K 128/14

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

a.  w pkt. 1, 7, 9, 11, 16, 19, 22 i 24 uzupełnia podstawę prawną skazania i wymiaru kary o stwierdzenie, że wskazane tam przepisy dotyczą kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym do dnia 7 czerwca 2010 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k.,

b.  w pkt 3 uzupełnia podstawę prawną wymiaru kary o przepis art. 33 § 2 k.k., a nadto podstawę prawą skazania i wymiaru kary o stwierdzenie, że wskazane tam przepisy dotyczą kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym do dnia 7 czerwca 2010 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k.,

c.  w pkt 13 uzupełnia podstawę prawną skazania o stwierdzenie, że wskazane tam przepisy dotyczą kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym do dnia 7 czerwca 2010 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k.;

2.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3.  zasądza od Skarbu Państwa (Sąd Okręgowy w Bielsku- Białej) na rzecz adwokat A. G. – Kancelaria Adwokacka w B. kwotę 738 (siedemset trzydzieści osiem) złotych, w tym 23 % VAT, tytułem obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu M. M. w postępowaniu odwoławczym;

4.  zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych postępowania odwoławczego, obciążając nimi Skarb Państwa.

SSA Mirosław Ziaja SSA Barbara Suchowska SSA Beata Basiura

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 231/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Bielsku - Białej z dnia 4 lutego 2019 roku, sygn. III K 128/14 - w części dotyczącej oskarżonego A. K. (1)

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego A. K. (1)

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut opisany w apelacji w dwóch punktach.

3.1.

Obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, tj. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 92 k..k. i art. 410 k.p.k.,
art. 2 § 2 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. w zw. z art. 5 § 2 k.p.k. i art. 366 k.p.k. poprzez naruszenia reguł rzetelnego procesu i rażące przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów... wybiórcze potraktowanie dowodów zgromadzonych w sprawie, czynienie ustaleń faktycznych, które nie znajdują oparcia w zgromadzonym materiale dowodowym przez:

- uznanie, że oskarżony A. K. (1) musiał wiedzieć i wiedział,
że sprzęt przywieziony do magazynu jego wuja w K. - S. przez A. M. pochodził z przestępstwa ponieważ z propozycją wynajęcia hali magazynowej zwrócił się do niego nagle M. C. (znany mu od wielu lat i wielokrotnie karany), a ponadto sprzęt ten był przewożony w późnych godzinach i bez okazania jakichkolwiek dokumentów;

- nadawania nadmiernej wagi wyjaśnieniom i zeznaniom składanym przez A. M. przy jednoczesnym pominięciu wewnętrznej sprzeczności w relacji tego świadka opisującej przywiezienia do hali
w S. skradzionych wcześniej sprzętów i momentu przybycia A. K. (1) na miejsce rozładunku;

a nadto poprzez naruszenie zasady obiektywizmu i zaniechanie wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy, a przede wszystkim rozbieżności między depozycjami oskarżonego A. K. (1) i świadka A. M. w zakresie w jakim te uznane zostały za wiarygodne...

i w konsekwencji błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku... przez przyjęcie, że oskarżony A. K. (1)
w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami pomógł w ukryciu sprzętu... poprzez udostępnienie pomieszczeń magazynowych, a następnie pomógł w ich zbyciu wiedząc, że pochodzą z czynu zabronionego, podczas gdy zgromadzony materiał dowodowy nie daje podstaw do poczynienia miarodajnych i nie budzących wątpliwości ustaleń faktycznych w tym zakresie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wbrew stanowisku wyrażonemu w apelacji Sąd Okręgowy ocenił w sposób obiektywny wszystkie możliwe dowody zgromadzone w zaskarżonej części, poddał je logicznej i zgodnej z doświadczeniem życiowym ocenie, co chronione jest zasadą o jakiej mowa w przepisie
art. 7 k.p.k., tym bardziej, że z dowodami tymi miał bezpośredni kontakt, co niewątpliwie ułatwiło ocenę wiarygodności każdego z dowodów, głównie stanowiących osobowe źródła.

Rozstrzygnięcia tego nie dezawuuje odmowa wiarygodności wyjaśnień oskarżonego A. K. (1) w części dotyczącej głównie strony podmiotowej (problemem świadomości oskarżonego, że rzeczy, które pomagał ukryć oraz następnie częściowo zbywał pochodzą z przestępstwa kradzieży), a oparcie się w tym fragmencie na zeznaniach świadka A. M. korzystającego z uprawnienia tzw. małego świadka koronnego, nawet jeśli te w pewnym zakresie były rozbieżne. Sąd Okręgowy uwzględnił tu kompleksowo szereg okoliczności związanych nie tylko z osobą M. C., ale i inne między innymi dotyczące sposobu wynajęcia hali magazynowej, która nie stanowiła jego własności, pory przyjęcia towaru, braku stosownych dokumentów uwiarygodniających jego legalność (faktury, gwarancje), zniżonej ceny sprzedawanych przez niego rzeczy. Tym samym uprzednia przestępczość M. C. i jego znacząca pozycja w tym środowisku (czego oskarżony miał świadomość) nie była wyłączną okolicznością, a jedynie akcesoryjną w zestawieniu logicznym z innymi, która została trafnie uwzględniona przez sąd meriti, jako pozwalająca uznać, że oskarżony w krytycznym miejscu i czasie dysponował wiedzą odnośnie przestępczego pochodzenia towarów objętych czynami przypisanymi w zaskarżonym wyroku, a co za tym idzie skoro nie kwestionował on fundamentalnie okoliczności strony przedmiotowej (przyjęcie rzeczy i częściowo uczestniczenie w sprzedaży) na przypisanie jego zachowaniu występków umyślnego paserstwa.

Brak było zatem podstaw do orzeczenia reformatoryjnego i uniewinnienia oskarżonego oraz
zaaprobowania polemicznych jedynie argumentów zaoferowanych w apelacji przez obrońcę.

Wniosek

O zmianę wyroku w zaskarżonej części i uniewinnienie oskarżonego A. K. (1) od zarzucanych mu czynów, ewentualnie o uchylenie wyroku w tej części i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Analiza całokształtu ujawnionego przez Sąd Okręgowy materiału dowodowego, który nie wymagał tu uzupełnienia, jest niezwykle staranna, odwołuje się do wszystkich istotnych dla rozstrzygnięcia okoliczności, kompleksowo ocenia wszystkie dowody, uwzględniając linię obrony prezentowaną przez oskarżonego, której logiczne i zgodne z doświadczeniem życiowym nie daje wiary, znajdując prawidłowy wyraz w obszernych pisemnych motywach zaskarżonego wyroku, z którymi identyfikuje się też skład orzekający sądu odwoławczego, bez potrzeby powtarzania przywołanych tam argumentów.

W konsekwencji też nie sposób przyjąć za błędne ustalenia faktyczne dające podstawę do uznania zachowania oskarżonego A. K. (1) jako realizujące w warunkach ciągu przestępstw i współsprawstwa dwóch występków umyślnego paserstwa o jakim mowa w art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.

Jednocześnie uwzględniając wysoki stopień społecznej szkodliwości tych czynów związanych ze znaczną wartością przedmiotu paserstwa, grupowym i premedytowanym ich popełnieniem, nie sposób orzeczonej w umiarkowanej wysokości grzywny oraz kary pozbawienia wolności z dobrodziejstwem warunkowego zawieszenia jej wykonania, a także orzeczonego częściowo obowiązku naprawienia szkody na rzecz J. G. uznać za rażąco represyjne w rozumieniu przepisu art. 438 pkt 4 k.p.k.

Reasumując Sąd Okręgowy - niezależnie od w/w dowodów miał w polu widzenia zeznania A. K. (2) - nie oparł się na domniemaniach w ocenie świadomości oskarżonego A. K. (1) co do przestępczego pochodzenia artykułów AGD i sprzętu RTV
pozostających w ukryciu, a następnie w zbyciu których pomagał, nie wykroczył poza reguły prawidłowego dowodzenia dokonując ustaleń faktycznych w oderwaniu od materiału dowodowego wbrew zasadom logiki i doświadczenia życiowego, co apelację obrońcy czyni bezzasadną.

Zatem orzeczono jak w części dyspozytywnej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1

Przedmiot utrzymania w mocy

Sprawstwo i wina oskarżonego w zakresie oby przypisanych występków paserstwa oraz kara i obowiązek częściowego naprawienia szkody.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd Apelacyjny nie podzielił argumentów apelacji uznając, że zaoferowana przez Sąd Okręgowy ocena dowodów jest trafna i nie narusza powołanych przez obrońcę przepisów postępowania, co nadto w konsekwencji skutkowało dokonaniem prawidłowych ustaleń faktycznych, jako zgodnych z logiką i doświadczeniem życiowym.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1

Przedmiot i zakres zmiany

W części dotyczącej punktu 13 w zakresie uzupełnienia podstawy prawnej skazania
o stwierdzenie, że dotyczy przepisów kodeksu karnego obowiązujących do dnia 7 czerwca 2010 roku jako względniejszych w zw. z art. 4 § 1 k.k.

Zwięźle o powodach zmiany

Sąd Apelacyjny w tej części podzielił argumentację przytoczoną w środku odwoławczym wniesionym przez prokuratora.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 4

Wobec konieczności wykonania obowiązku naprawienia szkody zastosowano unormowania zawarte w przepisie art. 624 § 1 k.p.k.

7.  PODPIS

SSA Mirosław Ziaja SSA Barbara Suchowska SSA Beata Basiura

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego A. K. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

w całości

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Renata Kopiec
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Katowicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Barbara Suchowska,  Beata Basiura
Data wytworzenia informacji: