Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

POSTANOWIENIE

Dnia 27 kwietnia 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach, Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSA Roman Sugier

Sędziowie: SA Anna Bohdziewicz

SA Ewa Solecka (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2016 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W.

przeciwko A. K.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

od zarządzenia przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w Katowicach z dnia
19 lutego 2016 r. sygn. akt I Nc 126/16

postanawia:

1) oddalić zażalenie;

2) oddalić wniosek powoda o zwrot opłaty od zażalenia.

SSA Ewa Solecka SSA Roman Sugier SSA Anna Bohdziewicz

Sygn. akt I ACz 347/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem z dnia 19 lutego 2016 r. Sąd Okręgowy zwrócił pozew powoda wskazując, że powód reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika nie uiścił opłaty sądowej od pozwu w wymaganej wysokości.

Zażalenie na powyższe rozstrzygnięcie złożył powód. Zarzucił naruszenie art.
13 ust. 1a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy powód roszczenie swe wywodzi z czynności bankowej. W oparciu o powyższy zarzut skarżący wniósł
o uchylenie zaskarżonego zarządzenia oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Powód - (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. wniósł pozew w postępowaniu upominawczym o zapłatę od pozwanego kwoty 127. 673, 36 zł wraz z ustawowymi odsetkami. Jako podstawę żądania powód powoływał, że pozwany jest dłużnikiem (...) S. A. z siedzibą we W., a powód na podstawie umowy cesji nabył od banku powyższą wierzytelność.

Zgodnie z treścią art. 13 ust. 1a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2014 r., poz. 1025, dalej: uksc) w sprawach o roszczenia wynikające z czynności bankowych,
o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (tekst jednolity Dz.U. z 2015 r., poz. 128, dalej: prawo bankowe), opłata stosunkowa wynosi 5% przedmiotu sporu, nie mniej niż 30 zł i nie więcej niż 1 000 zł. Przepis ten wprowadzony został ustawą z dnia 25 września 2015 r.
o zmianie ustawy – Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1854).

Wskazanie jakie czynności należy traktować jako czynności bankowe nastąpiło w przepisie art. 5 ust 1 i 2 prawa bankowego.

Trafnie uznał Sąd pierwszej instancji, że wprawdzie źródłem roszczenia powoda była czynność bankowa, dokonana przez pozwanego z (...) S.A., jednakże już roszczenie powoda nie wywodzi się z czynności bankowej, tylko z umowy cesji wierzytelności. Umowa cesji wierzytelności ze strony funduszu sekurytyzacyjnego nie stanowi czynności bankowej w rozumieniu cyt. art. 5 ust. 2 pkt. 5 prawa bankowego, bowiem nie jest dokonywana przez bank tylko podmiot zajmujący się przejmowaniem wierzytelności bankowych, dlatego nie ma zastosowania wobec takiego podmiotu regulacja wprowadzona art. 13 ust. 1a uksc. Treść art. 5 ust. 2 stanowi wyraźnie o czynnościach „o ile są one wykonywane przez banki”. Czynność cesji zatem dla banku stanowi czynność bankową, a dla innego podmiotu - nie.

Za powyższą interpretacją znowelizowanego przepisu art. 13 ust. 1a uksc przemawia ratio legis wprowadzonej normy. Wprowadzona ona bowiem została nowelizacją ustawy prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw. Nowelizacja w głównej mierze na celu miała uchylenie przepisów art. 96 – 98 prawa bankowego, dotyczących bankowego tytułu egzekucyjnego. Do tej pory banki miały dogodniejszą możliwość dochodzenia swych roszczeń, a to tylko poprzez wystawienie bankowego tytułu egzekucyjnego, zmiana prawa bankowego odsyła już banki na drogę sądową. Powiązanie nowelizacji tych dwóch ustaw prowadzi do wniosku, iż intencją ustawodawcy, przy wprowadzeniu art. 13 ust. 1a uksc, było złagodzenie ciężaru fiskalnego na bankach, które masowo dochodzą swych roszczeń, a dotychczas były uprzywilejowane w ich egzekucji. Sąd Apelacyjny w Katowicach już wcześniej rozważał zagadnienie dotyczące możliwości korzystania przez inne podmioty z przywileju w zakresie opłat wynikających z art. 13 ust 1a uksc, gdzie wyraził w tym przedmiocie negatywne stanowisko z argumentacją tożsamą z przytoczoną wyżej, którą Sąd Apelacyjny w Katowicach w obecnym składzie podziela w całości (postanowienie z 13 stycznia 2016r., sygn. akt I ACz 1/16, postanowienie z 22 marca 2016r., sygn. akt I ACz 260/16). Prowadzi to do wniosku, że opłata w niniejszej sprawie wynosić winna 5% wartości przedmiotu sporu, co prawidłowo przyjął Sąd pierwszej instancji. Ponieważ fachowy pełnomocnik powoda uiścił jedynie kwotę 1 000 zł (k. 19) prawidłowo na podstawie art. 13 ust. 1a uksc i art. 130 ²§1 kpc zarządzono zwrot pozwu.

Z przedstawionych względów na podstawie art. 385 kpc w związku z art. 397§2 kpc w zw. z art. 398 kpc orzeczono jak w punkcie 1 sentencji.

W takiej sytuacji nie mógł też zostać uwzględniony wniosek powoda o zwrot opłaty od tego środka odwoławczego, skoro w świetle art. 79 ust. 1 pkt 1 lit. e uksc następuje to jedynie w przypadku jego uwzględnienia. Wniosek w tym przedmiocie Sąd Apelacyjny zatem oddalił, o czym orzeczono jak w punkcie 2 sentencji.

SSA Ewa Solecka SSA Roman Sugier SSA Anna Bohdziewicz