Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

Przewodniczący

SSA Waldemar Szmidt

Sędziowie

SSA Michał Marzec (spr.)

SSO del. Rafał Doros

Protokolant

Agnieszka Bargieł

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 34/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 28 października 2019 roku IV K 74-16

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

3.1.

apelacja obrońcy - obraza przepisów postepowania

1. art. 7 kpk

2. art. 424 § 1 kpk

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

1.  Apelacja nie kwestionuje ustaleń faktycznych w zakresie sposobu przyjmowania
i podpisywania wniosków przez oskarżonego, które umożliwiały zawarcie umów ubezpieczenia, a jedynie jego świadomość co do pozyskiwania fikcyjnych klientów przez K. T.i S. Z.. Apelacja nie kwestionuje także oceny zeznań świadków przesłuchanych w niniejszej sprawie. Zarzuty apelacji opierają się na argumentacji nie mającej potwierdzenia w materiale dowodowym sprawy, dlatego na wstępie należy kilka faktów jasno podkreślić. Oskarżony M. B. zawarł w dniu 1 lipca 2012 roku umowę nr (...) z (...) i w związku z tym miał uprawnienia do występowania w imieniu Towarzystwa i zawierania umów. Pozostali oskarżeni takiej umowy w okresie przypisanego oskarżonemu B. czynu nie mieli, gdyż podobnych umów z (...)nie podpisali. Umowę taką oskarżony T. podpisał dopiero w dniu 12 sierpnia 2014 roku jako Prezes (...) sp. z o.o. w W.. Co prawda oskarżony T. został zarejestrowany w (...) jako osoba wykonująca czynności agencyjne
w dniu 7 maja 2014 roku, ale wnioski zawarte po tej dacie –

z dnia 15 i 16 maja 2014 roku także zostały podpisane przez oskarżonego B.. Rola jaką w rzeczywistości pełnił K. T.w okresie do czerwca 2014 roku nie wynikała z umocowań prawnych, ale była konsekwencją ustnej umowy jaką zawarł z nimi oskarżony B., która obejmował również podział wysokiej prowizji otrzymywanej ze (...) za każdego klienta. Każdy wniosek o ubezpieczenie ujęty w przypisanym mu czynie była był podpisywany przez oskarżonego B., jako jedynie uprawnionego do ich podpisywania. Zgodnie z klauzulą zawartą w tych wnioskach oskarżony B. potwierdzał prawdziwość i rzetelność danych osobowych w nich zawartych poświadczając własnym podpisem, że wniosek został wypełniony i podpisany w jego obecności. Po przesłaniu wniosku i wystawieniu polisy ze (...) były przelewane wyłącznie na konto agencji (...) M. B. kwoty tytułem należnych prowizji. Potem oskarżony, jak twierdził, po pozostawieniu 10-15 %, resztę prowizji według ustalonych ustnie zasad przelewał pozostałym oskarżonym. Jeżeli oceniać materiał dowodowy poprzez pryzmat tych faktów, a nie twierdzeń apelacji, że w okresie przypisanego osk. B. czynu oskarżony T. miał pełnomocnictwo (...)do podpisywania umów i prowadził działalność agencyjną oraz uwzględniając to, że oskarżony w ogóle nie kontaktował się z klientami wymienionymi w zarzutach, a jedynie podpisywał umowy przedłożone mu przezK. T.to wniosek, że miał świadomości co do dokonywanych oszustw należy uznać za trafny. Naiwność twierdzenia oskarżonego, że nie miał wiedzy i nie znał znaczenia klauzuli widniejącej na każdym wniosku dotyczącej poświadczenia odebrania danych i złożenia podpisów przez wnioskodawców w jego obecności zwalnia sąd od odnoszenia się do tego argumentu. Zasłanianie się zaufaniem do K. T.jako przyczyną postępowania jest niewiarygodne w sytuacji, w której to zaufanie nie miało żadnych racjonalnych podstaw. Oskarżony od początku procederu ani raz nie sprawdził prawdziwości danych z wniosków mimo, że podpisał na ich podstawie 24 polisy w czasie 6 miesięcy i otrzymał za nie 731 769,00 złotych prowizji. Nie sprawdził także czy wpłaty wynikające z podpisanych polis są prawidłowo realizowane. Informację
o zaległościach we wpłatach uzyskał z (...)i dopiero wtedy podjął rozmawiał z T.. Także dla Sądu Apelacyjnego nie ulega wątpliwości, że oskarżony wespół z oskarżonym T. wspólnie ustalili sposób wyłudzenia wysokich prowizji od (...)i później także z oskarżonym Z. konsekwentnie go realizowali.

2.  Nawet informacja z (...)o zaległościach w opłacie składek nie zmieniła sposobu postępowania oskarżonego. Oskarżony wyjaśnił, że rozmawiał z T. po tym jak uzyskał z (...) informację o zaległościach. Sąd Okręgowy ustalił, że taka rozmowa mogła mieć miejsce między majem a lipcem 2014 roku. Wbrew zarzutowi z pkt 2 apelacji rozmowa ta nie doprowadziła do uregulowania wpłat przez klientów, gdyż w lipcu 2014 roku (...) wstrzymała wypłatę ostatniej prowizji, po tym jak wykryła oszustwo. Obrońca w ogóle pomija, że oskarżony kłamał w tej kwestii, gdyż istota jego tłumaczenia sprowadzała się do tego, że po tej rozmowie kontakt
z T. się urwał i nie miał wpływu na uregulowanie należności. Tymczasem Sąd Okręgowy ustalił, czego apelacja nie kwestionuje, że oskarżony oddał do użytkowania T. swój samochód A. i ten oddał mu go nie wcześniej niż 16 września 2014 roku. Kontakt zatem obaj oskarżeni ze sobą cały czas mieli, także po tym jak cały proceder został wykryty.

3.  Zarzut obrazy art. 424 §1 kpk jest zupełnie chybiony i nie ma wpływu na treść wyroku.

4.  Braki uzasadnienia, które wskazuje w apelacji obrońca oskarżonego, niezależnie od innych okoliczności nie mają znaczenia dla treści wyroku. Zupełnie pozbawione znaczenia są rozważenia dotyczące racjonalności popełnienia oskarżonego, jako sprawcy przestępstwa. Natomiast stwierdzenia apelacji, że wnioski przywiezione przez T. były sprawdzane pod względem formalnym przez oskarżonego jest sprzeczne z materiałem dowodowym sprawy. Chyba, że obrońca rozumie przez to, że wszystkie rubryki były wypełnione in podpis złożony ale taka kontrola nie koresponduje z tym co powinien robić oskarżony.

Wniosek

Zmiana i uniewinnienie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut niezasadny, to wniosek nie mógł być uwzględniony

3.2.

Apelacja obrońcy błąd w ustaleniach faktycznych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten został już omówiony przy okazji poprzednich zarzutów. Skoro Sąd Okręgowy nie dopuścił się obrazy prawa procesowego w zarzucanym zakresie i prawidłowo ocenił zgromadzony materiał dowodowy, to nie popełnił tym samym błędu w ustaleniach faktycznych w zakresie winy oskarżonego. Zarzut, że oskarżony nie mógł wiedzieć, że osoby podpisujące wnioski były osobami zaprzyjaźnionymi lub spokrewnionymi z oskarżonym T. bądź pracownikowi jego firmy nie może podważyć prawidłowości ustaleń faktycznych. Oczywiście, że mógł wiedzieć wystarczyło tylko wykonywać swe obowiązki. Przy wypełnianiu wniosków. Obowiązkiem oskarżonego było spisywanie wniosków w obecności klientów i osobiste odbieranie od nich podpisów. Elementem wprowadzenia w błąd(...) było to, że poświadczał osobistym podpisem, że to robił. Skoro swych obowiązków nie wykonywał świadomie tak jak to wynikało z przepisów, to trudno żeby zarzut, że nie znał osób, które składały wnioski uznać, za merytoryczny. Wszystkie prowizje otrzymane ze (...) dzielił między siebie i pozostałych oskarżonych. Także dla sądu odwoławczego nie budzi wątpliwości, ze działał w zakresie swego zamiaru bezpośredniego, a nie tylko godził się na współdziałanie w oszustwie zgonie z ustalonym podziałem ról. Kwestia ta była już omówiona wyżej. To, że oskarżony nie przyznaje się do winy i stara się zaprzeczyć faktom, nie może wpłynąć na prawidłową ocenę jego zamiaru działania.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.3.

Zarzut apelacji prokuratora rażącej niewspółmierności kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ma rację prokurator, że kara orzeczona wobec oskarżonego B. jest rażąco niewspółmiernie łagodna. Jeśli zważyć, że oskarżony był główną postacią popełnionego przestępstwa, gdyż tylko on miał uprawnienia do działania w imieniu (...)
i bez niego do czynu by nie doszło oraz znaczną wysokość nie naprawionej dotąd szkody, która wynosiła ponad 731 tysięcy złotych, to poprzestanie na karze pozbawienia wolności
z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest nieuzasadnione. Z pewnością takim wystarczającym uzasadnieniem nie są okoliczności wskazane przez sąd I instancji w części argumentującej warunkowe zawieszenie wykonania kary łącznej. Nie określone bliżej warunki i właściwości osobiste, postawa oskarżonego przed i po popełnieniu czynu, w tym w czasie rozprawy, nie mogą uzasadnić decyzji o poprzestaniu na karze, która nie niesie żadnej wymiernej dolegliwości dla oskarżonego. Sąd Okręgowy ograniczając ocenę okoliczności decydujących o warunkowym zawieszeniu wykonania kary łącznej, do kwestii wynikających z uzasadnienia, zupełnie abstrahował od czynu popełnionego przez oskarżonego. Prawidłowe miarkowanie kary za popełniony czyn, musi uwzględniać zarówno rolę oskarżonego jak i wysokość społecznej szkodliwości czynu, z czym wiąże się wysokość szkody. Sąd Okręgowy nie uwzględnił, że warunkowe zawieszenie jest możliwe tylko wtedy, gdy pozwala na osiągnięcie celów kary. Cele kary, co jasno wynika z treści art. 53 kk, to nie tylko prewencja indywidualna, ale także ogólna. Ma rację prokurator, że czyn popełniony przez oskarżonego jest społecznie naganny i kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, w kontekście podniesionych okoliczności, miałby negatywny społecznie odbiór. Z punktu widzenia prewencji indywidualnej także oskarżonemu należy dobitnie wykazać, że popełnianie takich czynów jest nieopłacalne i temu w większym stopniu będzie służyć kara bezwzględna pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu Apelacyjnego kara
2 lat pozbawienia wolności, bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, stanowi sprawiedliwą odpłatę za popełniony czyn, gdyż jest adekwatna do stopnia zawinienia
i społecznej szkodliwości czynu oraz uwzględnia wszystkie istotne okoliczności obciążające i łagodzące.

Wniosek

Zmiana wyroku i wymierzenie oskarżonemu kary 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz uchylenie pkt 2 i 3 wyroku

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzut częściowo zasadny i zmiana wyroku poprzez uchylenie orzeczenia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności i oddaniu pod dozór z pkt 2 i 3 wyroku

3.4.

Zarzut apelacji prokuratora obrazy prawa procesowego
art. 624 § 1 kpk

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zasądzenie kosztów sądowych postępowania przed sadem I instancji jest zasadą, od której jest wyjątek określony treścią art. 624 kpk. Ma rację prokurator zarzucając, że powyższy wyjątek w wypadku wszystkich oskarżonych nie zachodzi. Sąd Okręgowy nie tylko nie wykazał, ale nawet nie starał się tego robić, że uiszczenie kosztów sądowych byłoby zbyt uciążliwe dla oskarżonych. Zdaniem Sądu Apelacyjnego brak przesłanek do tego rodzaju ocen. Oskarżony B. prowadzi działalność gospodarczą i osiąga dochodu umożliwiające mu spłatę tych kosztów. Pozostali oskarżeni przebywają poza krajem
i uniemożliwili ocenę ich sytuacji majątkowej.

Wniosek

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro brak podstaw do zwolnienia, to należało zasądzić od oskarżonych wydatki postępowania oraz opłatę za I instancję. W wypadku oskarżonego B. Sąd Apelacyjny antycypując orzeczenie o opłacie za obie instancje w wyroku odwoławczym, pominął orzeczenie o opłacie wobec tego oskarżonego za I instancję.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Pkt 1 wyroku w zakresie dotyczącym winy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd Okręgowy prawidłowo ustala, że oskarżony wprowadzał w błąd (...) co do faktu, że wnioski były wypełniane w jego obecności jako osoby uprawnionej. Oskarżony był obowiązany w obecności klienta sprawdzić poprawność wniosku, stwierdzić tożsamość na podstawie dowodu osobistego i wpisać dane do wniosku i polisy. Tymczasem oskarżony nie miał kontaktu żadną z osób, na których dane wypełniono wnioski ubezpieczeniowe.
W efekcie zawierał umowy ubezpieczeniowe, których skutkiem było doprowadzenie do niekorzystnego rozporządzenie poprzez wypłacanie przez (...) wysokich prowizji w sytuacji, gdy składki wynikające z tych umów nie były opłacane. Ustalenia faktyczne dokonane w niniejszej sprawie w oparciu o prawidłowo przeprowadzony materiał dowodowy został poczynione zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów określonej wart. 7 kpk i mają pełne potwierdzenie w materiale dowodowym sprawy. W efekcie słusznie Sąd Okręgowy uznał, że oskarżony dopuścił się przypisanego mu przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw.
z art. 12 kk w brzmieniu sprzed 1 lipca 2015 roku w zw. z art. 4 § 1 kk

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Pkt 2 i 3 wyroku poprzez ich uchylenie

Zwięźle o powodach zmiany

Sąd Apelacyjny uznał, że kara orzeczona wobec oskarżonego w pkt 1 wyroku z uwagi na jej warunkowe zawieszenie /pkt 2 wyroku/ i oddanie pod dozór /pkt 3 wyroku/ jest rażąco niewspółmiernie łagodna, gdyż nie stanowi wystraczającej dolegliwości za popełniony czyn
z uwagi na stopień winy, społecznej szkodliwości i wysoką szkodę. Taką dolegliwość będzie pełnić kara orzeczona w pkt 1 wyroku w wymiarze bezwzględnym.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Na mocy art. 636 § 1 kpk oraz art. 2 ust. 1 pkt 4 i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia
23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądzono os oskarżonego wydatki postępowania odwoławczego oraz opłatę w kwocie 300 złotych

PODPIS

SSO Rafał Doros SSA Waldemar Szmidt SSA Michał Marzec

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość rozstrzygnięcia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Pkt 1,2 i 3 wyroku

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana