Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

POSTANOWIENIE

Dnia 13 marca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach w I Wydziale Cywilnym

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2013 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. R.

przeciwko Zarządowi Wspólnoty Mieszkaniowej przy ulicy (...) w K.

o ustalenie nieważności lub nieistnienia uchwały

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach

z dnia 10 października 2012 r., sygn. akt II C 21/12,

p o s t a n a w i a

prostując zaskarżone postanowienie przez nadanie użytemu w nim nazwisku powoda prawidłowej formy deklinacyjnej „R.”,

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy na podstawie art. 199§1 pkt 3 k.p.c. odrzucił skierowany przeciwko Zarządowi Wspólnoty pozew z tym uzasadnieniem, że Zarząd ten nie ma zdolności sądowej.

W zażaleniu na opisane postanowienie powód wskazał, że w sprawie działał bez pełnomocnika, że pozwał Zarząd Wspólnoty jako podmiot nie respektujący woli właścicieli lokal, wreszcie że w dniu 1 października z ostrożności złożył wniosek o otwarcie rozprawy i jako możliwą pozwaną wskazał Wspólnotę Mieszkaniową przy ulicy (...) K.; w oparciu o te zarzuty wniósł „o uchylenie skarżonego postanowienia … oraz o zmianę punktu pierwszego tegoż postanowienia odnośnie odrzucenia pozwu”, czyli w istocie o zmianę postanowienia przez uchylenie jego punktu pierwszego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie, podniesione w nim argumenty bowiem są bądź chybione, bądź dla rozstrzygnięcia obojętne. To ostatnie dotyczy w szczególności wywodów skarżącego na tle art. 25 ust. 1 ustawy o własności lokali oraz na tle odpowiedzialności zarządu za jego niewłaściwe (w ocenie powoda) postępowanie. Podobnie nie może mieć znaczenia ta okoliczność, że powód w sprawie działał bez fachowego pełnomocnika.

Istotne dla rozstrzygnięcia było to, czy w sprawie nie zachodził brak podstawowej przesłanki procesowej, jaką jest istnienie zdolności sądowej, nie może mieć bowiem przymiotu strony postępowania sądowego podmiot, który zdolności takiej jest pozbawiony. W świetle art. 64 k.p.c. zdolność sądową mają tylko osoby fizyczne i osoby prawne lub jednostki organizacyjne, którym (jak wspólnotom mieszkaniowym) ustawa przyznaje zdolność prawną, nie ulega natomiast wątpliwości, że nie ma zdolności sądowej organ osoby prawnej lub mającej zdolność prawną. Skoro powód wskazał jako osobę pozwaną organ Wspólnoty, nie zaś samą Wspólnotę, a stanowisko to niedwuznacznie podtrzymał na ostatniej rozprawie, musiało to prowadzić do odrzucenia pozwu na podstawie art. 199§1 pkt 3 k.p.c. Nie mogło do merytorycznego rozpoznania sprawy doprowadzić to, że w piśmie z 29 września 2012 r. (złożonym w dniu 1 października 2012 r.) powód wskazał, że pozwaną winna być sama Wspólnota Mieszkaniowa, pismo to bowiem złożone zostało już po zamknięciu rozprawy. Na marginesie już tylko warto zasygnalizować, że w samym rozpoznawanym obecnie zażaleniu powód ponownie podniósł, że w istocie jego wolą było pozwanie Zarządu Wspólnoty, a na pozwanie samej Wspólnoty wskazał jedynie z ostrożności.

Zaskarżone postanowienie wymagało jednak korekty językowej, zaniechanie w nim zdeklinowania nazwiska powoda musi bowiem uznane zostać za oczywistą omyłkę, możliwą do usunięcia przez sprostowanie.

Z powyższych względów na podstawie art. 397§2 k.p.c. w związku z art. 385 k.p.c., przy zastosowaniu art. 350§1 3 k.p.c., Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji.