Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V ACa 562/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Katowicach z 2016-06-24

Tytuł:
Sąd Apelacyjny w Katowicach z 2016-06-24
Data orzeczenia:
24 czerwca 2016
Data publikacji:
7 marca 2017
Data uprawomocnienia:
24 czerwca 2016
Sygnatura:
V ACa 562/15
Sąd:
Sąd Apelacyjny w Katowicach
Wydział:
V Wydział Cywilny
Przewodniczący:
Grzegorz Stojek
Sędziowie:
Aleksandra Janas
Arkadiusz Przybyło
Protokolant:
Anna Fic
Hasła tematyczne:
Nieuczciwe praktyki rynkowe
Podstawa prawna:
art. 2, art. 4, art. 12 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym ( tekst jednolity w Dz.U. z 2016 r. poz. 3 z późn.zm.)
Teza:
1. Przepis art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym ( tekst jednolity w Dz.U. z 2016 r. poz. 3 z późn.zm. ) nie stanowi podstawy do wykluczenia stosowania przepisów tej ustawy w odniesieniu do stanu faktycznego zaistniałego już po zawarciu umowy. Z innych przepisów tej ustawy jasno wynika, że gdy mowa w niej o praktykach rynkowych, idzie o nie także na etapie wykonania umowy (np. art. 4 ust.1, art. 5 ust. 3 pkt 3 i 4, art. 6 ust. 4 pkt 4). Przede wszystkim jednak ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym stanowi implementację dyrektywy 2005/29/WE parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniającej dyrektywy Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE, 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ( Dz.Urz.UE L 149 z dnia 11 czerwca 2005 r., str. 22; dalej dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych albo dyrektywa). W art. 3 ust. 1 dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych mowa jest zaś o tym, że stosuje się ją do nieuczciwych praktyk handlowych w rozumieniu art. 5 dyrektywy, stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów przed zawarciem transakcji handlowej dotyczącej produktu, w trakcie jej zawierania oraz po jej zawarciu.Prawodawca unijny wskazał też w dyrektywie o nieuczciwych praktykach handlowych wprost takie praktyki handlowe, które podejmowane są na etapie po zawarciu umowy ( przykładowo w art. 6 ust. 1 lit. b oraz e, w którym mowa o praktyce handlowej wprowadzającej w błąd w zakresie usług po sprzedaży i procedury reklamacyjnej, wymiany lub naprawy). Powołane przepisy dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych prowadzą do konieczności interpretowania przepisów ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym jako obejmujących również etap następujący już po zawarciu umowy. Taki kierunek wykładni nie pozostaje w sprzeczności z intencją ustawodawcy krajowego, który w ustawie o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym też wskazał na praktyki rynkowe odnoszące się do etapu wykonania umowy. 2. W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym praktyka rynkowa stosowana przez przedsiębiorców wobec konsumentów jest nieuczciwa, jeżeli jest sprzeczna z dobrymi obyczajami i w istotny sposób zniekształca lub może zniekształcić zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta przed zawarciem umowy dotyczącej produktu, w trakcie jej zawierania lub po jej zawarciu. Dobre obyczaje są normami postępowania, które muszą być przestrzegane w działalności gospodarczej. Sprzeczna z dobrymi obyczajami jest praktyka niezgodna z prawem. Odczytanie pojęcia dobrych obyczajów musi nastąpić w kontekście art. 2 lit. h dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych ( przepis ten zawiera definicję staranności zawodowej, która oznacza standard dotyczący szczególnej wiedzy i staranności, których można w racjonalny sposób oczekiwać od przedsiębiorcy w jego relacjach z konsumentami, zgodnie z uczciwymi praktykami rynkowymi i/lub ogólną zasadą dobrej wiary w zakresie jego działalności). 3. Praktyka pozwanej, dotycząca uzależnienia przyjęcia reklamacji wadliwego telefonu od skorzystania z gwarancji, w istotny sposób może potencjalnie zniekształcić rynkowe zachowania przeciętnego konsumenta już po zawarciu umowy. Nie będzie przecież korzystał z przysługujących mu uprawnień skierowanych względem przedsiębiorcy będącego sprzedawcą, który odsyła konsumenta w procesie reklamacyjnym na grunt gwarancji, niezależnie od tego, czy do innego podmiotu ( to jest producenta udzielającego gwarancję, jak w rozpoznawanej sprawie), czy nawet w razie udzielenia gwarancji przez sprzedawcę. W każdym z obu wypadków rynkowe zachowanie przeciętnego konsumenta po zawarciu umowy może być zniekształcone przez zaniechanie korzystania z ustawowych uprawnień względem sprzedawcy. Uprawnienia, z których konsument będzie korzystać ograniczone bowiem zostaną do wynikających z gwarancji.Takie postępowanie pozwanej, gdy idzie o reklamację wadliwego telefonu, zwłaszcza z uwagi na konsekwentne i długotrwałe odsyłanie konsumenta do uprawnień z gwarancji, do jakich uprawnienia powoda nie ograniczały się, ma taką siłę oddziaływania na przeciętnego konsumenta, stronę strukturalnie słabszą w stosunku cywilnoprawnym względem przedsiębiorcy, że należy ocenić je jako istotnie zniekształcające zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Czaja
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Apelacyjny w Katowicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Grzegorz Stojek,  Aleksandra Janas ,  Arkadiusz Przybyło
Data wytworzenia informacji: