Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

POSTANOWIENIE

Dnia 22 lipca 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący – Sędzia SA Mieczysław Brzdąk

Sędziowie: SA Lucyna Świderska-Pilis

SO del. Joanna Naczyńska (spr.)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 lipca 2014 r.

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko B. K.

o ochronę dóbr osobistych i zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na zarządzenie Przewodniczącego Sądu Okręgowego w Katowicach

z dnia 16 maja 2014r., sygn. akt I C 223/14

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt I ACz 587/14

Zarządzeniem z 16 maja 2014r. Przewodniczący Sądu Okręgowego w Katowicach zwrócił pozew wniesiony przez J. K. przeciwko B. K. o ochronę dóbr oso-bistych i zapłatę, a to w oparciu o art. 126 § 2 k.p.c. w zw. z art. 130 § 2 k.p.c., z uwagi na nieusunięcie przez powódkę, w wyznaczonym terminie, braków formalnych pozwu (brak wskazania adresu pozwanej).

Zażalenie na to zarządzenie wniosła powódka, domagając się jego uchylenia. Podniosła, że dostarczyła Sądowi dostateczne informacje, umożliwiające w prosty sposób ustalenie adresu zamieszkania pozwanej, ponieważ podała, iż pozwana pozostaje w stosunku pracy w Uniwersytecie(...) w K. (ul. (...) K.). Zarzuciła, iż zarządzenie zwrotu pozwu jest próbą zamknięcia drogi do jawnego i sprawiedli- wego rozpatrzenia sprawy przez sąd. Nadto podniosła, iż ma ograniczone możliwości uzyskania dostępu do danych osobowych pozwanej.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 126 § 2 pkt. 1 k.p.c. wymogiem formalnym pozwu, jako pisma inicjującego postępowanie w sprawie jest wskazanie miejsca zamieszkania strony pozwanej. Wymóg ten warunkuje nadanie sprawie biegu, w tym dokonywanie prawidłowych doręczeń i nie może zostać zastąpiony przez podanie miejsca zatrudnienia. Stąd też wskazanie adresu pracodawcy pozwanej nie czyniło zadość wymaganiom formalnym pozwu. Wbrew wywodom zażalenia Sąd nie ma obowiązku poszukiwania adresu strony pozwanej. Przeciwnie, podjęcie tych czynności i wyręczenie powódki w jej obowiązkach procesowych, stanowiłoby naru-szenie naczelnych zasad postępowania cywilnego, w tym zasady bezstronności. Sąd nie może bowiem ustalać brakujących danych osobowych strony pozwanej, ani też uzupełniać luk w zredagowaniu żądania pozwu, a następnie to żądanie rozpatrywać. Powódka, choć istotnie nie może żądać od pracodawcy udostępnienia adresu pozwanej, niemniej nie oznacza to, że powódka jest pozbawiona prawa do sądu, ponieważ w celu ustalenia miejsca zamieszkania pozwanej, może skorzystać z uprawnień jakie daje ustawa z 10. kwietnia 1974r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jedn. Dz.U. z 2006r., nr 139, poz. 993 ze zm.), a w szczególności art. 44 h ust. 2 pkt. 1 tej ustawy.

Podsumowując, skoro powódka, mimo wezwania nie wskazała adresu zamieszkania pozwanej, zatem - na podstawie art. 130 § 2 k.p.c. stosowanego w związku z art. 126 § 2 pkt. 1 k.p.c. - wniesiony przez nią pozew, jako pismo procesowe, którego braki nie zostały w ustawowym tygodniowym terminie usunięte, Przewodniczący Sądu Okręgowego prawidłowo zwrócił. Z tej to też przyczyny, Sąd Apelacyjny - na podstawie art. 385 k.p.c. stosowanego poprzez art. 397 § 2 k.p.c. i art. 398 k.p.c. - zażalenie oddalił, co nie stoi na przeszkodzie, by powódka ponownie wniosła do Sądu pozew, po ustaleniu adresu miejsce zamieszkania pozwanej .