Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Katowicach

POSTANOWIENIE

Dnia 11 października 2012 r.

Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach

Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący :	SSA Alicja Kolonko (spr.)
Sędziowie :	SSA Wojciech Bzibziak
	SSA Witold Nowakowski

Protokolant: Agnieszka Turczyńska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

sprawy H. H. (H. H.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o prawo do dodatku pielęgnacyjnego

na skutek zażalenia ubezpieczonego

na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Bielsku-Białej

z dnia 13 grudnia 2011r., sygn. akt VI U 972/09

postanawia:

1.  uchylić zaskarżone postanowienie w pkt 1 oraz w pkt 2 - w zakresie obejmującym zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej i w tym zakresie sprawę przekazać Sądowi Okręgowemu - Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bielsku-Białej,

2.  oddalić zażalenie w przedmiocie ustanowienia pełnomocnika
z urzędu.

/-/ SSA W. Bzibziak/-/ SSA A. Kolonko/-/ SSA W. Nowakowski

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUz 193/12

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bielsku-Białej odrzucił zażalenie ubezpieczonego na postanowienie tamt. Sądu z dnia 12 września 2011r., odrzucające wniosek ubezpieczonego
o uzasadnienie wyroku oraz odrzucił zażalenie ubezpieczonego na postanowienie tamt. Sądu z dnia 12 września 2011r., odrzucające skargę kasacyjną ubezpieczonego oraz jego wnioski o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Sąd wskazał, że wskazane wyżej zażalenia na postanowienia tegoż Sądu
z dnia 12 września 2011r. ubezpieczony wniósł pismem z dnia 5 października 2011r., uzupełnionym kolejnym pismem - z dnia 23 października 2011r. Zarządzeniem z dnia 25 października 2011r. ubezpieczony został wezwany do uzupełnienia braków formalnych zażaleń poprzez złożenie ich odpisów oraz do uiszczenia opłaty podstawowej w kwotach po 30 zł od każdego z zażaleń, w terminie tygodnia, pod rygorem odrzucenia zażaleń. Wezwanie ubezpieczony odebrał w dniu 24 listopada 2011r. W zakreślonym terminie ubezpieczony odpisów zażaleń nie złożył. W dniu
6 grudnia 2011r. do Sądu wpłynęło pismo ubezpieczonego, w którym wniósł
o sporządzenie odpisów jego zażaleń.

Przywołując uregulowania art. 128 kpc w zw. z art. 394 § 3 kpc oraz art. 370 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc Sąd Okręgowy wskazał, że ubezpieczony nie uzupełnił zażaleń we wskazanym terminie, który upłynął z dniem 1 grudnia 2011r. Pisma ubezpieczonego z dnia 6 grudnia 2011r. nie można traktować jako uzupełnienia zażalenia, gdyż wpłynęło ono po zakreślonym terminie, a poza tym powołuje się ono na fakt zagubienia przez ubezpieczonego własnych odpisów zażaleń w zakładzie karnym. Zdaniem Sądu I instancji, zabezpieczenie odpisów pism procesowych we właściwej ilości leży w interesie ubezpieczonego, który obowiązków tych nie powinien cedować na Sąd, tym bardziej zważywszy na jego doświadczenie, wynikające z prowadzenia wielu postępowań sądowych. Ponadto, zdaniem Sądu, czynności takie są oczywiste przy prowadzeniu wszelkich postępowań sądowych.

Nieuzupełnienie zażaleń uniemożliwia nadanie im biegu, stanowiąc podstawę do ich odrzucenia.

Ponadto, odnośnie zażalenia na postanowienie odrzucające wnioski ubezpieczonego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu na podstawie art. 117 ² § 2 kpc, na postanowienie to zażalenie nie przysługuje.

Zażalenie na powyższe postanowienie w całości wniósł ubezpieczony stwierdzając, że jest ono dla niego krzywdzące i niesprawiedliwe w kontekście prawa polskiego i Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej . Bliżej zażalenia nie umotywował.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zasadne jest zażalenie ubezpieczonego na postanowienie o odrzuceniu jego zażalenia na postanowienia Sądu I instancji z dnia 12 września 2011r. w zakresie obejmującym wniosek ubezpieczonego o uzasadnienie wyroku oraz skargę kasacyjną.

Na wstępie zauważyć wypada, że Sąd I instancji pominął w swych rozważaniach uregulowanie art. 165 § 3 w zw. z § 2 kpc, z którego wynika, że złożenie pisma procesowego przez osobę pozbawioną wolności w administracji zakładu karnego jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu.

Z analizy akt sprawy wynika, że H. H. jest osobą pozbawioną wolności, a jego pisma procesowe, stanowiące odpowiedź na wezwanie przez Sąd do uzupełnienia braków formalnych zażaleń, wprawdzie do Sądu Okręgowego istotnie wpłynęły dopiero w dniu 6 grudnia 2011r., jednakże w administracji Zakładu Karnego w Z. zostały złożone najpóźniej w dniach 28 i 29 listopada 2011r. (w tych dniach zostały przez ZK wysłane do Sądu Okręgowego - por. k. 299 i 302 a.s.), a zatem
z zachowaniem terminu.

Przede wszystkim jednak brak jest podstaw do uznania, że zaistniała podstawa do odrzucenia zażaleń wskazanych w punkcie 1 z powodu nieuzupełnienia ich braków formalnych.

Stosownie do treści prawidłowo powołanego przez Sąd Okręgowy przepisu
art. 370 kpc w zw. z art. 397 kpc, Sąd I instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie przepisanego terminu, nieopłacone lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.

Nie budzi także wątpliwości, iż z mocy art. 394 § 3 kpc zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego, co oznacza, iż
z mocy art. 128 kpc do zażalenia należy dołączyć jego odpisy dla doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom (tu - organowi rentowemu).

Poza sporem pozostaje, iż do wniesionego w niniejszej sprawie zażalenia ubezpieczony nie dołączył jego odpisu. Przedmiotowego braku formalnego zażalenia nie uzupełnił również we wskazanym przez Sąd terminie, gdyż nie można za uzupełnienie takie uznać jego pisma, w którym powołuje się na zagubienie własnego odpisu zażalenia.

Wbrew jednak odmiennemu stanowisku Sądu I instancji, w ocenie Sądu Apelacyjnego, nieuzupełnienie braku formalnego zażalenia, polegającego na niedołączeniu jego odpisu, nie uzasadnia odrzucenia omawianego środka odwoławczego.

Jak trafnie stwierdził bowiem Sąd Najwyższy w postanowieniu z 28 stycznia 2005r. sygn. III UZ 29/04; (OSNP 2005/11/165), a także w postanowieniu z dnia
13 stycznia 2009r. sygn. II PZ 37/08; (LEX nr 784195), a Sąd Apelacyjny pogląd ten w pełni podziela także w zakresie odnoszącym się nie tylko do apelacji, ale i do zażalenia, odrzucenie środka odwoławczego z powodu nieuzupełnienia
w wyznaczonym terminie jego braków może dotyczyć tylko takich braków formalnych, które uniemożliwiają nadanie mu prawidłowego biegu (art. 370 i 373 kpc). Takiego zaś braku z całą pewnością nie stanowi brak odpisu zażalenia, którego kserokopia może być sporządzona bez konieczności wzywania ubezpieczonego, tym bardziej, iż odpisy pisma procesowego nie muszą być podpisane ani poświadczone za zgodność z oryginałem przez stronę, gdyż przewidziane w art. 126 § 1 pkt 4 kpc wymaganie podpisania dotyczy samego pisma procesowego, a nie jego odpisów (por. powołane postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 2009r. sygn. II PZ 37/08).

Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 386 § 4 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc, Sąd Apelacyjny orzekł jak w pkt 1 dyspozytywnej części postanowienia, co oznacza konieczność nadania dalszego biegu wskazanym zażaleniom ubezpieczonego, w szczególności po rozpoznaniu wniosku o zwolnienie od ponoszenia opłaty podstawowej.

Niezasadne jest natomiast zażalenie na odrzucenie zażalenia na postanowienie o odrzuceniu kolejnego wniosku o ustanowienie pełnomocnika
z urzędu.

Jak wynika z postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 12 września 2011r. - k. 238 a.s. - postanowieniem tym Sąd odrzucił wnioski H. H. z dni 27 oraz 29 sierpnia 2011r. o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, działając na mocy art. 117 ² § 2 kpc i odwołując się do swego postanowienia z dnia 17 września 2009r., którym oddalił poprzedni wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, oparty na tych samych okolicznościach, tj. brak dostatecznych środków finansowych na ustanowienie pełnomocnika z wyboru, wynikający ze złego stanu zdrowia i niemożności podjęcia zatrudnienia podczas odbywania kary pozbawienia wolności (por. wniosek - k. 12 a.s.). Sąd Okręgowy wskazał wówczas, że ubezpieczony uprawniony jest do pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, a odbywając karę pozbawienia wolności nie ponosi kosztów swego utrzymania, zatem dysponuje środkami na ustanowienie pełnomocnika z wyboru (por. postan. - k. 24-25 a.s.).

Wniosek z dnia 27 sierpnia 2011r. (por. k. 229 a.s.) uzasadniony jest bardzo trudną sytuacją materialną na pograniczu ubóstwa oraz ciężkim stanem zdrowia (por. k. 229 a.s.), zaś z dnia 29 sierpnia 2011r. - bardzo trudną sytuacją materialną na pograniczu typowego ubóstwa (por. k. 231 a.s.), zasadnie zatem Sąd Okręgowy uznał, że oba wnioski oparte są na tych samych okolicznościach, które stanowiły podstawę oddalonego już wniosku.

Jak stanowi przepis art. 117 ² § 1 i 2 kpc, w razie oddalenia wniosku
o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego, strona nie może ponownie domagać się ustanowienia adwokata lub radcy prawnego, powołując się na te same okoliczności, które stanowiły uzasadnienie oddalonego wniosku. Ponowny wniosek o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego, oparty na tych samych okolicznościach, podlega odrzuceniu. Na postanowienie o odrzuceniu wniosku nie przysługuje zażalenie, co też Sąd I instancji prawidłowo uczynił.

Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 385 w zw. z art. 397 kpc, Sąd Apelacyjny orzekł jak w pkt 2 dyspozytywnej części postanowienia.

/-/ SSA W. Bzibziak/-/ SSA A. Kolonko/-/ SSA W. Nowakowski

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JR