Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

Przewodniczący

SSA Barbara Suchowska

Sędziowie

SSA Mirosław Ziaja (spr.)

SSA Beata Basiura

Protokolant

Anna Moczek

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 231/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Bielsku - Białej z dnia 4 lutego 2019 roku, sygn. III K 128/14 - w części dotyczącej oskarżonego M. M.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego M. M.

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzuty opisane w apelacji w 4 punktach.

3.1.

Naruszenia przepisów postępowania, a to art. 7 k.p.k. i art. 5 § 2 k.p.k.
i art. 4 k.p.k. poprzez dowolną ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, wybiórcze przydanie waloru wiarygodności zeznaniom świadków (wcześniejszych współoskarżonych w sprawie) tylko w takim zakresie w jakim pozwalały na przypisanie M. M. popełnienie zarzucanego mu czynu z pominięciem rozbieżności i licznych sprzeczności w tych zeznaniach oraz z pominięciem okoliczności, że współoskarżony A. M. zeznaniami stwarzał dla siebie korzystną sytuację pozwalającą na skorzystanie z dobrodziejstwa instytucji przewidzianej w art. 60 § 2 k.k., nadto poprzez naruszenie zasady obiektywizmu wyrażające się w pominięciu faktów i dowodów korzystnych dla M. M., w szczególności zeznań świadka K. N. złożonych na rozprawie w dniu 19 czerwca 2018 roku, a w konsekwencji błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia przejawiający się w przyjęciu, że oskarżony brał udział
w kradzieży papierosów na szkodę G. K. oraz,
że pośredniczył w sprzedaży koparko - ładowarki (...) nr fabryczny (...) o wartości 295.931,50 zł pochodzącej z wyłudzenia leasingu, podczas gdy prawidłowo oceniony materiał dowodowy prowadzi do przeciwnego wniosku, a nadto z ostrożności procesowej zarzucił rażącą w stosunku do winy i społecznej szkodliwości czynów niewspółmierności kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy w sposób obiektywny ocenił całokształt ujawnionego w sprawie materiału dowodowego z zachowaniem reguł logiki i doświadczenia życiowego, mając w polu widzenia prezentowaną przez oskarżonego M. M. linię obrony przeczącą sprawstwu oraz ewentualne dowody wspierające obronę tego oskarżonego, a nadto też nie pominął faktu skorzystania przez A. M. z dobrodziejstwa o jakim mowa w przepisie
art. 60 k.k. (co trafnie przeanalizował przez pryzmat publikowanego orzecznictwa sądów
i starannie ocenił z punktu widzenia wartości dowodu z pomówienia), co ocenę tą pozwala uznać jako chronioną zasadą o jakiej mowa w art. 7 k.p.k., a nadto nie nabrał wątpliwości
o jakich mowa w art. 5 § 2 k.p.k., pozwalających na uruchomienie zasady in dubio pro reo, co w konsekwencji pozwoliło na dokonanie prawidłowych ustaleń faktycznych w zakresie czynów przypisanych oskarżonemu wraz z właściwą prawnokarną oceną jego zachowania, znajdując wyraz w obszernych i starannych motywach pisemnych, sporządzonych zgodnie
z art. 424 k.p.k., w całości aprobowanych przez sąd odwoławczy.

Nadto też rozstrzygnięcie w części dotyczącej orzeczonych kar jednostkowych pozbawienia wolności i grzywny w pełni odwołuje się do przesłanek z art. 53 k.k., nie nosząc cech rażącej represyjności jeśli uwzględnić uprzednią karalność i poziom demoralizacji oskarżonego. Podobnie orzeczone kary łączne uwzględniające także zasadę asperacji, jako zgodne
z prawem i akceptowalne społecznie, nie sposób uznać za rażąco niewspółmiernie surowe.

Wbrew sugestiom obrońcy stopień społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonemu był znaczny, co musiało znaleźć wyraz w orzeczonych karach,
a dotychczasowy tryb życia oskarżonego związany z nieskutecznością uprzedniej represji karnej, nie pozwalał na ukształtowanie wobec niego pozytywnej prognozy kryminologiczno - społecznej, umożliwiającej skorzystanie z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej łącznie kary pozbawienia wolności.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów, ewentualnie jego uchylenie i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, ewentualnie zmianę tego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary łagodniejszej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Jak podkreślono to wyżej analiza ujawnionego w sprawie materiału dowodowego pozwoliła przyjąć, że Sąd Okręgowy dokonując jego oceny nie naruszył zasady obiektywizmu, a nadto uczynił to będąc chroniony zasadą o jakiej mowa w przepisie art. 7 k.p.k. oraz nie nabrał wątpliwości w stopniu pozwalającym na uruchomienie zasady wyrażonej w art. 5 § 2 k.p.k.

Istota obrony sprowadzająca się gołosłownie do przeczenia sprawstwa, skupiła się w głównej mierze na kontestowaniu wartości dowodów obciążających i to jak się wydaje dość wybiórczo.

Oskarżony realizując swe uprawnienia procesowe i odmawiając wyjaśnień w żaden sposób nie uwiarygodnił faktu, że nie brał udziału w obu przypisanych mu czynach, jak też nie podważył skutecznie dowodów go obciążających.

Tym samym trudno przyjąć, by Sąd Okręgowy ustalił fakty stanowiące podstawę przyjętej odpowiedzialności karnej oskarżonego w oderwaniu od materiału dowodowego wbrew zasadom logiki i doświadczenia życiowego.

Jak wyartykułowano to wyżej sąd meriti był w pełni uprawniony do uznania za wiarygodne obciążających zeznań świadka A. M. i to niezależnie, że w konkretnym wypadku wiązało się to z określonymi profitami procesowymi, co trafnie i starannie omówił uwzględniając wskazania publikowanej judykatury.

Co się tyczy czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 22 zaskarżonego wyroku (współudział w kradzieży papierosów na szkodę G. K.), obrońca pominął,
że o sprawstwie M. M. nie decydowały jedynie zeznania A. M., ale też depozycje R. L., gdzie obaj przyznali się do popełnienia zarzucanego im czynu, opisując przygotowanie do niego, przebieg w tym skład grupy osobowej, która czynu tego dokonała, rolę poszczególnych osób, wartość skradzionych papierosów i sposób podziału łupów.

Obaj nie mieli też żadnych powodów, aby bezpodstawnie o udział w przestępstwie obciążać oskarżonego M. M..

Powyższe dowody zatem trafnie stanowiły podstawę prawidłowych ustaleń faktycznych, a co za tym idzie przyjęcia, że oskarżony M. M. w warunkach współsprawstwa, a jeśli uwzględnić i inne przestępstwa, których się dopuścił oraz prezentowany tryb życia, także
w warunkach art. 65 § 1 k.k., zachowaniem swoim zrealizował znamiona występku o jakim mowa w przepisie art. 279 § 1 k.k.

W związku z powyższym brak jest też logicznych podstaw, aby zdezawuować zeznania R. L. i A. M. w zakresie w jakim o współudział obciążali oskarżonego M. M.odnośnie występku paserstwa opisanego w punkcie
24 zaskarżonego wyroku (pomoc w zbyciu koparko - ładowarki (...) w listopadzie 2008 roku pochodzącej z wyłudzenia leasingu), przy czym trafnie Sąd Okręgowy miał w polu widzenia i to, że w końcowej fazie realizacji tego czynu A. M. był pozbawiony wolności.

Nie budzą tu wątpliwości okoliczności wyłudzenia leasingu przedmiotowej koparko - ładowarki przez D. N. za co ten został prawomocnie skazany, jak
i posiadania jej następnie przez T. K., z którym w kontakt wszedł A. M. oferując oddanie 35.000 zł wpłaconych na pierwszą ratę.

Zeznania R. L. i A. M. pozwalają natomiast przyjąć,
że oskarżony M. M.partycypował w zapłacie tej kwoty, wpłaceniem 12.500 zł, a przez to miał uczestniczyć w podziale zysku ze sprzedaży przedmiotowej koparko - ładowarki, którą po dostarczeniu A. M. w marcu 2009 roku zbyli za 65.000 zł za pośrednictwem znanego z aresztu K. N., pod K. nieustalonemu nabywcy, przy czym pozostałą po odliczeniu nakładów kwotę podzielili na 5 części.

Wprawdzie świadek K. N. przesłuchiwany w charakterze świadka zaprzeczył udziałowi w tym przestępstwie M. M., jednak Sąd Okręgowy logicznie zeznaniom
w tej części odmówił wiarygodności, opierając się na spójnych z innymi dowodami wyjaśnieniach świadka ze śledztwa.

Jako, że również i w tym wypadku ocena dowodów zaoferowana przez sąd a quo nie budzi zastrzeżeń, brak jest podstaw, aby uznać za błędne przyjęte za podstawę wyroku
w zaskarżonej części ustalenia faktyczne.

Tym samym prawidłowo też Sąd Okręgowy zachowanie oskarżonego M. M.
w inkryminowanym miejscu i czasie uznał za realizujące znamiona występku o jakim mowa w przepisie art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.

Jednocześnie wobec braku powodów do kwestionowania orzeczonych kar jednostkowych oraz łącznych, jak i obowiązku naprawienia szkody, o czym była mowa wyżej, sąd II instancji nie znalazł podstaw do zreformowania zaskarżonego wyroku zgodnie z intencją oskarżonego, czy też orzeczenia o charakterze kasatoryjnym.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1

Przedmiot utrzymania w mocy

W części dotyczącej sprawstwa, winy, orzeczonych kar oraz obowiązku naprawienia szkody.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd nie znalazł podstaw w argumentach zaoferowanych przez obrońcę do podważenia oceny dowodów i ustaleń faktycznych przyjętych przez Sąd Okręgowy pozwalających na zreformowanie bądź uchylenie wyroku zgodnie z intencją apelującego.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1

Przedmiot i zakres zmiany

W części dotyczącej punktów 22 i 24 w zakresie potrzeby uzupełnienie podstawy prawnej skazania i wymiaru kary o stwierdzenie, że dotyczą przepisów kodeksu karnego w brzmieniu do dnia 7 czerwca 2010 roku w zw. z art. 4 § 1 k.k.

Zwięźle o powodach zmiany

Sąd Apelacyjny w tej części podzielił argumentację przytoczoną w środku odwoławczym wniesionym przez prokuratora.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 3

Zasądzono wyznaczonemu obrońcy z urzędu koszty tej obrony w postępowaniu odwoławczym według norm przepisanych.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 4

Wobec konieczności odbycia kary pozbawienia wolności i wykonywania obowiązku naprawienia szkody zastosowano unormowanie z art. 624 § 1 k.p.k.

7.  PODPIS

SSA Mirosław Ziaja SSA Barbara Suchowska SSA Beata Basiura

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego M. M.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

w całości

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana