Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

POSTANOWIENIE

Dnia 26 sierpnia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Bożena Summer-Brason

Protokolant: Damian Skril

przy udziale Prokuratora Prok. Apel. Tomasza Janeczka

po rozpoznaniu w sprawie G. K.

skazanego za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k.

zażalenia wniesionego przez obrońcę skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach

z dnia 8 kwietnia 2014 roku, sygn. akt VIII Kow 703/14

w przedmiocie odmowy udzielenia przerwy

na podstawie art. 437 § 2 k.p.k. i art. 626 § 2 k.p.k., a także art. 618 § 1 pkt 9 k.p.k.w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

postanawia

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że udzielić skazanemu G. K.s. C.i G., ur. (...)w Z.przerwy w wykonaniu kary 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Z.z dnia 5 czerwca 2012 roku sygn. (...)na okres 3 miesięcy, tj. do dnia 26 listopada 2014 roku;

2.  wydatkami postępowania odwoławczego obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Katowicach odmówił skazanemu udzielenia przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności.

W zażaleniu na powyższe orzeczenie obrońca skazanego podniósł zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, który miał wpływ na treść zaskarżonego postanowienia, poprzez uznanie, iż po stronie skazanego nie zachodzą przesłanki ważnych względów rodzinnych lub osobistych, o których mowa w art. 153 § 2 k.k.w., podczas gdy:

- z opinii psychologicznej z dnia 21 stycznia 2014 roku, dotyczącej syna skazanego, małoletniego K. wynika, iż u małoletniego pojawiły się niepokojące stany i zachowania, a chłopiec potrzebuje opieki ojca;

- sytuacja materialna i bytowa rodziny skazanego zagraża eksmisji – odkąd skazany odbywa karę, żona zaprzestała opłacać czynsz, a fakt, iż skazany ma zapewnioną pracę, daje gwarancję poprawy sytuacji finansowej choćby poprzez spłatę zaległości czynszowych, ponadto skazany spłaciłby zaległy kredyt, tak by żona skazanego, po jego powrocie do odbycia kary otrzymywała całą wypłatę, a nie jak dotychczas tylko 50 %;

- matka skazanego z uwagi na odbyty niedawno zawał ma wskazania do leczenia sanatoryjnego, którego nie może wdrożyć z uwagi na przymus opieki nad dziećmi, bowiem żona skazanego nie jest w stanie opłacić opieki.

Powołując się na powyższe obrońca skazanego wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uwzględnienie wniosku o udzielenie skazanemu przerwy w wykonywaniu kary pozbawienia wolności.

Sąd Apelacyjny ustalił i zważył, co następuje:

Zażalenie obrońcy skazanego jest zasadne. Choć zgodzić się trzeba z sądem pierwszej instancji, że żona skazanego pracuje, korzysta z pomocy społecznej i może także liczyć na pomoc najbliższych członków rodziny, to pomimo tego wskazana jest aktualnie obecność skazanego na wolności, właśnie ze względów rodzinnych.

Wskazać bowiem należy, iż ze zleconej przez tut. Sąd opinii psychologicznej, sporządzonej przez biegłego sądowego psychologa wynika, że stan emocjonalny małoletniego syna skazanego jest bardzo niepokojący, a ma to bezpośredni związek z rozłąką z ojcem. Zdaniem biegłego obecność skazanego na wolności jest niezbędna, z uwagi na dobro dziecka, jego dalszy rozwój, samopoczucie i funkcjonowanie. Opinię te tut. Sąd podziela, jednak od razu zaznaczyć należy, iż przerwa w karze ma charakter przejściowy, nie może trwać w nieskończoność, stąd też zasadne jest jej udzielenie tylko na okres 3 miesięcy. Jest to okres, który w ocenie tut. Sądu w pełni pozwoli na uregulowanie sytuacji rodzinnej skazanego, a w szczególności pozwoli na przygotowanie małoletniego syna skazanego, przy pomocy dość jednoznacznie zalecanej konsultacji psychiatrycznej, do dłuższej rozłąki z ojcem, zważywszy, że koniec kary skazanego przypada na marzec 2016 roku. Odbycie przez niego kary jest więc nieuniknione.

Postanowił zatem Sąd Apelacyjny jak w części dyspozytywnej, a o kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie przepisów powołanych w komparycji niniejszego postanowienia.

ZARZĄDZENIE

1. o treści postanowienia poinformować skazanego i jego obrońcę i dyr. jednostki penitencjarnej,

2. akt zwrócić.

K., dnia 26 sierpnia 2014 r.