Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 sierpnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSA Wojciech Bzibziak (spr.)
Sędziowie	SSA Maria Małek - Bujak SSA Alicja Kolonko
Protokolant	Agnieszka Turczyńska

Przy udziale –

po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2013r. w Katowicach

sprawy z odwołania I. S. (I. S.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do świadczenia przedemerytalnego

na skutek apelacji ubezpieczonej I. S.

od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach

z dnia 2 października 2012r. sygn. akt X U 1814/12

oddala apelację.

/-/ SSA M.Małek – Bujak /-/ SSA W.Bzibziak /-/ SSA A.Kolonko

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 355/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17 maja 2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił przyznania ubezpieczonej I. S. prawa do świadczenia przedemerytalnego podnosząc, że do dnia ustania prawa do renty nie wykazała 20 lat okresów składkowych
i nieskładkowych, a tylko 18 lat 11 miesięcy i 2 dni takich okresów.

W odwołaniu od tej decyzji ubezpieczona działająca przez pełnomocnika będącego radcą prawnym zarzuciła:

-

błąd w ustaleniach faktycznych przez przyjęcie, że nie posiada wymaganego stażu pracy, podczas gdy od 1977r. opłacała składki na ubezpieczenie społeczne rolników jako właścicielka gospodarstwa rolnego położonego w G.,

-

nienależyte sporządzenie uzasadnienia decyzji poprzez brak wskazania z jakiego tytułu został uwzględniony do stażu pracy okres uzupełniający i dlaczego wynosi on tylko 1 rok
i 6 miesięcy.

W oparciu o powyższe zarzuty wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podając okoliczności wskazane
w zaskarżonej decyzji. Wskazał nadto, że po ustaniu prawa do renty odwołująca się zarejestrowała się w Powiatowym Urzędzie Pracy w M. jako osoba bezrobotna po upływie wymaganego 30 dniowego terminu.

Wyrokiem z dnia 2 października 2012r., sygn. akt X U 1814/12 Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach oddalił odwołanie I. S..

Na podstawie akt rentowych ustalił Sąd, że ubezpieczona, ur. (...), złożyła w dniu 17.09.2012r. wniosek o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego. W okresie od 30.08.1992r. do 30.06.2011r. odwołująca się była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W dniu 24.05.2011r. złożyła wniosek o ustalenie dalszego prawa do renty. Lekarz orzecznik orzeczeniem z dnia 8.08.2011r. uznał, iż jest ona zdolna do pracy,
co potwierdziła komisja lekarska ZUS w dniu 7.09.2011r. W związku z tym decyzją z dnia 20.09.2011r. organ rentowy odmówił jej prawa do renty na dalszy okres.

Ubezpieczona zarejestrowała się jako osoba bezrobotna w Powiatowym Urzędzie Pracy
w M. w dniu 26.09.2011r. Zasiłek dla bezrobotnych pobierała w okresie od 4.10.2011r. do 13.04.2012r. Sześciomiesięczny okres pobierania zasiłku upłynął w dniu 4.04.2012r. W tym czasie nie odmówiła przyjęcia oferty pracy.

ZUS rozpoznając wniosek I. S. o świadczenie przedemerytalne ustalił, że posiada 13 lat i 24 dni okresów składkowych i 6 lat 9 miesięcy i 15 dni okresów nieskładkowych, które zostały ograniczone do 1/3 okresów składkowych, czyli 4 lata 4 miesiące i 8 dni oraz

1 rok i 6 miesięcy okresów uzupełniających, co łącznie stanowi 18 lat 11 miesięcy i 2 dni okresów zatrudnienia. Odwołująca się w okresie od 1.01.1979r. do 31.12.1982r. oraz od 1.01.1983r. do 31.12.1988r. podlegała ubezpieczeniu społecznemu rolników. Składki z tego tytułu opłacała od 1.01.1983r. do 31.12.1988r. Natomiast w okresie od 1.01.1979r. do 31.12.1982r. była zwolniona od opłacania składek od gospodarstwa rolnego na podstawie art.40 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników. Jednocześnie w okresie od 1.09.1970r. do 3.12.1991r. była zatrudniona w Hucie (...)
w Ł.. Organ rentowy zaliczył do stażu pracy ubezpieczonej okresy składkowe i nieskładkowe wynikające z tego zatrudnienia, a następnie okresy uzupełniające
z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników:

-

od 1.09.1970r. do 06.10.1976r. okres składkowy z tytułu zatrudnienia w Hucie (...),

- od 7.10.1976r. do 19.10.1980r. okres nieskładkowy - urlop wychowawczy,

- od 20.10.1980r. do 23.03.1983r. okres składkowy z tytułu zatrudnienia,

-

od 4.03.1983r. do 08.03.1985r. okres nieskładkowy - urlop wychowawczy,

-

od 9.03.1985r. do 30.09.1985r. okres uzupełniający z tytułu opłacania składek na FUSR,

-

od 1.10.1985r. do 31.03.1988r. okres składkowy z tytułu zatrudnienia,

-

od 1.04.1988r. do 31.12.1988r. okres uzupełniający z tytułu opłacania składek na FUSR,

-

od 2.11.1989r. do 14.11.1991r. okres składkowy z tytułu zatrudnienia,

-

od 15.11.1991r. do 29.08.1992r. okres składkowy z tytułu zatrudnienia - świadczenie rehabilitacyjne.

ZUS uwzględnił I. S. do stażu pracy okresy uzupełniające w okresach przekroczenia przez nią ustawowego czasu przebywania na urlopie wychowawczym oraz korzystania z urlopu bezpłatnego.

Sąd I instancji przyjął, że spór w rozpoznawanej sprawie dotyczył prawidłowości zastosowania przez organ rentowy przy ustaleniu stażu pracy odwołującej się okresów uzupełniających w świetle przepisu art.11 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS.

Przytoczył Sąd treść art.11, art.10 ust.1 oraz art.5 tej ustawy i stwierdził, że pierwszy
ze wskazanych przepisów ma znaczenie w razie zbiegu okresu nieskładkowego z okresem pracy rolniczej. W przypadku, gdy okres nieskładkowy nie zostanie wykorzystany przy ustalaniu prawa z uwagi na treść art.5 ust.2, wówczas zbieżny w czasie okres pracy rolniczej może zostać uwzględniony, o ile zostałyby spełnione przesłanki z art.10 ustawy
z 17.12.1998r.

Taka właśnie sytuacja zachodziła w niniejszej sprawie. Organ rentowy z naruszeniem treści przedstawionych przepisów obliczył staż pracy odwołującej się. Prawidłowo powinien przyjąć w miejsce okresu nieskładkowego (od 24.03.1983r. do 8.03.1985r. - urlop wychowawczy na dziecko w okresie zatrudnienia w Hucie (...)) okres składkowy
z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników. W ten sposób wyliczony staż pracy ubezpieczonej przekracza wymagane 20 lat.

Zdaniem Sądu I. S. spełnia więc przesłankę posiadania 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Nie przysługuje jej jednak prawo do świadczenia przedemerytalnego.

Wskazał Sąd na treść art.2 ust.1 pkt 4 i ust.3 ustawy z dnia 30.04.2004r. o świadczeniach przedemerytalnych i stwierdził, że odwołująca się nie zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Przyznane jej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy miało charakter okresowy i ustało z dniem 1.07.2011r. Od tej daty zaczął biec
30 dniowy termin do rejestracji w powiatowym urzędzie pracy. W ocenie Sądu nie ma żadnego znaczenia okoliczność, że ubezpieczona ubiegała się o przyznanie prawa do renty na kolejny okres i złożyła stosowny wniosek w dniu 24.05.2011r. Oczekiwała na orzeczenie lekarza orzecznika, a po złożeniu sprzeciwu na stanowisko komisji lekarskiej ZUS.
Po otrzymaniu negatywnych orzeczeń dokonała rejestracji w dniu 26.09.2011r.
W przekonaniu Sądu w tych okolicznościach I. S. nie dotrzymała 30 dniowego terminu, o którym mowa w art.2 ust.1 pkt 4. Termin ten ma charakter prawnomaterialny i nie podlega przywróceniu.

W konsekwencji uznał Sąd, że pomimo spełnienia przez odwołującą się wszystkich pozostałych warunków do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego nie przysługuje jej prawo do tego świadczenia i na mocy art.477 ¹⁴ §1 kpc oddalił odwołanie.

Powyższy wyrok zaskarżyła ubezpieczona działająca przez pełnomocnika będącego radcą prawnym i opierając apelację na zarzucie naruszenia prawa materialnego - art.2 ust.1 pkt 4 ustawy z dnia 30.04.2004r. o świadczeniach przedemerytalnych poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie wskutek przyjęcia, że nie dopełniła 30-dniowego terminu do rejestracji we właściwym powiatowym urzędzie pracy od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, pomimo że zarejestrowała się w powiatowym urzędzie pracy jako osoba bezrobotna w ciągu 30 dni od dnia wydania przez organ rentowy decyzji
o odmowie przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres - wniosła o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego w związku ze spełnieniem przez nią łącznie wszystkich wymaganych przesłanek do nabycia prawa do tego świadczenia,

2.  zasądzenie od organu rentowego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje według norm przepisanych,

ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania przy uwzględnieniu kosztów postępowania apelacyjnego jako części kosztów procesu.

Pełnomocnik ubezpieczonej wskazał, że Sąd Okręgowy w Katowicach ustalił, iż I. S. posiada wymagane 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych wraz z okresami uzupełniającymi, ale mimo tego brak było podstaw do przyznania jej świadczenia przedemerytalnego. W ocenie Sądu I instancji ubezpieczona nie spełniła wszystkich pozostałych warunków do nabycia tego prawa, a mianowicie zarejestrowała się
w powiatowym urzędzie pracy jako osoba bezrobotna z przekroczeniem 30-dniowego terminu liczonego od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Jako dzień ustania tego prawa Sąd przyjął pierwszy dzień po dniu, do którego prawo to zostało przyznane
z uwagi na jego okresowy charakter.

Zdaniem skarżącego stanowisko to jest niesłuszne.

Prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy zostało przyznane ubezpieczonej do dnia 30.06.2011r. Jednakże przed upływem tego terminu złożyła wniosek o przyznanie uprawień do renty na dalszy okres. W wyniku postępowania prowadzonego przez organ rentowy komisja lekarska ZUS w dniu 7.09.2011r. - po rozpoznaniu sprzeciwu I. S. od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS - ustaliła, że nie jest ona niezdolna do pracy. Decyzja w sprawie braku prawa do renty na dalszy okres została wydana przez ZUS w dniu 20.09.2011r. Ubezpieczona po uzyskaniu tej decyzji zarejestrowała się w Powiatowym Urzędzie Pracy w M. i z dniem 26.09.2011r. uzyskała status osoby bezrobotnej.

W ocenie skarżącego I. S. niewątpliwie dochowała terminu określonego w art.2 ust.1 pkt 4 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych albowiem, jakkolwiek nie zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni liczonych
od daty ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (co nastąpiło z dniem 1.07.2011r.), to jednak 30-dniowy termin został przez nią zachowany licząc od daty decyzji organu rentowego odmawiającej prawa do dalszej renty z tytułu niezdolności do pracy, wydanej w dniu 20.09.2011r. Wbrew bowiem stanowisku Sądu Okręgowego w Katowicach termin ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, o którym mowa w tym przepisie - biorąc pod uwagę okoliczności niniejszej sprawy - powinien być liczony od dnia 20.09.2011r., tj. od dnia wydania przez ZUS decyzji o odmowie prawa do renty na dalszy okres, a nie od dnia 1.07.2011r., w którym upłynął okres, na jaki renta została przyznana.

Podniósł skarżący, że stanowisko Sądu I instancji w tym zakresie można by uznać za słuszne jedynie wówczas, gdyby ubezpieczona nie wystąpiła z wnioskiem o przyznanie renty na dalszy okres, albo gdyby wystąpiła z takim wnioskiem już po ustaniu prawa do renty, tj. po dniu 1.07.2011r. I. S. jeszcze jednak przed upływem terminu na jaki renta została jej przyznana złożyła do organu rentowego wniosek o przyznanie tego świadczenia na dalszy okres. Jej zdaniem w dalszym ciągu była niezdolna do podjęcia zatrudnienia. To czy jest zdolna do pracy, czy też nie, miało wykazać postępowanie orzecznicze prowadzone przed organem rentowym.

Skarżący przytoczył nadto poglądy wyrażone w doktrynie w kwestii dnia ustania prawa do renty, od którego należy liczyć 30-dniowy termin na rejestrację w powiatowym urzędzie pracy w zależności od tego, czy osoba pobierająca rentę występowała z wnioskiem
o przyznanie prawa do tego świadczenia na dalszy okres, czy też nie. Odwołał się w tym zakresie do „Komentarza do ustawy o świadczeniach przedemerytalnych” Alicji Kopeć, Wojciecha Maciejki, Marcina Wojewódki.

Wbrew zatem stanowisku Sądu Okręgowego w Katowicach, dniem ustania prawa do renty
z tytułu niezdolności do pracy - w rozumieniu ustawy o świadczeniach przedemerytalnych
i biorąc pod uwagę okoliczności faktyczne niniejszej sprawy - nie jest dzień ustania prawa ubezpieczonej do renty, z uwagi na upływ okresu na jaki została ona przyznana, ale dzień wydania przez organ rentowy decyzji odmawiającej prawa do renty na dalszy okres, tj. dzień 20.09.2011r. I. S. dochowała więc terminu według wymogów art.2 ust.1 pkt 4 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, albowiem w ciągu 30 dni od dnia wydania decyzji przez organ rentowy o odmowie przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres, zarejestrowała się jako osoba bezrobotna w Powiatowym Urzędzie Pracy
w M..

Podniósł także skarżący, że stanowisko Sądu I instancji jest sprzeczne z zasadami logiki
i doświadczenia życiowego.

Jest bowiem oczywistym, że skoro ubezpieczona zdecydowała się złożyć wniosek
o przyznanie renty na dalszy okres, to w swoim subiektywnym przeświadczeniu czuła się niezdolna do pracy i oczekiwała na decyzję organu rentowego w sprawie przyznania lub odmowy przyznania świadczenia na dalszy okres. Trudno więc przyjąć, by I. S.
w tej sytuacji miała z jednej strony inicjować postępowanie orzecznicze przed organem rentowym, a z drugiej, by w tym samym czasie podejmowała aktywizację zawodową rejestrując się jako osoba bezrobotna w urzędzie pracy. Wszak osoba, która rejestruje się
w urzędzie pracy robi to po to, aby podjąć zatrudnienie, a tym samym musi być zdolna do pracy. Skoro ubezpieczona starała się o rentę z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres to oczywistym jest, iż w tym samym czasie nie mogła przecież podjąć zatrudnienia, czy też dokonać rejestracji w urzędzie pracy jako osoba zdolna do pracy lecz bezrobotna. Niewątpliwie byłoby to działanie niekonsekwentne.

Jeśli natomiast przyjąć, jak wskazuje Sąd Okręgowy w Katowicach w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, iż I. S. powinna była zarejestrować się od razu po ustaniu prawa do renty w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna poszukująca pracy, bez względu na to, że toczyło się już postępowanie przed organem rentowym (zainicjowane jeszcze zanim prawo do renty ustało z uwagi na upływ okresu na jaki zostało przyznane), to doszłoby do sytuacji, w której z jednej strony działania ubezpieczonej koncentrowałyby się na wykazaniu przed organem rentowym, że jest ona niezdolna do pracy (a tym samym, że przysługują jej stosowne świadczenia z systemu ubezpieczeń społecznych), a z drugiej strony rejestrując się w urzędzie pracy dążyłaby przecież do aktywizacji zawodowej, powołując się na zdolność do pracy.

Przyjąć zatem należy, iż rejestracja ubezpieczonej w Powiatowym Urzędzie Pracy
w M. jako osoby bezrobotnej była zasadna i konieczna dopiero w chwili, gdy uzyskała decyzję ZUS, że nie jest niezdolna do pracy.

Skarżący wskazał również, że sam organ rentowy na stronie internetowej www.zus.pl podał do publicznej wiadomości, iż „warunek terminowego zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy zostanie spełniony także wówczas, gdy osoba, która utraciła prawo do renty zarejestruje się w tym urzędzie w ciągu 30 dni od decyzji odmawiającej przyznania renty na dalszy okres”.

Tymczasem w niniejszej sprawie, wbrew tej informacji, ZUS zajął odmienne stanowisko, które podzielił Sąd I instancji.

Podniósł wreszcie, że działanie organu rentowego w niniejszej sprawie jest sprzeczne
z zasadami współżycia społecznego, wprowadza w błąd, jak i jest ewidentnie działaniem na szkodę ubezpieczonej.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

apelacja nie jest zasadna.

Spór w rozstrzyganej sprawie dotyczył prawa do świadczenia przedemerytalnego na podstawie art.2 ust.1 pkt 4 ustawy z dnia 30.04.2004r. o świadczeniach przedemerytalnych (tekst jedn. Dz. U. 2013.170).

Zgodnie z tym przepisem świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie, która zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, pobieranej nieprzerwanie przez okres
co najmniej 5 lat, i do dnia, w którym ustało prawo do renty, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący
co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Nie ulega wątpliwości, że I. S. ukończyła wymagane 55 lat (urodziła się (...)) oraz - jak wynika z ustaleń Sądu Okręgowego w Katowicach - osiągnęła okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 20 lat. Poza sporem było także,
że spełniła warunki określone w art.2 ust.3 ustawy z 30.04.2004r.

Na etapie postępowania apelacyjnego kwestia sporna sprowadzała się zatem do oceny, czy spełniony został warunek zarejestrowania się przez skarżącą we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Poza sporem było, że ubezpieczona w okresie od 30.08.1992r. do 30.06.2011r. pobierała rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W dniu 24.05.2011r. wystąpiła z wnioskiem
o przyznanie prawa do tego świadczenia na dalszy okres. Orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z 8.08.2011r. nie została uznana za osobę niezdolną do pracy. Takie same stanowisko zajęła komisja lekarska ZUS, co w konsekwencji spowodowało wydanie w dniu 20.09.2011r. decyzji odmawiającej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. I. S. nie wniosła odwołania od tej decyzji. Natomiast w dniu 26.09.2011r. zarejestrowała się
w Powiatowym Urzędzie Pracy w M. jako osoba bezrobotna.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego, Sąd I instancji prawidłowo przyjął, że zarejestrowanie się skarżącej we właściwym powiatowym urzędzie pracy nie nastąpiło w ciągu 30 dni od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczona była bowiem uprawniona do okresowej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy - wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach z 15.12.2009r., sygn. X U 2023/09 przyznano jej prawo do tego świadczenia na okres od 1.07.2009r. do 30.06.2011r. Zgodnie z art.102 ust.1 ustawy
z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) prawo do świadczenia uzależnione od okresowej niezdolności do pracy ustaje z upływem okresu, na jaki to świadczenie przyznano. W świetle powyższego przepisu nie ulega zatem wątpliwości, że prawo I. S. do renty z tytułu niezdolności do pracy ustało z dniem 30.06.2011r. Termin 30-dniowy, o którym mowa
w art.2 ust.1 pkt 4 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych rozpoczął zatem swój bieg
z dniem 1.07.2011r. Jest to termin prawa materialnego i jako taki nie podlega przywróceniu. Upłynął on z ustaniem dnia 30.07.2011r., a zatem zarejestrowanie się przez skarżącą
w Powiatowym Urzędzie Pracy w M. w dniu 26.09.2011r. nastąpiło już po upływie tego terminu.

W ocenie Sądu II instancji nie można podzielić stanowiska wyrażonego w apelacji,
iż wystąpienie przez ubezpieczoną w dniu 24.05.2011r. z wnioskiem o przyznanie renty
z tytułu niezdolności do pracy na kolejny okres, spowodowało przesunięcie powyższego terminu do dnia wydania decyzji przez ZUS w kwestii prawa do tego świadczenia.

Gdyby zaakceptować pogląd skarżącej, to wydaje się, że o ustaniu prawa do renty powinna decydować prawomocna decyzja odmawiająca przyznania świadczenia.

Zauważyć jednak należy, że zgodnie z art.477 ⁹ §1 kpc od decyzji z 20.09.2011r. skarżącej przysługiwało prawo wniesienia odwołania do sądu. Z kolei wyrok sądu I instancji mogła zaskarżyć w drodze apelacji. Dopiero wydanie orzeczenia przez sąd II instancji pozwoliłoby na przyjęcie, że decyzja organu rentowego była prawomocna. Wyczerpanie całego wskazanego trybu odwoławczego trwałoby bardzo długo (w praktyce ponad rok). Uznanie zatem, że dopiero od daty prawomocności decyzji odmawiającej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy rozpoczyna bieg 30-dniowy termin na zarejestrowanie się
we właściwym powiatowym urzędzie pracy, wydaje się niedorzeczne.

W ocenie Sądu Apelacyjnego zarejestrowanie się I. S. w Powiatowym Urzędzie Pracy w M. w terminie 30 dni od ustania prawa do renty, tj. od 1.07.2011r. nie stanowiło przeszkody w kontynuowaniu jej starań o przyznanie prawa do takiego świadczenia zainicjowanych wnioskiem z 24.05.2011r. Przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do

pracy w trakcie pobierania świadczenia przedemerytalnego powoduje bowiem - zgodnie
z art.4 ust.2 ustawy z 30.04.2004r. - zawieszenie prawa do tego ostatniego świadczenia.

Mając powyższe względy na uwadze, skoro apelacja okazała się bezzasadna, Sąd II instancji na mocy art.385 kpc oddalił ją.

/-/ SSA M. Małek - Bujak /-/ SSA W. Bzibziak /-/ SSA A. Kolonko

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JM