Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

POSTANOWIENIE

Dnia 28 marca 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2014 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi powoda na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w Częstochowie, sygn. akt I C 286/12

z powództwa J. J.

przeciwko Skarbowi Państwa – Prezesowi Sądu Okręgowego w (...), Prezesowi Sądu Rejonowego (...), Prezesowi Sądu Rejonowego (...), Prezesowi Sądu Rejonowego w (...), Prezesowi Sądu Rejonowego w (...), Prezesowi Sądu Rejonowego w (...), Prezesowi Sądu Okręgowego w (...), Prezesowi Sądu Apelacyjnego w (...), Prezesowi Sądu Okręgowego w (...), Prezesowi Sądu Apelacyjnego we (...)

o zapłatę

p o s t a n a w i a:

odrzucić skargę.

UZASADNIENIE

Pismami, które wpłynęły do Sądu Apelacyjnego w Katowicach w dniach 29 stycznia 2014 r. , 24 lutego 201 4r. 3 marca 2014 r. – za pośrednictwem Sądu Okręgowego w Częstochowie – J. J. po raz kolejny domagał się stwierdzenia przewlekłości w prowadzonym przez Sąd Okręgowy w Częstochowie pod sygnaturą akt I C 286/12 postępowaniu, wskazując, że nieuzasadniona okolicznościami zwłoka w rozpoznawaniu sprawy przez ten Sąd w okresach:

- od 15 grudnia 2012r. do 21 stycznia 2014 r.;

- od 15 grudnia 2012 r. do 18 lutego 2014 r.;

- od 15 grudnia 2012 r. do 25 października 2013 r.

była przyczyną powstania po jego stronie „strat finansowych i zdrowotnych”.

W odpowiedzi na skargę Skarb Państwa – Prezes sądu Okręgowego w (...) wnosił o jej odrzucenie.

Rozpoznając skargę Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Postanowieniem z dnia 17 stycznia 2013r. r. Sąd Apelacyjny w Katowicach oddalił skargę J. J. o stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w Częstochowie, sygn. akt I C 286/12. Z motywów postanowienia wynika, iż skarga dotyczyła okresu od 4 września 2012 roku do 13 grudnia 2012 roku.

Niniejsza skarga w zakresie w jaki dotyczy okresu od 4 września 2012 roku do 13 grudnia 2012 roku winna ulec odrzuceniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznawania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843) w związku z art. 199§1 pkt. 2 kpc oraz art. 397§2 kpc.

Jeśli natomiast chodzi o okres po 13 grudnia 2012 r. do 18 lutego 2014 r. to wskazać należy, iż jak wynika z treści skargi oraz uzupełniających ją pism powoda, skarżący domaga się stwierdzenia przewlekłości postępowania, przy czym nie wskazuje dokładnie w jakich uchybieniach przepisom postępowania upatruje zasadności skargi powołując się na bliżej niesprecyzowane „opieszałe rozpoznanie” „opieszałe wezwanie do uzupełnienia” bliżej nieokreślonego „pisma” oraz „wydanie wyroku” czy „wydanie decyzji” jak również „możliwość zaskarżenia”. W szczególności skarżący nie wskazał czynności procesowych, których Sąd Okręgowy zaniechał lub które podjął wadliwie, co w konsekwencji miałoby skutkować przewlekłością postępowania.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U.2004.179.1843 ze zm.), skarga powinna, poza spełnieniem wymagań przewidzianych dla pisma procesowego i żądania stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy oraz zawierać przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie.

Według unormowania zawartego w art. 2 ust. 2 wymienionej ustawy dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty sprawy.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów powszechnych, Sądu Najwyższego jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego "przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie", o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy, nie może sprowadzać się do zakwestionowania czasu trwania dotychczasowego procesu sądowego, uznawanego przez stronę skarżącą za nadmiernie wydłużony. Przez przytoczenie tych okoliczności należy rozumieć obowiązek skarżącego wskazania konkretnych czynności procesowych, których sąd orzekający zaniechał lub które podjął wadliwie, a które wskazywałyby na doprowadzenie do przewlekłości postępowania (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 2005 r., sygn. akt III SPP 103/05, OSNP 2006, nr 1-2, poz. 35, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 czerwca 2007 r., III SPP 16/07, OSNP 2008/9-10/153, LEX nr 166488, postanowienie NSA w Warszawie z 19 sierpnia 2011 r., I OPP 58/11 i in).

W orzecznictwie podkreśla się też, że jeżeli sąd rozpatrujący skargę ma w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd z uwzględnieniem charakteru sprawy, stopnia faktycznej i prawnej jej zawiłości oraz znaczenia dla strony wnoszącej skargę rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowania się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania (art. 2 ust. 2 ustawy), to skarga powinna wyraźnie wskazywać, w którym miejscu postępowania doszło do uchybienia przez sąd orzekający terminowości bądź prawidłowości podjętych czynności sądowych.

Jak wyżej wskazano skarżący ograniczył się w skardze tylko do zakwestionowania ogólnego czasu trwania postępowania w sprawie II C 578/12 Sądu Okręgowego w Katowicach, co należy uznać za niewystarczające dla spełnienia przesłanki „przytoczenia okoliczności uzasadniających żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania”, a tym samym skarga nie odpowiada wymaganiu z art. 6 ust. 2 ustawy, co po myśli art. 9 ust. 1 ustawy powoduje jej odrzucenie również w części dotyczącej okresu od 13 grudnia 2012 r. do 18 lutego 2014 r.